Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 28-10-2014    Vakantie 2014 deel 3
 Dinsdag 12 augustus 2014
Omdat het vandaag een bewolkte dag is, brengen we een bezoekje aan de plaatselijke wasserette. Terwijl deze draait, drinken we wederom een kopje koffie bij café La Cambuse, op het zelfde pleintje als de wasserette. Hier is een goede internet verbinding dus Fred installeert zich met zijn laptopje om enkele mails te beantwoorden en klanten te bellen. Tussendoor loop ik heen en weer naar de wasserette. In “Les Halles” kopen we verse vis, die voor ons gefileerd wordt, hiervan maakt Fred een filmpje. Zo kunnen we later nog eens op ons gemak terug zien hoe fileren eigenlijk moet. Eindelijk is het wasgoed droog en beladen met tassen en de verse vis wandelen we terug naar de boot. Tegenover de steiger kunnen we fietsen huren. Helaas niet direct, we moeten reserveren en dan kunnen we 3 dagen later huren. Dus niet!!!. Hier gaan we niet op zitten wachten!
We besluiten om na de lunch met de dinghy een eindje de rivier op te varen. Het weer is inmiddels ook een stuk beter geworden. Omdat er een sterke stroming is en het nu hoog water aan het worden is, nemen we een extra jerrycan met benzine mee, voor het geval dat. De stroming is zo sterk dat we ons eigenlijk gewoon de rivier op kunnen laten drijven. Eerst gaan we onder de brug door, de rivier slingert door een prachtige omgeving.
Onderweg zien we op de drooggevallen kant de zogenaamde “laatste rustplaats” voor allerlei soorten boten. Boten worden hier gewoon neer gelegd en verder kijkt niemand er meer naar om en van sommige boten is alleen nog maar een houten karkas over. Bijzonder, maar ook wel een trieste aanblik. We zien een aantal prachtige huizen die hoog aan de kant van de rivier zijn gebouwd. Zigzaggend varen we om de verschillende ondiepten heen en proberen grote boomstronken te vermijden. Op de drooggevallen stukken, midden op de rivier, zien we vele bijzondere vogels zoals ook een witte kraanvogel. Het water stroomt nog steeds langzaam de rivier op en vanaf de kant worden we aanschouwd door een groep wandelaars die zich waarschijnlijk afvragen wat we hier doen. Aan het einde van de rivier, in ieder geval tot waar wij met de dinghy nog kunnen komen, ligt het plaatsje Pont Groix. Omdat er haast geen water staat, peddelen we het laatste stukje door een smalle doorgang en met enige moeite belanden we bij een klein bruggetje waar een smal trappetje is. Zo goed en zo kwaad als het kan leggen we de dinghy vast, onder toeziend oog van een groep wandelaars.
Inmiddels is er alweer het nodige water in de dinghy gesijpeld, toch nog steeds een lekje ergens, waardoor ik me opoffer om dit eruit te hozen. We hadden gehoopt dat er in de buurt wel een leuk kroegje zou zitten, maar helaas is het hier een dooie boel. We drinken wat en wachten tot het water genoeg gestegen is. Op de terugweg passeren we enkele kanovaarders en dan ineens valt de motor uit. Benzine op, gelukkig hebben we een extra jerrycan benzine meegenomen. Inmiddels is het hoog water en moeten we goed opletten waar de ondiepten zijn en de boomstronken zich bevinden. Rond 18:00 uur zijn we terug bij de boot.
We hebben geen zin om te koken en kijken waar we uit eten kunnen gaan. We vinden in een foldertje van de havenmeester, een Afrikaans restaurant, “Cap Africa”. Dat lijkt ons wel iets, weer eens iets anders dan de Franse keuken! We worden zeer warm welkom geheten en nemen plaats in het kleine gezellige restaurant. Er staan eenvoudige tafeltjes met mooie Afrikaanse doeken. Aan de wanden hangen allerlei maskers. Er hangt een gezellige sfeer en ook de muziek is aangenaam. De eigenaar voorziet ons van een aperitiefje, een lekkere frisse cocktail. Daarna gebeurde er niets. Op de tafeltjes liggen geen menu’s, dus wachten we maar gewoon af wat komen gaat. Vanuit het restaurant kijk je zo de keuken in waar de vrouwelijke kok gekleed in traditionele kleding haar werk doet. Even later komt de eigenaar terug en legt ons, in een mengelmoes van Frans en Engels uit dat er geen menu is, maar dat ze elke dag iets anders koken. We eten dus gewoon wat de pot schaft. Aangenaam verrast zijn we met wat er op tafel komt. We krijgen een grote schaal met kippenpoten, papaja, uien, paprika, een sausje en een grote kom met couscous op tafel. Eenvoudig maar bijzonder lekker! Als toetje krijgen we een gemengde fruitsalade. Samen met de fles wijn zijn we rond de €40,00 kwijt.
Morgen staat er weer iets anders op het menu. We praten nog even na met de eigenaar en horen dat hij uit tussen Benin komt, dit land ligt tussen Togo en Nigeria. Hij krijgt een grote glimlach op zijn gezicht wanneer we vertellen dat we volgend jaar met onze zeilboot naar Afrika willen zeilen.
We nemen afscheid met de woorden dat we morgen wellicht terug zullen komen.
In het centrum is het een drukte van je welste met allerlei kraampjes waar we snel langs lopen en ons cafeetje La Cambuse weer opzoeken voor een echte Ierse koffie. De sfeer is hier gezellig en ook de aankleding is bijzonder te noemen, allerlei oude nautische apparaten, zeekaarten en allerlei schaalmodellen van boten. We hebben het weer lekker naar onze zin! Moe en voldaan rollen we ons bed in.

Woensdag 13 augustus 2014
Vandaag een rustig dagje. Fred haalt brood voor ontbijt en de lunch en ik maak de boel een beetje aan kant. Tijdens de koffie schrijf ik ons blog bij en gaat Fred een beetje werken. Het is bewolkt, veel wind en fris. Tussen de middag maak ik de vis klaar die we gisteren gekocht hebben en eten deze met een lekker vers stokbroodje op. We bekijken de kaart waar we morgen heen zullen gaan en stellen de waypoints in. We zullen goed moeten opletten morgen, met deze sterke stroming willen we bij ons vertrek niet tegen de brug aan drijven. De rest van de middag regent het pijpenstelen. Aan het einde van de dag, gelukkig is het weer iets opgeklaard, gaan we ven lekker douchen. Terug bij de boot zien we twee kanovaarders aan de achterkant van onze boot, een Nederlandse vader met zoontje. We raken aan de praat, en de vader verteld dat hij een etappe heeft meegezeild met de Clipper Oceaan Race, van Brisbane tot China. Omdat het eten gisteren zo beviel, gaan we nogmaals bij Cap Afrika eten. We worden alweer warm ontvangen. Ditmaal krijgen we rundvlees, pindasaus en rijst te eten. Na het eten drinken we elders nog een kopje koffie en gaan vroeg naar bed omdat we morgenochtend zeker om 5:00 uur vertrekken. Voordat we naar bed gaan hang ik nog even een bordje aan de zijkant van de boot met daarop de tekst (in twee talen) dat we voornemens zijn om zeer vroeg te vertrekken.

Donderdag 14 augustus 2014
Vandaag is het plan om van Audierne naar Cameret sur Mer te zeilen. We staan vroeg op en vertrekken om 6:00 uur. We liggen met onze neus naar de brug, dus zullen we een rondje moeten draaien en daarbij heel goed moeten opletten om niets te raken, vanwege de extreem sterke stroming naar de brug. We varen de haven uit en het is maar goed dat ik zulke goede nachtogen heb, want niet alle obstakels zijn verlicht! Het is erg ondiep, dus Fred houdt de diepte goed in de gaten. Het regent en is een beetje mistig wanneer we de havenhoofden van Audierne passeren. We hebben de tijd tot ongeveer 8:15 uur om met de stroom mee door “Raz de Sein” te varen. Dit is kan een vervelend stuk zijn omdat er heel veel kleine rotsen zijn. Beetje opletten geblazen dus. Alles gaat goed en we hebben de wind uit het westen. Rond 13:00 uur arriveren we bij Camaret-sur-Mer en leggen aan in de haven “La Vauban”. Hier liggen verschillende grote jachten uit diverse landen. Vanaf de steiger is het best een eind lopen op een hele hoge muur (zonder enige vorm van hekwerk) naar het havenkantoor en de faciliteiten.
Wanneer we bij het havenkantoor aankomen is deze gesloten en nergens een havenmeester te vinden. Later nog maar eens proberen. Na de lunch proberen we nogmaals een havenmeester te vinden en wederom is het kantoor gesloten. We besluiten om het stadje maar een beetje te gaan verkennen. Er is een heel klein schattig kapelletje met zicht op een kiezelstrand. Langs dit strand loopt een muur waarop grote aantal op elkaar gestapelde stenen liggen (soort van Zen-torentjes). Het leuke is dat iedereen zijn eigen creatie maakt en dat andere deze gewoon laten staan.


Prachtig gezicht! Het scheepskerkhof, gelegen langs de vaargeul, is een bezichtiging waard. In deze havenkom, op dit moment drooggevallen, liggen enorme grote houten vissersboten die hier hun laatste rustplaats gevonden hebben. Van sommige houten boten is niet veel meer dan een karkas en de andere boten bestaan uit een bonk verroest metaal. Het silhouet van de boten getuigd van de vroeger bruisende havenactiviteiten, maar nu niet anders dan een triest aanbeeld. Voor de bewoners van Camaret-sur-Mer is het een toeristische attractie, wat weer wat geld in het laatje brengt. De drukke kaden herinneren er aan dat de haven eens een belangrijke haven was voor de sardinevisserij en later voor de kreeftvisserij. We maken een wandeling over de kade, tussen de kleurrijke huizen, waar vele kunstenaars een eigen galerie geopend hebben. Hier zie je maar weer dat over het woord kunst nog heel wat te twisten valt, we zien namelijk de ene na de andere afschuwelijke beelden en schilderijen. We doen ook nog enkele boodschapjes en keren dan terug naar de boot, via het havenkantoor, waar alweer geen havenmeester te vinden is. We bekijken de kaart waar we morgen heen zullen gaan, het wordt Ile d’Quessant. We hebben geen zin om veel te doen, het regent ook alweer, dus de rest van de dag nestelen we ons in de salon met ons ebook. Als avondmaal eten we gezonde wraps met kip, sla en tomaten. Fred voelt zich na het eten steeds grieperiger worden, neemt een paracetamol en duikt vroeg zijn bed in.

Vrijdag 15 augustus 2014
Fred voelt zich iets beter, maar ik heb een slechte nacht gehad en mijn hele lijf doet pijn. We hebben geen haast dus stellen we ons vertrek een paar uurtjes uit om even wat bij te slapen. Rond 10:30 uur loopt Fred voor de laatste keer naar het havenkantoor en komt vervolgens terug met de mededeling dat het alweer dicht was. Nu geven we het op, dan maar een keer geen havengeld betalen. Douchen, dat doen we in de volgende plaats wel weer! We hebben er moeite genoeg voor gedaan. Het weer is fris, bewolkt en een beetje zuinig zonnetje. Voordat we vertrekken varen we eerst even langs de dieselpomp om weer helemaal bij te tanken, wat een prijzige aangelegenheid wordt, gezien de hoge dieselprijs. Bij ons vertrek staat er veel wind tegen en we motoren een heel stuk. De lijn van de rolfok blijkt doorgesleten te zijn en dit moeten we eerst herstellen willen we de rolfok weer kunnen gebruiken. We willen namelijk niet geconfronteerd worden met een rolfok die niet meer in te rollen is! Helaas hebben we geen geschikte lijn ter vervanging aan boord. In de loop van de dag neemt het zonnetje de overhand en wordt het toch een hele fijne dag om te varen. We zien dolfijnen en ook een Sunfish. Rond 17:00 uur komen we bij het eiland Ile d’Quessant aan. Fred en ik zijn een geolied stel wat betreft het aanleggen aan een mooring, in één keer pikken we de mooring op, lijn door het oog en we liggen weer vast! Hier kun je gratis liggen aan een mooring. Het is een mooie baai waar maar enkele boten liggen. Aan de oever is een strandje waar mensen tot in de late uurtjes nog zwemmen. Vroeger kwamen hier nog enkele ferry boten, maar tegenwoordig niet meer. Het hoogte verschil tussen eb en vloed is hier vele meters, vandaar dat je goed op de rotsjes en ondiepte moet letten. Tijdens ons borreluurtje genieten we van het zonnetje, eindelijk weer eens mooi weer! Een lekker glaasje wijn, toastjes met zalm erbij en wanneer de avond valt hebben we uitzicht op een zonsondergang. Ons avondeten bestaat uit spaghetti met saus, tomatensalade en een chocolade toetje op het menu. Wat wil een mens nog meer!
Helaas blijkt er een vervelend golfslag in deze baai te zijn, waardoor we vreselijk heen en weer schommelen. We maken een extra lijn vanaf de mooring naar de zijkant van de boot in de hoop dat we hierdoor wat rustiger zullen liggen. Morgen gaan de het eiland verkennen en proberen om een stel fietsen te huren, zodat we het eiland kunnen verkennen.

Zaterdag 16 augustus 2014
We slapen een beetje uit. Tijdens de nacht blijkt dat ook de extra lijn niet voldoende werkt om het schommelen tegen te gaan. Fred zet de lijn vanaf de mooring nog iets strakker. We laten de dinghy in het water en varen naar de kant toe. De baai ligt vlakbij het plaatsje Lampaul, gebouwd op een heuvel. We moeten rekening houden met eb en vloed bij het aanmeren van onze dinghy, anders vinden we deze straks hangend aan een lijn aan de kade en dat is niet de bedoeling. Het is eb en we moeten een hele steile zeer verroeste trap opklimmen om op de kade te komen. We wandelen naar het dorpscentrum toe en bij de plaatselijke VVV krijgen we een kaartje van het eiland en een tip waar we fietsen kunnen huren. Onderweg kopen we verse croissantje en peuzelen die al lopend op. Fietsen huren hier is prijzig en omdat er al een halve dag voorbij is, gaan we dat nu niet doen. We wandelen verder en proberen een winkel te vinden waar we een lijn kunnen kopen om die van de rolfok mee te vervangen. Helaas lukt dit niet, ze zijn meer ingespeeld op vissers. Even later komen we op een pleintje uit waar we een leuk terrasje vinden. Dit dorpje is niet heel erg toeristisch, maar het terras van het restaurant zit toch wel aardig vol. Na lekker in het zonnetje zittend een sandwich met tonijn verorberd te hebben, lopen we terug naar de dinghy. Gelukkig nog niet drooggevallen. Op de boot repareert Fred, zo goed en zo kwaad als het kan, de lijn van de rolfok. Jammer genoeg constateren we nu ook dat de mooring tegen de boot aan gekomen is en er enkele kleine krasjes zijn ontstaan. De rest van de dag beetje luieren in zon en lezen.

Zondag 17 augustus 2014
Vandaag is het wederom bewolkt met regen. Wat je noemt wisselvallig weer, hier in deze contreien.
Fietsen huren vandaag gaat het dus niet worden. We bereiden ons daarom maar voor op ons vertrek naar Trébeurden. Deze haven kun je maar tijdens een beperkte periode aanlopen, gelet op het tij en de stroming. We zullen een nachtje door moeten zeilen en zeker niet voor 10:00 uur aan moeten komen de volgende dag. Vanavond eten we simpel, omelet “ratjetoe”. Om 19:00 uur zijn we klaar en varen op het grootzeil de baai uit. De rolfok gebruiken we veiligheidshalve toch maar niet. Er staat een forse wind en we doen een extra rifje in het grootzeil. Het wordt weer een nachtje van vier uur op, vier uur op.

Maandag 18 augustus 2014
Rond 12:00 uur naderen we Trébeurden. De aanloop is opletten, veel rotsen bij hoogwater, en een overvloed aan cardinalen. Zigzaggend door de vaargeul varen we de haven binnen, die gemarkeerd wordt door 2 grote betonnen bogen waar zich een drempel tussen bevindt die droogvalt bij laag water. Hier kunnen we weer lekker even douchen. Bij het havenkantoor vernemen we, tot onze grote verbazing, dat we geen fietsen meer kunnen huren, omdat het seizoen voorbij is!! Dan maar elders proberen en meteen op zoek naar een bakker en supermarkt. Voordat we überhaupt iets vinden, moeten we een hele steile helling op, wat niet meevalt. Bij de VVV horen we dat ook hier geen fietsen zijn, misschien morgen, maar dan nog maar één fiets! Belachelijk voor een dergelijke grote plaats. We gaan verder op zoek naar de supermarkt, deze blijkt nog een degelijke 2 km wandelen te zijn en ook nog eens heuvel op en heuvel af. Het is aardig warm weer geworden en bij de supermarkt slaan we eten in en kopen meteen een pak met vers sap voor de terugweg. Terug bij de boot gaat Fred nog een paar uurtjes werken en ik installeer me met een boek.
We blijven hier nog een dagje liggen.

Dinsdag 19 augustus 2014
Vandaag zoeken we een watersportzaak op om te kijken of ze een nieuwe lijn voor de rolfok hebben. Hier vinden we nog een aantal andere kleine dingetjes die wel handig zijn, zoals 4 wieltjes die we aan de railing kunnen bevestigen om het zeil te beschermen. We vervangen samen de lijn, hiervoor moet de trommel van de rolfok open en dit gaat boven verwachting sneller en makkelijker dan we gedacht hadden. We bevestigen de wieltjes en pompen de gelekte diesel op en doen die in oude petflessen om weg te gooien. Fred wandelt in de middag nogmaals naar de supermarkt op en neer en ik begin aan een klusje wat nog op de “to-do-list” staat, namelijk het vervangen van de grote bilgepomp bij de motor. Eerst de oude pomp afkoppelen, een nieuw stuk slang op maat maken en aan de nieuwe pomp bevestigen. De elektra laat ik nog even met rust, dit doe ik liever samen met Fred, die is hier handiger in. Even uitproberen en gelukkig werkt alles meteen goed! Verder ruimen we de boot een beetje op, de vakken waar de voorraden in liggen maken we weer rammelvrij en ik schrijf het blog bij. Vanavond staan er gebakken aardappeltjes, “Escalope” met champignons en gedroogde vruchten op het menu.
De kaarten worden er weer bij gehaald voor de volgende fase. We willen naar Alderney, één van de Kanaaleilanden die we ook twee jaar geleden hebben bezocht met Jaap en Jolanda. Omdat Trébeurden een drempel heeft, kunnen we pas rond 11:00 uur uit de haven vertrekken. We zetten het waypoint weer in het systeem, drinken koffie, lezen nog wat en rollen dan ons bed in.

Woensdag 20 augustus 2014
Na het douchen, je moet er toch van profiteren als het kan, tanken we nog even water en maken ons op voor vertrek. Rond 12:00 uur uit de haven met lichte bewolking, maar niet koud. In de loop van de dag wordt het zonniger, maar wel wat frisser door de wind. Afwisselend zeilen we met of zonder motor. Het is al met al een mooie zeildag die we afsluiten met een hele mooie zonsondergang, waar ik een filmpje van probeer te maken. Tijdens de nachtwacht van Fred, van 22:00 uur tot 02:00 uur, neemt de wind toe naar 16 knopen. We gaan veel te snel volgens Fred, het plan is om rond 10:00 uur bij Alderney aan te komen zodat we kunnen profiteren van een gunstige stroming, maar op deze manier zijn we veel te vroeg. We besluiten tijd te rekken, doen de motor uit en zeilen rustig verder. Tijdens mijn wacht word ik overspoeld door emoties door de aanblik van deze prachtige heldere sterren hemel met duizenden fonkelende sterren. De wassende maan werpt een fel licht op de golvende zee en op de achtergrond klinkt uit de buitenspeakers een Ierse ballade! Wat wil een mens nog meer!

Donderdag 21 augustus 2014
Net na 9:00 uur naderen we Alderney. Altijd fijn wanneer je een “bekende” haven binnen gaat. Deze keer willen we graag achter de grote stenen wal liggen en gaan op zoek naar een mooie plek. Wederom een perfecte landing, pikken in één keer de mooring en leggen ook maar weer een 2e lijn naar het midden van de boot. Eerst maar eens lekker ontbijten met een welverdiend vers kopje koffie. Ondertussen komt de havenmeester langszij met zijn bootje en we geven aan te minste twee dagen te willen blijven. Fred ziet er, na zoveel dagen niet scheren, uit als een halve wilde. We hijsen de dinghy weer het water in en varen vervolgens naar de drijvende steiger in de haven. Deze ligt aardig vol met dinghy’s van andere boten, maar we weten ons toch nog ergens tussen te wurmen. Eerst maar naar het havenkantoor om te betalen en dan lekker douchen. Het weer is lekker warm aan het worden en omdat het lunch tijd is zoeken we een restaurant uit met uitzicht op het grote strand. Even later zitten we aan een overheerlijk sandwich ei voor Fred, voor mij een sandwich zalm en een lekker koel glas witte wijn. De temperatuur is nu gestegen tot ruim boven de 25 graden, maar ons hoor je niet klagen! Na de lunch doen we enkele boodschapjes en wandelen terug naar de dinghy. Op de boot zijn we erg lui en doen weinig anders dan lezen en slapen. Ons avondeten bestaat dit maal uit lamsvlees met champignons en vers brood.

Vrijdag 22 augustus 2014
Het weer is helaas weer helemaal omgeslagen en het regent weer eens pijpenstelen. Eigenlijk waren we van plan om weer fietsen te huren, want twee jaar geleden hebben we dit ook gedaan en is dat goed bevallen. Alderney is een erg mooi eiland en uitermate geschikt om rond te fietsen. Zolang het zo hard regent gaan we dus niet fietsen. Tussen de buien door proberen we onze nieuwe generator uit, die we vlak voor onze vakantie hebben aangeschaft. Het is een Kipor IG1000, een goed beschermde en compacte generator, welke mooi past in één van de zijvakken in het vooronder. In de afgelopen jaren hebben we verschillende meningen gehoord en gelezen over het wel of niet aanschaffen van een generator. Er zijn veel mensen die het nut er niet van inzien, maar ons leek het wel een veilig idee. We zullen in de toekomst heel veel voor anker liggen en dan is het gewoon een fijn idee dat we wat extra stroom kunnen opwekken. Natuurlijk beseffen we dat er ook nadelen zijn, zoals het geluid en extra benzine die nodig is om hem te kunnen laten draaien. Zo ondervond onze buurman dat ook, hij had zich net lekker geïnstalleerd in de kuip van zijn boot omdat het zonnetje even doorbrak, toen wij de generator testen………… Geloof niet dat hij daar zo blij mee was. De rest van de dag brengen we lezend door.

Zaterdag 23 augustus 2014
Regen, regen en nog eens regen. Gelukkig knapt het een beetje op in de loop van de ochtend een beetje, het blijft wel frisjes, maar mooi genoeg om een stel fietsen te huren en naar St. Anna te fietsen. Allereerst moeten we een fikse helling om fietsen en ondanks de vele versnellingen, ben ik genoodzaakt om een stukje te lopen. We lunchen daar bij Jack’s Brasserie, waar we twee jaar geleden met Jaap en Jolanda hebben genoten van een High Tea. Ditmaal ga ik voor een gezonde lunch een “Salade du Chèvre”. Om deze lunch weer te verteren, fietsen we verder in de richting van het indrukwekkende Fort. Aan de rand van het klif staat een bankje waar we het fenomenale uitzicht over de zee op ons in laten werken. Wat een rust hier! Weinig toeristen te zien, waarschijnlijk omdat het seizoen al aan zijn eind is. Op weg naar de boot kopen we verse broodjes voor het avond eten. We gaan vanavond nog richting Honfleur. Terug bij de boot ontdekken we dat er erg veel water onder de vloer staat en vragen ons af waar dit vandaan komt. We rollen de slang uit en slaan aan het pompen. Dit gaat echter zolangzaam dat ik maar ga hozen en emmertjes vul die Fred over boord gooit. Na verloop van tijd is het water weg onder de vloer. We vermoeden dat bij het water tanken het water is overgelopen en zich heeft verzameld in het diepste punt. We zullen moeten afwachten om te kunnen constateren of dit een juiste veronderstelling is. Verder bereiden we ons voor om te kunnen vertrekken. Er staat een aardig windje, ongeveer 10 knopen, dus even goed opletten bij het wegvaren. Rond 17:45 uur maken één lijn los van de mooring, waardoor de boot draait en met de neus de goede kant op ligt. Zo kunnen makkelijker tussen de andere boten door varen en varen we de haven uit. We hebben stroom mee en uitgerekend dat we morgen ongeveer tussen 9:50 en 11:50 uur aankomen in Honfleur. Het weer is droog, gelukkig maar! We hebben weer een prachtige zonsondergang en het is een mooie nacht om te zeilen.

Zondag 24 augustus 2014
Rond 4:00 uur is er zo weinig wind dat we weer op de motor verder gaan. We zien veel grote tankers onderweg. We zijn heel blij dat de stuurautomaat het doet, ondanks dat deze er wel wat moeite mee heeft door de sterke stroming, hebben we hier heel veel profijt van. Het maakt het zeilen een stuk aangenamer en rustiger door. We zijn nog nooit in Honfleur geweest en volgens alle zeilers, die er wel geweest zijn, is dit toch een haven die je niet kan overslaan! We zijn benieuwd.
Honfleur ligt aan de rand van het estuarium van de Seine en tegenover de grote havenplaats Le Havre. Estuarium is een verbrede, veelal trechtervormige riviermonding, waar zoet rivierwater en zout zeewater vermengt worden en zodoende brak water ontstaat. We varen eerst een stuk de rivier op, goed afstand houden van de grote vaargeul waar grote schepen doorvaren, voordat we vlak voor de grote Brug van Normandië afslaan naar de sluis. Gelukkig hoeven we niet lang te wachten. Voordat we Honfleur zelf in kunnen varen zullen we moeten wachten totdat de brug open gaat en helaas is dit pas over een paar uur. We leggen aan bij de zogenaamde wachtsteiger, waar we ontvangen worden door een hele aardige jonge havenmeester. Hij spreekt perfect Engels en legt ons uit waar we het havenkantoor en de overige faciliteiten kunnen vinden. We horen, tot onze grote verbazing, dat het seizoen nagenoeg over is dat we de enige “visitors” boot zijn! Terwijl we van iedereen gehoord hadden dat de boten meestel rijen dik naast elkaar moeten liggen vanwege de drukte!
We krijgen een plekje aan de kade waar alle restaurantjes zitten, rondom staan allerlei mooie oude huizen en zijn daardoor meteen het bekijks van de dag! Eerst gaan we naar het havenkantoor om voor twee nachten te betalen. Dit bevindt zich aan de overkant van de havenkom in een heel klein steegje. We geven aan lid te zijn van de Toerzeilers, maar helaas maakt dat geen indruk. Ik gooi mijn vrouwelijke charmes in de strijd, waardoor we uiteindelijk toch nog 10% korting krijgen op het havengeld. Dat scheelt weer, want deze haven is wel erg duur. We zoeken de douches op en helemaal opgefrist zitten we in de kuip lekker in het zonnetje. Helemaal tevreden met een glaasje wijn, lekkere toastjes erbij en kijkend naar al die toeristen die langs de kade lopen. Ook raken we even aan de praat met een stel Nederlander die vol bewondering zijn over ons leven aan boord. Fred probeert een verbinding te krijgen via WIFI, maar dat is een drama.

Honfleur is vooral door haar oude schilderachtige haven bekend, gekenmerkt door zijn huizen aan de bedekte voorgevels van leien, en om dikwijls door artiesten vertegenwoordigd te worden, zoals Gustave Courbet, Eugène Boudin, Claude Monet en Johan Barthold Jongkind, die de School van Honfleur heeft opgericht, die tot het verschijnen van de impressionistische beweging bijdroeg. De kerk Sainte-Catherine, die een klokkentoren bezit die van het hoofdgebouw is gescheiden, is de grootste kerk in hout van Frankrijk. De pittoreske straatjes en zijn oude huizen is het in deze kleine havenstad heerlijk flaneren. De tijd is zorgzaam omgegaan met Honfleur en zo heeft het zijn rijke verleden kunnen bewaren. De charme van zijn smalle geplaveide straatjes, de prachtige gevels van de oude woningen, zijn kleine boetiekjes, de talrijke gezellige hotels en typische restaurants, maar ook de diversiteit van zijn monumenten en rijkdom van zijn historisch, cultureel en artistiek erfgoed. In Honfleur heerst een unieke en warme sfeer, typisch voor een kleine “grote” stad. Het is om deze reden dan ook dat het een van de meest bezochte steden van Frankrijk is.
We gaan uit eten, maar dat blijkt dit keer geen succes. Zelden hebben we chagrijniger personeel meegemaakt en ook het eten laat te wensen over. Van pure armoede vluchten we daarom maar gauw een kroeg in die voorziet in live muziek, altijd goed! Fred aan de whisky en ik mijn favoriete drankje Malibu met cola en enige tijd later wandelen we enigszins aangeschoten terug naar de boot. We nemen de steile ijzeren trap om af te dalen naar de steiger waar onze boot ligt, omdat we geen zin hebben om helemaal om te lopen via de andere kant.

Maandag 25 augustus 2014
Het mooie weer is weer voorbij, het regent weer af en toe. We kopen vers brood bij de bakker en bij een klein café nemen we een Peit-dejeuner. Fred probeert weer iets aan zijn werk te doen, maar vooralsnog werkt WIFI van geen meter hier. In de middag doet het niets anders dan regenen, maar omdat we toch iets van het stadje willen zien trekken we onze zeiljassen aan en wagen het er maar op. Het stadje ligt er troosteloos bij en ook de toeristen zijn van de terrasjes verdwenen. We kopen een aantal souvenirs voor familieleden en vrienden, doen boodschapjes bij een wat grotere supermarkt en dan weer gauw naar de boot. De rest van de dag brengen we lezend door en vanavond eten we iets simpels op de boot.

Dinsdag 26 augustus 2014
Vandaag vertrekken we weer omdat we geen zin hebben om nog langer in dit stadje te verblijven met dit weer. Het is de bedoeling om vandaag naar Boulogne-sur-Mer te varen en daar morgen halverwege de middag aan te komen. Het wordt weer een nachtje doorzeilen. De brug gaat om 11:30 uur open en gelukkig is het dan weer een beetje droger. We worden uitgebreid gekeken door de vele toeristen die zich rondom de brug hebben verzameld. De sluis staat open omdat het hoogwater is, wat maakt dat we meteen door kunnen varen. Op de rivier valt het weer nog wel mee, maar zodra we op zee zitten begint het weer hevig te regenen. De wind wakkert ineens aan en er ontstaan hoge golven met behoorlijk windvlagen tot wel 35 knopen! Helaas zijn we hierdoor genoodzaakt om veel op de motor te varen. Wanneer even de zon doorbreekt zien we een mooie regenboog aan de horizon verschijnen. Rond 22:00 uur horen we onweer in de verte en de wind gaat ook weer draaien. We moeten een aantal keren overstag om niet al teveel van de route af te wijken.

Woensdag 27 augustus 2014
Slechte nacht met veel en harde wind, de stuurautomaat kan het niet aan en we moeten veel handmatig sturen. Door de hoge golven worden we van de ene naar de andere kant geslingerd en zitten vol met blauwe plekken. We zijn koud, nat en moe. Maar blijkbaar zijn we niet de enige, want even later landt er een heel klein musje in de kuip. Bekaf en koud van de regen probeert hij een rustig plekje te vinden om weer op adem te komen. Wat doet dit beestje ook zover van de kust? Het regent en is zwaar bewolkt en het laatste stuk doen we helemaal op de motor.
In Boulogne-sur-Mer zijn we al eerder geweest en weten precies waar we op moeten letten bij binnenkomst. Zodra we de haven in zicht krijgen zien we dat er ruimte genoeg is om langs een langsteiger te kunnen liggen. Er staat een behoorlijke wind, maar het lukt ons om zonder problemen aan te leggen. Dit kunnen we niet zeggen van een Belgische boot die een uurtje later probeert in een box aan te leggen. Wat een klungels heb je er toch bij. Deze boot is ruim een uur bezig voordat hij goed en wel ligt en dan nog heeft hij een aantal behoorlijke krassen opgelopen bij het aanleggen! Ondanks dat hij van diverse kanten hulp heeft gekregen! Bij het havenkantoor aangekomen constateren we dat het “niet zo snuggere” meisje er nog steeds werkt. We gaan lekker even douchen en bekijken de kaart voor de laatste etappe op weg naar onze thuishaven Rotterdam. Het zonnetje breekt weer even door en met tussenpozen kunnen we even lekker buiten zitten. Ik heb vreselijk veel zin in frietjes en Fred is zo lief om de stad in te gaan en eten te gaan halen voor ons. Wanneer hij terugkomt, zonder eten, blijkt dat hij veel te vroeg was en de zaak pas over 1 uurtje open gaat. Na een uurtje gaat hij nogmaals op pad en komt daarna terug met een gigantische portie Kebap met friet die we lekker binnen oppeuzelen. We moeten morgenochtend vroeg op dus gaan we ook maar vroeg naar bed.

Donderdag 28 augustus 2014
De laatste etappe van onze vakantie, terug naar Rotterdam! Om 5:30 uur staan we op, we hebben ruim 30 uur varen voor de boeg. Het is nog bewolkt en donker en het miezert een beetje bij ons vertrek. Met de wind in de rug, de stroom tegen en slecht zicht, varen we het eerste stukje op de motor met zeil bij tot ruim voorbij de havenmond. Om 13:00 uur breekt een mager zonnetje door wat het ietsje aangenamer maakt. In het begin van de avond neemt de wind toe tot 25 uit het ZW, met hoge golven en zeilen we verder op een bijna ingerolde fok. Rond middernacht raakt de GPS ineens van slag, oorzaak onbekend. We besluiten het systeem opnieuw op starten.

Vrijdag 29 augustus 2014
Vroeg in de ochtend rollen we de fok weer verder uit. Onderweg bellen we de havenmeester op en delen mede dat we onderweg zijn, zodat hij kan zorgen dat onze box niet bezet is. De laatste loodjes tot de havenmond van de Maasvlakte kunnen we lekker zeilen. Dan op de motor de rivier op onder aanwijzingen van de Rotterdamse verkeerscentrale. Achter ons zeilt een boot ook de Maasvlakte op. We horen dat deze boot meerdere malen door de verkeerscentrale word opgeroepen, maar kennelijk lukt het niet om contact met hun te krijgen. Dwars tegen alles in zeilt deze gewoon stug verder. De grote tankers moeten uitwijken voor dit jachtje. Er is redelijk veel verkeer op de Nieuwe Waterweg, maar gelukkig worden we via de marifoon goed begeleidt. We verwachten de Erasmusbrug opening van 11:00 uur te halen, maar voor de zekerheid roep ik de brugwachter op met de melding dat we er aan komen. In onvervalst Rotterdams krijg ik het antwoord rustig aan te doen, geen probleem als we 5 minuten later zijn. Keurig op tijd bij de brug en even later gaat ook Binnenhavenbrug open om de City Marina binnen te kunnen varen. Onze buurvrouw staat ons al op te wachten en helpt met het aanleggen. Het is 11:30 als we goed en wel in de haven vastliggen. We hebben ruim 2 maanden met heel veel plezier op onze boot doorgebracht en is het toch nog snel voorbij gegaan. Maar nu zit toch echt onze reis er weer op. Fred haalt de bus op die ergens in de wijk geparkeerd heeft gestaan. We pakken het wasgoed in, het bederfbare eten en vertrekken richting huis.

----------
 
     << Terug >>