| | Dit jaar was het plan om richting Normandië en Bretagne te gaan of nog zuidelijker. We wilden in één stuk door van Rotterdam naar Brest zeilen en daarna verder. Maar ook dit jaar verliep alles anders dan we hadden gepland.
“Goed voorbereid is het halve werk”.
Ook dit jaar bereiden we onze vakantie zo goed mogelijk voor.
Controleren van de voorraad eten en drinken, boodschappenlijst maken en boodschappen doen. Tijdens de vakantie willen we niet hoeven sjouwen met zware spullen zoals flessen e.d. We slaan liters frisdrank, water, bier en wijn in. De voorraad blikken, potten en droogvoer, zoals rijst en pasta, worden aangevuld. Naast de, nog af te bakken brood, kopen we voor de eerste periode vers fruit en groente, brood en zuivelproducten.
Handdoeken en kleding (die we niet meteen of vaak nodig hebben) worden vacuüm verpakt in plasticzakken, zodat ze minder ruimte in beslag nemen en zo ook beter beschermd zijn tegen vocht. De rest gaat in plastic stapelbare dozen van Curver.
Eén van de kooien, noemen we de “werkplaats”, deze wordt gebruikt voor opslag van de zeilen, trossen met nieuwe lijnen, buiten kussens etc. In de “logeerkooi” zijn zonneschermen aangebracht, zodat deze ruimte zo koel mogelijk blijft. De zeilpakken, zwemvesten, waterschoenen, duikpakken en overige attributen hangen hier in de kast. In het hangnet gaat de voorraad groente en fruit. Ook de sextant gaat weer mee, misschien lukt het dit jaar wel om een “zonnetje te schieten”.
Alle gewenste en benodigde boeken, kaarten en spelletjes worden aan boord gebracht. Fred heeft de nodige tv series en films gedownload die we onderweg kunnen bekijken.
In de voorafgaande weken van de vakantie maken de volgende overzichten;
- De route die we van plan zijn om te zeilen, waarin we o.a. de volgende gegevens vermelden:
Naam locatie, lichtkarakter, lengte- en breedtegraad, zeemijlen, aanvullende gegevens (zoals b.v. marifoonkanaal, koers en andere bijzonderheden).
- Van uitwijkhavens met hierbij extra gegevens, zoals foto’s van Google en printjes van de betreffende havens.
- Een checklist met handelingen die we, voor vertrek uit de haven, moeten doen en wat onderweg gedaan kan worden. Het zijn namelijk vaak net de kleine dingen die je vergeet, maar deze kunnen wel cruciaal zijn op bepaalde momenten.
Onze wacht delen we als volgt in: 22:00–02:00 uur Caroline, 02:00–06:00 uur Fred, 06:00–10:00 uur Caroline etc. Vier uur per wacht is ons vorige jaar goed bevallen, zo krijg je net iets meer slaap.
Donderdag, 3 juli 2014
De laatste spullen laden we in de bus en vertrekken richting de boot. In Rotterdam aangekomen moeten we enkele keren heen en weer lopen met een karretje om alle spullen naar de boot te brengen. Bij de plaatselijke JUMBO doen we nog enkele kleine boodschapjes. Vervolgens wordt alles netjes opgeborgen op de daarvoor bestemde plekken en ook dit jaar is nauwelijks meer te zien hoeveel we hebben ingeslagen. Een aantal producten worden op een makkelijk bereikbare plaats opgeborgen en de rest gaat onder ons bed. Producten die niet goed tegen vocht kunnen gaan in de kleine ronde (waterdichte) tonnetjes.
We bereiden de boot voor op ons vertrek van morgen, life-lines bevestigen, schoten aan de Genua, etc. Dan is het de tijd om de kaart erbij te pakken en ons voor te bereiden op de 1e fase van onze reis. We bepalen enkele WP (WayPoints), zetten deze in de GPS en werpen nog een laatste blik op onze checklisten. Het plan is om in één ruk naar Brest te zeilen, waar we naar alle waarschijnlijkheid een 3 tot 4 dagen over zullen doen. De rest van de dag relaxen we een beetje.
Vrijdag, 4 juli 2014
De dag van vertrek uit de City Marina te Rotterdam. Vanwege het getij en het feit dat we graag bij daglicht de Maasmond uit willen varen, besluiten we dit jaar om vroeg te vertrekken uit de haven.
Het is een zonnige dag en de wind komt uit het zuiden. Om 9:00 roepen we de Erasmusbrug op met het verzoek om de Binnenhavenbrug om 9:30 uur te openen. De volgende brug, de Erasmusbrug, gaat om 10:00 uur pas open. De tussenliggende tijd konden we benutten we om alle stootwillen en landvasten op te ruimen.
Het is ruim 17 zeemijl tot de Maasmond en rond 12:45 uur varen we op de motor het zeegat uit. Inmiddels is er meer bewolking en hebben we de wind tegen. We hijsen het grootzeil en varen tot 14:00 uur op de motor, daarna alleen op zeil verder. Tussendoor zie ik ineens een zeehond opduiken, altijd leuk om te zien. In de loop van de avond neemt de wind toe en net voor 22:00 uur, wanneer Fred zijn wacht begint, leggen we een 1e rif in het grootzeil en rollen we de Genua een beetje in. De wind is zeer wisselend en varieert met snelheden van 10 – 15 knopen.
Zaterdag, 5 juli 2014
’s nachts neemt de wind, die we toch al tegen hebben, nog meer toe. We verminderen de zeilen nog meer totdat we alleen nog een heel klein fokje hebben en doen de motor er maar weer bij aan. We blijven tegen de hoge golven opbeuken, echt geen lekker gevoel. Tot overmaat gaat het ook nog eens regenen, niet wat je noemt de ideale situatie. Tijdens mijn wacht, van 02:00-06:00 uur, ga ik me steeds beroerder voelen door deze golfslag. Dan gebeurd het onvermijdelijke, IK, die nog nooit van mijn leven zeeziek is geworden, moet er aan geloven. Eerst zie ik gewoon een beetje witjes en ben misselijk, maar algauw zie ik er (volgens Fred) gewoon echt groen uit en moet overgeven. Fred neemt mijn wacht over en ik ga beneden in de salon liggen. Zodra het beter gaat, neem ik het weer even van Fred over en zo doen we om en om “hazenslaapjes”. Rond 9:00 uur neemt de wind nog meer toe, hebben we veel regen en vlagen wind (tegen) met snelheden tot wel 35 knopen (windkracht 8).
Rond 23:30 uur passeren we Calais. We horen een soort van gebonk en kunnen niet zo gauw achterhalen waar het vandaan komt. We controleren of we water maken, dat is gelukkig niet het geval. De harde wind tegen, hoge golven en regen maakt dat het veel te gevaarlijk is om naar de punt van de boot te gaan om te kijken of daar het gebonk vandaan komt.
Zondag 6 juli 2014
Ik zie in de ochtend een 2e zeehond. Er is weer veel regen en de windkracht is 5. Na verloop van tijd veranderd de wind ten gunste van ons en doen we de motor uit en gaan op zeil verder. Ik voel me al wat beter en neem zoveel mogelijk het roer over van Fred zodat hij ook even bij kan komen. In de loop van de dag krijgen we iets meer zon. Fred kan nu naar de punt om te kijken waar het gebonk vandaan komt. Tot onze schrik ontdekken we dat het anker, welke op de punt ligt, losgeschoten is. Door de hoge golven en tegen de wind in opboksen zijn de borglijnen van het anker geknapt en is het anker tegen de zijkant van de boot gaan slaan. Fred maakt een aantal foto’s en samen zien we dat er een grote, vrij diepe groef is ontstaan. We zijn op weg naar Brest, maar het lijkt ons, gezien de situatie, nu niet verstandig dat we door varen. We besluiten uit te wijken naar de haven van Dieppe om daar de schade beter op te nemen en te laten repareren. Het is inmiddels al 16:30 uur en zo is er nog voldoende tijd om bij licht aan te komen in Dieppe.
Rond 20:00 uur arriveren we in de haven van Dieppe en een uiterst vriendelijke havenmeester begeleid ons naar een rustige plek. Hij geeft ons direct een naam en adres van een werf die ons kan helpen met de schade. Hij geeft het alvast aan ze door, zodat we elkaar morgen kunnen treffen. We zijn bekaf, nat van de regen en balen van de schade, zo vroeg al in onze vakantie. We gaan douchen en drinken nog ergens een kopje koffie. Op de boot rollen ons dan lekker op onder een dekbed in de salon, waar we een aflevering van de serie Penoza kijken en rollen daarna moe in bed.
Maandag 7 juli 2014
We worden even wakker om 7:00 uur maar vallen meteen weer in slaap en worden uiteindelijk pas om 10:30 uur weer wakker. Het weer is een beetje opgeklaard. Na ons ontbijt maken we nog meer foto’s van de schade en belt Fred de verzekering. In overleg wordt nu bepaald wat we moeten doen. We gaan naar de havenmeester en vervolgens op zoek naar het bedrijf welke hij ons aangeraden heeft. Na een kleine wandeling komen we bij het bedrijf Chantier Cap Fagnet en ontmoeten JeanJacques. Na overleg in een mengelmoes van Frans en Engels, begrijpen we dat er straks 2 mensen zullen komen kijken. Onderweg naar de boot kopen we iets lekkers om ons iets op te fleuren. Hier zaten we natuurlijk niet op te wachten zo aan het begin van de vakantie! De schade wordt bekeken door Sandrine en Florian, ze zullen een offerte en een tijdsplanning opmaken en hier vanmiddag nog op terug komen. Fred besluit om de stad in te gaan en op zoek naar een Sim-Only Internetkaartje voor zijn mobiel. Ik ruim ondertussen de boot een beetje op, hang alles wat nat is geworden buiten te drogen, was het zout van de ruiten en schrijf mijn blog bij.
Fred heeft geen geluk, kon geen kaartje kopen. In de middag relaxen we een beetje en doen een paar kleine klusjes. De stok van onze noodbaken is van glasvezel en elke keer wanneer je deze aanraakt krijg je jeuk, daarom voorzie ik deze van wittape. We zitten rusten in de kuip te lezen wanneer er een Hollandse boot “Loxi” probeert in te parkeren naast ons. Ze komen met een rot vaart aan en rammen nog net even ons hekwerkje aan de zijkant! Gelukkig is onze boot voorzien van een stevige rand en daardoor ontstond er nauwelijks schade, maar toch. De eigenaar van de boot reageert erg nonchalant en zegt slecht sorry, niet netjes dus. Het zal wel een huurbootje zijn, dan schijn je er niet zuinig mee om te hoeven springen! Wat een sukkels! We borrelen bij een restaurant direct aan de kade, De piraat. Lekkere escargots eten, flesje wijn erbij frietjes, helemaal goed. Thuis kijken we nog een aflevering van de Nederlandse serie Penoza en duiken dan ons bed in.
Dinsdag 8 juli 2014
We staan vroeg op, douchen en halen lekker verse broodjes. Het weer is ook een beetje opgeklaard. Sandrine van de werf belt en stuurt per mail de offerte van € 2.631,87 door per mail. Fred stuurt deze meteen door naar de verzekering voor goedkeurring. Gelukkig gaat deze direct akkoord. Even later komt Sandrine zelf ook langs met haar hond “Storm” en kunnen er verdere afspraken gemaakt worden met de werf. De boot kan morgen, woensdag, al het water uit en de reparatie zal, afhankelijk van het weer, ongeveer 3 dagen gaan duren.
Tijd om onze tijd nuttig te besteden met klusjes doen. Het lampje van het voorlicht is stuk, dus gaan we op zoek naar een nieuw lampje. We huren fietsen, want de dichtstbijzijnde watersportzaak is niet echt in de buurt. Bij de plaatselijke VVV vragen we de weg en krijgen een zeer vaag kaartje mee. Na enkele keren verkeerd gereden te zijn, komen we uiteindelijk bij een piep klein watersportzaakje aan, die slechts spullen heeft voor kleinere boten en vissersboten. Zelfs geen nieuw voorlicht van formaat is er te krijgen. Wel vonden we een kleinere handzamere lier. Maar goed, nog steeds op zoek naar een vervangend lampje, komen we uiteindelijk terecht bij een industrieterrein waar een autosloopbedrijf zit, genaamd Abraham. Hier mochten we gewoon tussen de autowrakken scharrelen om te kijken of er iets voor onze gading bij zit. Heel apart! Helaas vonden we niets, maar na wat overleg aan één van de medewerkers, komt hij toch met een oplossing. Dit mochten we gratis meenemen, want ze vonden het toch wel bijzonder dat wij me dit nodig hadden voor onze zeilboot. We doneren een klein bedragje voor de moeite en fietsen terug naar de haven, alwaar we op een terrasje onze dorst lessen met een super groot biertje. Op de boot aangekomen repareren we het voorlicht zo goed mogelijk. Afwachten of het zo voldoende is. De dag is weer teneinde, we eten op de boot en kijken de laatste afleveringen van Penoza.
Woensdag 9 juli 2014
We staan vroeg op, want de afspraak is dat we 2 uur voor hoog water bij de werf zullen zijn. Er staat een harde wind en het ziet er erg grauw uit. We moeten de draaibrug Colbert door die rond 8:30 uur open gaat. Voor de werf draaien we rondjes totdat Sandrine van de werf ons met gebaren aangeeft dat we richting de kant kunnen varen. Er is een hele schuine helling die we op moeten en op de kant staat een tractor met een oplegger. Fred en ik kijken elkaar aan met een blik van, zal dat wel goed gaan?? We proberen zoveel mogelijk te filmen en te fotograferen. Zeer behendig wordt de oplegger bediend door Florian op aanwijzingen van Sandrine en JeanJacques. Gelukkig gaat alles goed. Boven aan de helling blijkt dat we ook nog eens de halve straat door moeten om naar een plek vervoerd te worden waar de boot gerepareerd gaat worden. Doodeng, gezien er allerlei elektriciteitsmasten, auto e.d. gewoon aan de kant van de weg staan. Onze complimenten voor de mensen van de werf, vakkundig en met grote zorg om onze mooi antifouling laag niet te beschadigen, wordt de Pegasus op stutten gezet. Er wordt een ladder tegen de boot gezet, zodat we er weer in kunnen. Bij de plaatselijke bakker halen we broodjes en delen deze uit. Er wordt overlegd over de verdere planningen en waar we overdag naar het toilet kunnen.
Helaas gaat het bedrijf s avonds dicht en kunnen we alleen nog maar elders naar een toilet, een ouderwetse voetstapjes wc. Er wordt verteld dat Jack de hond, die overdag aangelijnd in de werkplaats ligt, de waakhond is. Maar dat hij s nachts los rond loopt om het terrein te bewaken. De eerste 2 nachten durven we echt niet naar beneden via onze ladder en gaan op de emmer. Jack is een hele grote hond, zoiets als de Hound of the Baskersvilles, die blaffend rond rent bij ieder geluidje. Overdag is na verloop van tijd aaibaar, en ook na 2 nachten herkent hij ons.
Uiteindelijk blijkt het een hele lieve grote lobbes te zijn en het heel erg leuk vind om aandacht te krijgen. De komende dagen zullen de mensen van de werf bezig zijn met het uitvrezen, en opnieuw opvullen met glasvezel en plamuur. Omdat het weer niet mee werkt hebben ze een warmtekanon bij de hand. We kopen bij een klein supermarktje eten en brengen onze tijd verder lezend door.
Donderdag 10 juli 2014
De eerste nacht is altijd even wennen, zo hoog, waardoor de boot best veel wind vangt en trilt en schut op de stutten. Fred heeft de code van Wifi gekregen en is aan het werk, dat moet ten slotte ook gebeuren. Onderkant van de boot afgesponst en alle waterpokken verwijderd. Dit gaat heel gemakkelijk met een spons omdat we een speciale antifouling hebben van International Paint, waar zich geen pokken op hechten. We plaatsen 2 nieuwe anodes en repareren een lampje in de natte cel. We kunnen verder weinig doen, want het weer is weer slechter en het komt af en toe met bakken de lucht uit.
Toch maar weer het kacheltje te voorschijn gehaald om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. De punt van de boot is helemaal afgedekt tegen de regen en de wind, zodat er verder aan gewerkt kan worden.
Vrijdag 11 juli 2014
Het blijft slecht weer, koud, regen en zwaar bewolkt. Omdat we al een paar dagen niet gedoucht hebben, besluiten we het plaatselijke zwembad met sauna op te zoeken. Even lekker een beetje relaxen, toch een beetje vakantie gevoel. Dat doet ons goed, schoon en voldaan lopen we langs een kasteeltje terug naar de werf. Onderweg genieten we op een overdekt terrasje nog even van een kopje koffie met een Crêpe (Frans pannenkoekje) met Nutella. Op de boot gekomen spuit ik wederom een beetje Captain Tolly tussen het raam en de boot, in de hoop dat dit de kleine lekkage die we hebben een beetje tegen zal houden. Vandaag eten we soep, stokbrood met allerlei lekkere Franse kaasjes en paté.
Zaterdag 12 juli 2014
We slapen uit en worden van de geluiden beneden wakker. Het weer lijkt iets op te knappen, het is wat warmer. Op de gehuurde fietsen rijden we richting centrum, eten een lekker broodje Kebab, kopen een paar boekjes in een heel klein boekwinkeltje en doen boodschapjes. Inmiddels is het prachtig weer geworden en kunnen we eindelijk onze spijkerbroeken verwisselen voor een korte broek! We ruimen de boot wat op en maken een beetje schoon. De rest van de dag doen we rustig aan. Het is erg stil op de werf, vandaag nog niemand gezien.
Zondag 13 juli 2014
Alweer regen vannacht en donkere wolken tot ruim in de middag. Er staat voor ons alweer een klus op de agenda, het aanleggen van de stuurautomaat-rudder in de bakkist. Eerst alles uit de bakkist halen, rudder plaatsen, elektra aansluiten, testen (voor zover dit gaat) en alles weer inruimen. Nu maar hopen dat hij het gaat doen als we in het water liggen! Afwachten maar. In de middag brengen we de gehuurde fietsen weer terug en doen boodschapjes voor het eten. Spelen wat met Jack de hond, die we inmiddels omgedoopt hebben naar GVR (Grote Vriendelijke Reus), omdat hij zo blij is wanneer hij ons ziet. Wanneer hij rechtop staat kan hij zijn voorpoten op je schouders leggen. Vandaag wederom niemand gezien van de werf, we wachten maar weer af.
Maandag 14 juli 2014
Doordat het weer niet echt meewerkt, duurt het allemaal veel langer dan gepland is. De lagen moeten goed kunnen drogen en uitharden. Vanmorgen zijn ze vroeg begonnen met de afwerking van de toplagen verf. De verwachting nu is dat we dinsdag het water weer in kunnen.
Fred gaat weer wat werken en ik schrijf het blog bij. In de middag doen we nog een poging om een Sim-only kaartje te bemachtigen, hiervoor huren we voor een uurtje een fiets en rijden naar een groot winkelcentrum aan de buitenkant van Dieppe. Hiervoor moeten we wel tegen een hele steile helling oprijden, zucht, waar is onze conditie gebleven? Het weer is lekker. Onderweg wijst een hele vriendelijke, goed Engels sprekende dame ons de weg. Zij weet wel een verkorte route……….en dat hebben we geweten! Eerst een hele steile boshelling op, fietsen gaat dus niet, vervolgens belanden we midden in het bos. Uiteindelijk komen we dan toch bij het winkelcentrum uit. We kopen een Sim-Only kaartje voor onze beider telefoons en fietsen terug. De rest van de dag bereiden we ons voor op ons vertrek van morgen. De boot ziet er weer helemaal top uit, alsof er niets gebeurd is. Omdat we uitermate tevreden zijn met, niet alleen het werk wat de mensen van de werf hebben gedaan, maar ook hun vriendelijkheid en gastvrijheid, hebben we een klein bedankje in elkaar geflanst. We schreven een bedankje in ons beste Frans (met behulp van (Google vertaler) voor Sandrine, Florian en JeanJacques. Samen met een echte kruik Hollandse (Elburgse) bitter (die we nog aan boord hadden) en een sleutelhanger van Hollandse klompjes, zullen we die morgen aan hen geven voor ons vertrek.
Voor de vakantie hebben we een actiecam gekocht en Fred monteert deze op het frame van de achterkant van de boot. Kunnen we morgen actie filmpjes maken! In de avond bereiden we ons voor op morgen. We pakken de kaart erbij en besluiten naar Cherbourg te zeilen. WPs worden bepaald en in het systeem gezet, getijde en stroom bepaald etc. Op tijd naar bed.
Dinsdag 15 juli 2014
Als bedankje geven we een six-pack heinekenbier aan de mensen van Meca Offshore, waar we gebruik mochten maken van het toilet. We betalen de rekening, die iets hoger was uitgevallen i.v.m. de extra kosten voor het warmtekanon e.d. Bedanken Sandrine en de anderen en overhandigen ons presentje, wat in goede aarde viel. Bij hoog water gaan we het water in, maar dat is pas om 11:00 uur. Voor die tijd wordt de Pegasus, met de zelfde voorzichtigheid op de trailer gezet en terug vervoerd over de straat naar de helling. Blijft toch wel spannend! Af en toe kijken Fred en ik elkaar aan, gaat het wel goed? Stel je voor dat hij omvalt……………..
Maar het gaat goed! Voordat we aan boord gaan nemen we afscheid van de mensen van de werf. We kunnen niets anders zeggen dat we heel erg tevreden zijn met het resultaat!
Aan boord gekomen gaat de boot het water in en varen we rondjes voor de draaibrug Colbert totdat deze, om 12:30 uur, open gaat. Het weer is redelijk, een klein beetje regen, helaas niet al te warm. Goed ingepakt varen we even later het zeegat uit van Dieppe. We hebben meer dan een week “verloren” door deze schade, maar gelukkig is de boot weer heel. Eindelijk weer zeilen! Prachtige zee en we genieten weer volop. Het wordt zelfs even zonnig, helaas neemt de wind af en zetten we de motor er weer bij aan. We genieten van een hele mooie zonsondergang, dit hebben we gemist! De wachttijden hebben we aangepast, doordat ik zeeziek ben geweest, nu neem ik de wacht van 02:00 - 06:00 uur. Dat blijkt veel beter te bevallen. We zeilen de nacht door totdat er teveel stroming en ook nog eens de wind tegen hebben.
Woensdag 16 juli 2014
In de ochtend proberen we de stuurautomaat uit, het is gelukt, alles werkt naar behoren! Zo, dat scheelt enorm. Nu kunnen we vaker onze rust even pakken. De hele dag is het prachtig weer en we zijn weer helemaal in ons element. Dit is waarvoor we op zee willen zeilen.
Ongeveer 5 mijl voor Cherbourg zien we een grote tweemaster in de buurt zeilen. Ineens verdwijnt deze in een mistwolk die plotseling komt opzetten. Als ik iets niet leuk vindt, dan is het mist en zeker niet op het moment dat we een haven naderen! Niets meer fysiek te zien, we varen nu uitsluitend op gehoor en de aisnavigatie op de pc. Na 45 minuten trekt het genoeg op om de haven te zien en kunnen we veilig binnen varen. Vlak voordat we bij de havenmond zijn, zie ik nog even een zogenaamde Sunfish zwemmen. Blijft apart hoor, één vin boven water. In de haven leggen we aan de steiger Q, langzij. Van de havenmeester krijgen we de code van Wifi en we zien dat er een wasserette is. Niet overbodig, nu we zoveel natte kleding hebben. We nemen een lekkere warme douche, wat kun je dat dan weer waarderen! Ook besluiten we op uit eten te gaan bij een restaurantje waar we 2 jaar eerder met Jaap en Jolanda hebben gegeten. Ditmaal valt het een beetje tegen. Redelijk een beetje moe lopen we terug naar de boot en rollen ons bed in.
Donderdag 17 juli 2014
Omdat de Sim-Only kaartjes van Orange niet werken moeten we de stad in op zoek naar een telecomwinkel. Van Orange. In moeilijk Frans en Engels komen we er achter dat de dame in Dieppe ons een verkeerd kaartje heeft verkocht, eentje voor een tablet en niet voor een mobiel. In eerste instantie wilde de medewerker in deze winkel het niet om ruilen omdat ze niets met de winkel in Dieppe te maken hebben (allebei van Orange)!! Na ruim anderhalf uur stappen we dan toch de winkel uit met 2 nieuwe kaartjes en ook nog eens korting! Zucht.
Terug op de boot vervangen we de oliefilters, repareren we het rooster in de natte cel (was ik doorheen gezakt), pompen de diesel weg onder de motor en voorzien we de wegneembare stag van tape zodat het zeil minder beschadig wordt. Ook gaan we naar de wasserette en draaien een wasje. Het regent alweer!
We bekijken de kaart en halen het weerbericht binnen om te bepalen wat onze volgende stap zal zijn. De voorspellingen zijn niet echt om naar huis te schrijven, veel regen en ook nog eens onweer. Toch besluiten we morgen verder te gaan.
Vrijdag 18 juli 2014
Vanmiddag zullen we vertrekken. Omdat we alweer allerlei rare meldingen op onze mobiel krijgen dat het netwerk niet herkend wordt en dat we door ons tegoed zouden zijn, gaat Fred gaat nogmaals terug naar de Orange winkel. Ondertussen ruim ik de boel een beetje op en maak de boot klaar voor vertrek. Bij terugkomst van Fred lunchen we en halen nogmaals het weer binnen. Voordat we weg gaan tanken we nog even diesel, dit neemt helaas meer tijd in beslag dan we dachten. Er waren 2 boten voor ons, waarvan één motorboot die blijkbaar een super grote tank heeft! We haven uiteindelijk rond 14:30 uur de haven uit met stralend weer. Helaas is de wind ons wederom niet gezind, dus wordt het alweer motoren. Ter hoogte van Alderney (Kanaaleilanden) krijgen we gelukkig de stroom mee. Omdat we zo dicht langs de kust varen bellen we even met de zus van Fred. Rond 21:30 uur gooi ik mijn traditionele “Message in a Bottle” overboord. Dit wordt alweer mijn 3e fles, ben benieuwd of deze ooit gevonden zal worden! Het grootste deel van de nacht varen we op zeil met de motor bij.
Zaterdag 19 juli 2014
Wanneer ik de wacht van Fred overneem om 02:00 uur, is in al in de verte onweer te zien. De nacht is donker en lichtflitsen tekenen zich af aan de horizon. Bijzonder indrukwekkend moet ik zeggen en gelukkig nog mijlen ver weg. Dan neemt rond 04:00 uur ineens de wind snel toe, worden de golven steeds hoger en nadert het onweer. Tijd om Fred uit zijn bed te halen om de zeilen aan te passen en natuurlijk ook een beetje uit eigen belang omdat ik niet heel erg gek ben op onweer. Zolang het ver weg is, prima, maar nu het zo dichtbij komt begin ik me toch wel ongemakkelijk te voelen. Fred is de rust zelf. Na het onweer kunnen we weer een poosje op zeil zeilen totdat in de ochtend de wind weer gaat liggen.
Rond 10:00 uur landt er opeens een heel klein doodmoe musje op het dek. Hij hopt heen en weer op het dek op zoek naar een veilig en rustig plekje, welke hij vindt onder onze dinghy, die onderste boven op het voordek ligt. Helaas is zijn rust van korte duur doordat ik hem moet verstoren omdat één van de schoten van de fok vastgelopen is onder de punt van de dinghy. De rest van de dag is het lekker zonnig, helaas niet al teveel wind, maar we zeilen wel! Lekker met onze snuit in de zon genieten we weer volop. Na Cap Le Havre zien we ineens een hele groep kleine dolfijnen. Aan het einde van de middag betrekt de lucht weer en hebben we af en toe een regenbui.
Zondag 20 juli 2014
Het is een relaxte nacht en ik laat Fred zolang mogelijk slapen. We hebben afgesproken dat wanneer we Raz de Sein naderen, we allebei aan dek zullen zijn. Hier is sprake van een vernauwing in een gebied met veel rotsen. Nu is het ook nog eens een stikdonkere nacht en sprake van een sterke stroming. Goed opletten dus. Alles gaat goed en we varen verder richting Loctudy. Hier arriveren we om 16:00 uur. Bij aankomst maken we een foute inschatting. Doordat er veel wind staat lijkt het ons plezieriger om binnen in de haven te liggen en niet langs de grote aankomststeiger. Maar juist door deze wind wordt het aanleggen bemoeilijkt en worden we bijna de steiger opgeblazen! Na ons zien we nog vele andere boten dezelfde fout maken. Achteraf blijkt dat het ook nog eens niet de meest gemakkelijke plek te zijn om van te vertrekken met deze wind. Maar goed, al doende leert men! We ontdekken dat het middelste houten plankje van de preekstoel verdwenen is, waarschijnlijk tijdens de storm losgeslagen en overboord gevallen. Weer een leuk klusje erbij! Bij het havenkantoor kunnen we gebruik maken van gratis fietsen. Vandaag heb ik, tijdens het op en afstappen van de bank, mijn knie verdraait, wat me veel pijn oplevert. Met een ingezwachtelde knie fietsen we naar het dorpje. Nu is Loctudy een leuk dorpje, maar er is niet veel te verkrijgen bij de kleine supermarkt op een zondag. Het wordt dus een diepvries pizza, die we wegspoelen met een flesje wijn.
Maandag 21 juli 2014
We hebben lekker uitgeslapen en besluiten nog een dag in Loctudy te blijven. Met de gratis fietsen verkennen we het dorpje een beetje en ontdekken een hele grote Super Marché, alwaar we vers voedsel inslaan. Vandaag staan er lekkere grote garnalen als vooraf je op het menu en daarna biefstuk met stokbrood en gemengde salade. Een echt vakantiemaal!
Nu de preekstoel stuk is en ook dat het eerder gerepareerde voorlicht niet goed te werken, besluit Fred om op zoek te gaan naar hout en een nieuwe lamp. Ondertussen kan ik mijn knie een beetje laten rusten en schrijf ik het blog bij. Ook repareer ik één van de landvasten, die doorgesleten en gerafeld is. Hiervoor gebruik ik ons nieuwe duikmes, welke we gekocht hebben bij kleine dumpshop in Katwijk aan Zee. Fred komt terug met een nieuw voorlicht welke we meteen maar aansluiten en bevestigen. Tijdens deze reparatie snij ik me in mij voet aan de voetreling die ook tijdens de storm beschadig is en in een mum van tijd zit alles onder het bloed. Het blijkt qua wond wel mee te vallen alleen de plek is erg vervelend, onder mijn teen. We maken de wond schoon en voorzien deze van een grote pleister. Het voor licht werkt, maar geeft onvoldoende fel licht. We zullen dus een sterkere lamp moeten kopen hiervoor. Fred gaat weer een poosje aan de slag met zijn werk en krijgt de nodige telefoontjes. In de middag bepalen we de route voor morgen, halen het weerbericht binnen en maken eten klaar, waarbij ik me ook nog eens in mijn vingers snij. We hebben namelijk in die dumpshop ook hele goede messen gekocht. Opletten dus! Eten en naar bed.
Dinsdag 22 juli 2014
Vandaag vertrekken we richting La Rochelle, wat ongeveer 160 zeemijlen varen is. Rond 10:00 uur vertrekken we. Bovenverwachting gaat alles goed tijdens ons vertrek uit deze haven. We zetten de grote gennaker van de “Green Miles” erbij op. Wat een prachtig gezicht is dit toch! Het is zonnig en we hebben een zeer gunstige wind van opzij en later van achteren. Op het einde van de dag zetten we de windvaan op de automaat met de Genua. Tijdens de avond wordt de zee wat onrustiger. We varen ruim uit de kust en hebben alle ruimte. We zien weinig andere boten en hebben allebei een hele rustige wacht. In de nacht wordt ik gewekt door Fred en help hem met de zeilen bijstellen. Prachtige heldere nacht met duizenden fonkelende sterren aan de hemel. Dit is genieten, de stilte en dit uitzicht! De stuurautomaat werkt perfect, hier hebben we wel heel veel baat bij. Zo krijgen we toch veel meer rust en houden energie over!
Woensdag 23 juli 2014
Tot in de middag varen we op zeil en dan valt de wind weg en doen we de motor weer aan. We ruiken een sterke diesellucht, waardoor we de motor voor ongeveer 30 min uitzetten. We hebben tenslotte toch alle tijd. Daarna hebben we geen problemen meer. Vlak voor de grote plaats La Rochelle besluiten we om voor anker te gaan bij één van de eilanden, Ile de Re. Hier zijn 3 plekken waar we kunnen ankeren, de laatste plek bij het plaatsje La Flotte, blijkt het beste te zijn ten aanzien van de wind. Mooie plek, maar we zullen wel goed moeten opletten met ankeren. Het hoogte verschil tussen eb en vloed verschilt soms zo’n 9 meter in deze gebieden. We ankeren en zodra we vastliggen, peilen we 3 punten om in de gaten te kunnen houden of we verlijeren (verschuiven). Tijdens het ankeren blijkt dat de bediening van het anker het weer niet doet. Vorig jaar hadden we hier ook al problemen mee en hebben de bediening van het anker voorzien van, wat wij dachten, een waterdichte behuizing. Niet dus! Fred maakt hem los en met dikke handschoenen aan laat hij het anker met de hand zakken! Jammer genoeg weer een klusje erbij! We liggen hier goed, niet te druk en ver genoeg van de kant voor voldoende privacy. We blijven hier tot zaterdag, varen dan door naar de stad La Rochelle, waar we een stel goede vrienden (Jaap & Jolanda) zullen oppikken. Zij zeilen een kleine week met ons mee. Rustige nacht, even bijkomen en mijn knie laten rusten, die nog steeds dik en pijnlijk is.
Donderdag 24 juli 2014
Eindelijk is het weer wat beter, dat mag ook wel na al die regen die we hebben gehad. Ik voorzie de ankerbol van nieuwe touwtjes, leg ons dekbed even in de zon te luchten en Fred voorziet de ankerbediening van een kroonsteentje. Een tijdelijke oplossing totdat we een betere hebben gevonden. Lekker naakt en lui zitten we in de kuip te lezen (ieder met een eigen e-book). Fred doet af en toe iets aan zijn werk. Wat een leven! We krijgen in ieder geval al wat meer kleur op ons lijf, nemen af en toe een duik in het water om ons af te spoelen en wassen onze haren. In de loop van de middag worden we ineens omringd door allerlei lesbootjes! Je kunt beter zeggen dat het krioelde van de bootjes. Blijkt deze plek toch niet zo rustig te zijn als we dachten. Hoewel er een enorm stuk open water is, zitten ze toch boven op onze lip en blijkbaar gebruiken ze onze boot als richtpunt. Er is zelfs een kleine catamaran die het presteert om tegen ons aan te knallen. Gelukkig lag onze dinghy in het water en ving deze de klap op. Het resulteert wel in wat gefoeterd over en weer naar de begeleiding die rond vaart in een motorbootje. Ondanks dat is het toch wel leuk om naar die bootjes te kijken. In de middag genieten we van een overheerlijke tonijn (uit blik) salade met afbakstokbroodjes en een over heerlijk glaasje wijn. De temperatuur heeft de 28 graden bereikt en dit geeft ons toch wel echt een vakantie gevoel. Het heeft weliswaar even geduurd, maar we nu kunnen we er volop van genieten. We brengen de familie en vrienden via whatsapp en sms-jes weer even op de hoogte. Na het eten, wanneer we uitgerust, bruin verbrand en voldaan in bed liggen, kan ik niet slapen van het geluid van rammelende lijnen. Ik besluit om maar oordopjes in te doen. Fred heeft nooit ergens last van, maar ik heb nu eenmaal een uitgesproken gehoor.
Vrijdag 25 juli 2014
Vandaag gaan we met de dinghy naar de kant en het plaatsje La Flotte bezoeken. Omdat het de eerste keer is dat we de buitenboordmotor gebruiken na de winter, zijn we benieuwd of alles goed gaat. Benzine en olie bijvullen en starten maar! Hij loopt als een trein, geen probleem dus. We nemen de waterdichte rugzak (die we ook bij de dumpshop gekocht hebben), handmarifoon en extra jerrycan met benzine mee. We hebben de oude houten peddels van de oude boot van mijn vader bij ons. Stukje jeugdsentiment voor mij. Stom van ons, maar we hebben niet echt goed op het getij gelet, waardoor we niet zoveel tijd hebben aan land. Vlak voor de kust leggen we onze boot bij een ander boot aan een mooring vast. Het water is inmiddels tot daar gezakt, waardoor we een groot stuk te voet door de grijze modderen moeten afleggen. Ook raken we nog eens aan de praat met een Duits echtpaar die hier op vakantie zijn en vol bewonderen over het feit dat we helemaal vanuit Nederland hierheen zijn komen zeilen! We bereiken het trappetje en zitten onder grijze modder die we gelukkig snel kunnen afspoelen bij de plaatselijke visafslag. Omdat we redelijk snel terug moeten zijn bij de dinghy vanwege het opkomende water, gaan we alleen op zoek naar een supermarkt om boodschappen te doen. Onderweg koop ik nog wel even een koelkastmagneet, een verzameltik van mij. Hoe lelijker, hoe leuker! Om weer bij de dinghy te komen waad ik mij door het water wat tot bijna kruis hoogte komt. Ik maak de dinghy los en loop terug naar Fred die op mij wacht met de boodschappen. Terug op de boot spoelen we ons af op het dek en installeren ons weer in de kuip met onze e-books! In de middag vullen we de olie bij van de keerkoppeling, halen de dinghy uit het water, passen de graden aan van de “rudder” en lezen, lezen en lezen. Daar hebben we ten slotte vakantie voor! De lesbootjes zijn ook weer in beeld, ze zeilen gevaarlijk dicht langs onze windvaan. We zwaaien naar de begeleider in het motorbootje en roepen dat ze wat afstand moeten houden van onze boot. Dit heeft niet heel veel effect, waardoor we maar zelf actie ondernemen door één van de grote bolle fenders aan een lange lijn achter de boot te hangen. En dan is er rust………… tijd voor een wijntje, iets lekkers erbij en weer verder lezen. Aan het einde van de dag kijken we samen hel gelukkig naar een prachtige zonsondergang.
Zaterdag 26 juli 2014
Het is een mooie zonnige ochtend wanneer we op de motor naar La Rochelle varen, waar we Jaap & Jolanda zullen treffen. Twee jaar geleden zijn zij met ons meegezeild naar de Kanaaleilanden. Nu hebben ze twee weken vakantie, waarvan ze er een kleine week met ons meezeilen. Al gauw voelen ze zich weer thuis op onze boot en hebben we het zelfde gevoel als twee jaar geleden. Voordat we La Rochelle naderen, gaan we onder een hele lange en 30 meter hoge brug door. Bijzonder indrukwekkend bouwwerk en zeker vanaf de kant van het water gezien. Ik probeer een filmpje te maken wanneer we er precies onder doorgaan. Bij de haven aangekomen moeten we ons eerst melden bij de wachtsteiger, alwaar we te horen krijgen waar we uiteindelijk kunnen liggen. De dame in het hokje verwijst ons, via een plattegrondje, naar een moeilijk te bereiken box. Allereerst gaan we even diesel tanken, dan hebben we dat maar alvast gehad. Aangezien we maar één nachtje blijven en er genoeg andere lege plekken zijn die heel dichtbij de Capitainerie en dus de douches etc, zijn we eigenwijs en leggen daar aan. Geen haan die er naar kraait verder. We sms-en Jaap & Jolanda dat we gearriveerd zijn en dan blijkt dat zij net van de havenmeester vernomen hebben in welke box we officieel liggen. Kortom enige verwarring, maar na 10 minuten ontmoeten we ze dan eindelijk. Super leuk om ze weer te zien! De temperatuur is inmiddels gestegen naar de 30 graden en we lesten eerst onze dorst alvorens we tot verdere actie overgaan, zoals boodschappen doen e.d. Van Jaap en Jolanda krijgen we ieder een fles met onze favoriete drank. Nogmaals dank hiervoor! Jolanda ontdekt dat ze haar fototoestel kwijt is en haalt vervolgens hun hele bagage overhoop. Zowel Jaap als Jolanda controleren de auto ook nog eens, maar helaas niet meer terug te vinden. Dit is natuurlijk vreselijk balen. Uiteindelijk geven ze het op en gaan Jolanda en ik samen boodschappen doen, Jaap gaat op zoek naar een gedetailleerde kaart van dit gebied bij de Chandler en Fred gaat nog wat aan zijn werk doen. Bij terugkomst overleggen we waar we de komende paar dagen heen zullen gaan. Het is al aan de late kant wanneer we ons zelf even gaan op frissen om vervolgens uit eten te gaan. Voor het eerst van mijn leven eten Fred en ik Dorade vis, die we allebei erg lekker vinden. Maar goed ook, want deze vis zullen we in de toekomst wellicht vaker eten en hopelijk ook zelf vangen. Jaap, onze echte Hollander, die altijd meer van de Hollandse pot is, kiest tot onze grote verbazing voor een “Fruits de Mer”. Zelfs Jolanda zit hem verbaasd aan te kijken. Lekker eten, goede temperatuur, de nodige wijn en aangename gezelschap van goede vrienden, wat wil een mens nog meer! Terug bij de boot installeren Jaap en Jolanda zich en drinken we nog een glaasje en genieten van de warme zwoele avond. Halverwege de nacht worden we opgeschrikt door loeiende sirenes en harde knallen. Vanuit de kuip zien we zwarte rook wolken en hoge vlammen van vuur aan de horizon. Het blijkt de chandlet te zijn waar Jaap de zeekaart heeft gekocht. Het is echt een gigantische brand en de brandweer kan blijkbaar weinig anders doen dan zorgen dat er niet nog meer panden verloren gaan. Het blijft nog uren branden! Wij rollen op een gegeven moment maar ons bedje in, want morgen gaan we op tijd weg.
Zondag 27 juli 2014
Om 9:00 uur, met gunstig tijd, de haven uit richting Ile de Oléron. Het plan was om dit eiland rond te zeilen, maar sufferds die we zijn, ontdekken we dat er halverwege een brug is die maar 13 meter hoog is. Onze mast is alleen al 15 meter, dus dat gaat het niet worden. We keren om en zeilen richting een ander eiland. Genoeg eilanden in de omgeving en waar het tenslotte om gaat is dat we lekker aan het zeilen zijn! Helaas valt het weer toch een beetje tegen, minder warm dan gisteren en de wind komt uit de verkeerde richting en neemt ook nog eens af. Jaap staat veel achter het roer en heeft op het laatst een rode kop met “Panda oogjes” van zijn zonnebril! Omdat het achter het roer een stuk frisser is, geef ik Jaap mijn Zuid-Amerikaanse ijsmuts met flappen. Het ziet er komische uit, maar Jaap heeft geen koude oortjes meer! Na verloop van tijd neemt een ander het roer over en zakt Jaap stilletjes in slaap zittend in de kuip. Aan het einde van de dag neemt de wind zoveel toe dat we een rif in het grootzeil leggen. We varen schuin en door de hoge golven spoelen er grote golven over het dek. Helaas constateren we dat de ramen aan die kant nog steeds niet waterdicht zijn, het water komt ineens naar binnen zetten waardoor de kussens in de salon drijfnat worden. Zo goed als het kan maken we met grote handdoeken de boel weer een beetje droog, de rest moet maar later drogen. Aan het einde van de dag gaan we voor anker bij het eiland Ile d’Aix. Relatief ver van de kust omdat het laag water is en de hoogte van het getij verschilt zo’n 9 meter zijn. We schommelen aardig, mede door de vele veerboten voor golven zorgen. Wederom peilen we met de hand 3 punten om zeker te weten dat we niet verlijeren. Na het eten doen we een aantal spelletjes Rummikub en ook de wijn en whisky ontbreekt niet.
Maandag 28 juli 2014
Vroeg in de ochtend halen we het anker op en zeilen richting Les Sables-d’Olonne. Het is een mooie bijzonder mooi dag om te zeilen. Het weer en de wind zitten goed mee, slechts aan het einde van deze dag moeten we weer een rifje zetten. Bij aankomst meren we aan bij de wachtsteiger waar we vernemen in welke box we kunnen liggen. Deze box is best ver van het kantoor van de havenmeester en ook van de douches. Eenmaal aangelegd zien we bij één van de andere juiste aangekomen boten, een heel klein jong katje aan boord. Ook wij zijn van plan om een kitten te nemen voor aan boord wanneer we vertrekken naar warme oorden. Het doet me deugd om te zien dat het kleine poesje totaal geen problemen heeft met het wonen aan boord.
We zullen twee nachten blijven en gaan eerst even douchen en vervolgens zoeken we een restaurantje op. Het wordt Le Petit Louis, vlakbij de haven, een zaak die gerund wordt door een drietal bijzonder vriendelijke gastheren. In een leuk mengelmoes van Engels en Frans krijgen we tekst en uitleg over het eten. We laven ons met allerlei lekker eten, Carpaccio, Canard en Iles Flottantes, ofwel heel dun gesneden vlees, eend en als dessert een “drijvend eiland”. De kok komt het zelfs uit de keuken om uit te leggen wat zo’n drijvend eiland nu wel inhoudt. We sluiten de overheerlijke maaltijd af met Grandcafé Gourmet, koffie met allerlei kleine zoete hapjes. Ik ben meteen verslaafd! Zo wandelen we verzadigd terug naar de boot.
Dinsdag 29 juli 2014
Jaap en Jolanda halen vers brood voor het ontbijt, we betalen de 2e nacht bij het havenkantoor en Fred en ik gaan op zoek naar de wasserette. Helaas duurt dit allemaal veel langer dan we gedacht hadden. De drogers doen er eindeloos over om alles droog te krijgen en nat wasgoed willen we niet aan boord hebben! Terwijl wij wachten op het stoepje in het zonnetje, zien we een heel oud echtpaar hun wasje draaien. Zo lief zoals ze samen de was opvouwen, maar het grote dekbed opvouwen gaat ze wat moeilijk af, waardoor wij maar even te hulp schieten. Na de lunch gaan we het stadje een beetje verkennen. Les Sables-d’Olonne bestaat eigenlijk uit twee delen, opgesplitst door de rivier. Om naar de overkant te komen, kun je gebruik maken van één van de pontjes. Onze veerman is niet de meest vriendelijke man en nogal kortaf. Dit gedeelte van de stad is erg toeristisch en super druk. Hordes toeristen verdringen zich om een plaatselijke lekkernij te kopen, dit lijkt op een zak met patat, maar staat bol van de suiker. Verder is er een moderne boulevard met een lang gerekt strand. We zijn al gauw uitgekeken, veel te druk voor ons. We eten op de boot en maken plannen voor de komende dagen.
Woensdag 30 juli 2014
We vertrekken richting het volgende eiland, Ile d’Yeu. Ik voel me niet zo lekker en blijf langer slapen dan de anderen. Wanneer ik aan dek kom schijnt de zon matig, met een fris stevig windje, niet echt korte broeken weer. Tussen de middag bak ik lekker een eitje om ons wat op te warmen. Het grootste gedeelte van de dag kunnen we zeilen, alleen het laatste gedeelte doen we op de motor. We proberen ook een visje te vangen onderweg met de “paravaan” , maar helaas dit lukt nog steeds niet. Voordat we de baai naderen besluit ik om alvast een toetje te maken voor na het avond eten. Van een goede vriendin had ik namelijk voor de vakantie een doos met “zelf maak Tompoezen” gekregen. Lekker makkelijk voor onderweg zei ze nog, want je hebt alleen maar water extra nodig. Probeer maar eens bij deze wind en met een boot die schuin hangt, Tompoezen te maken! Maar het is me gelukt, bij de koffie hebben we iets lekkers!
In de baai liggen een tal van bootjes, velen dicht bij het strand, wat voor ons niet is weggelegd vanwege onze diepgang. Toen we eenmaal aan de borrel zaten, zien we een heel klein bootje aankomen varen en een verwoede poging doen om te ankeren. Blijkbaar beschikken ze over een veel te korte ankerketting, na drie pogingen geven ze het maar op en verlaten gefrustreerd de baai.
Het is blijkbaar niet voor iedereen zo vanzelfsprekend om te kunnen ankeren, het blijft een kunst! Voordat we naar bed gaan spelen we nog een verslavend spelletje Rummikub en Jaap wil echt niet altijd winnen!
Donderdag 31 juli 2014
Jaap en Jolanda zijn van plan om met de trein terug te reizen naar La Rochelle, daar hebben ze de auto achtergelaten. We kijken op de kaart en komen tot de conclusie dat Pornic de beste locatie is om hen af te zetten. Het is koud vandaag en bewolkt, maar er staat wel een gunstige wind. Het is ruim 34 mijl zeilen, maar toch schiet het niet echt op, dus de motor er maar weer bij aan. Later op de dag knapt het weer iets op en stijgt de temperatuur naar de 24 graden. In Pornic aangekomen leggen we de boot aan de kopse kant van een steiger. Omdat dit onze laatste avond is met z’n viertjes, gaan we nogmaals uit eten. We vinden op loop afstand van de haven een gezellige restaurantje. Ondanks dat het maar een paar dagen waren, hebben we het erg gezellig gevonden om Jaap en Jolanda weer aan boord te hebben.
Vrijdag 1 augustus 2014
Voor het vertrek van Jaap en Jolanda halen ze nog even verse broodjes en na het ontbijt worden de koffers gepakt en nemen we afscheid. Nog een laatste zwaai vanaf de boot naar hen en we zijn weer met z’n tweetjes op de boot. Het is inmiddels echt lekker weer geworden en omdat Fred enkele zakelijke dingen moet afhandelen, we blijven dus nog twee dagen in Pornic. Ik stort me op een aantal kleine klusjes, zoals het touw van de dinghy behoeden van rafelen, nieuw blok aan de voetreling monteren, de lijnen van de 1e en 2e rif voorzien van een takeling, ramen zout vrij gemaakt en de buiskap (die nu toch echt op instorten staat) voorzien van ducktape. Zolang die deze vakantie maar blijft zitten is het goed genoeg! Fred gaat nog even boodschappen doen, het is best een eindje lopen en ik heb nog steeds een beetje last van mijn knie.
De rest van de dag amuseer ik me in de kuip met een ebook en naar bootjes kijken. Ook hier is het hoogte verschil tussen eb en vloed bijzonder groot en kun je echt alleen op bepaalde tijden deze haven binnen lopen. Het blijft fascinerend om te zien hoe andere boten (mensen) aanleggen. Wat een klungels zitten er tussen, dan zijn we toch heel erg blij dat we zoveel dikke stootwillen aan boord hebben, beslist geen overbodige luxe!
---------- | |
Blogdetails
