| Datum: | 1-08-2013 Vakantie 2013, heenreis | | | | Dit jaar was het plan om van Rotterdam in één keer door te zeilen naar Cork in Ierland. Maar zoals zo vaak in het leven kun je wel iets plannen, maar loopt het uiteindelijk toch heel anders. We besloten op zondag pas rond 15:00 uur te vertrekken en gingen als eerste onder de Binnenhavenbrug door. De volgende brug, de Erasmusbrug, gaat om 15:30 uur open. De tussenliggende tijd wilden we benutten met het instellen van onze nieuw gemonteerde stuurautomaat. Maar helaas lukte dit niet en zijn we dus genoodzaakt om, na onze vakantie, contact op te nemen met een dealer van Raymarine.
De belangrijkste reden om pas om 15:00 uur te vertrekken, was om bij daglicht de TSS te kunnen oversteken terwijl we allebei wakker zijn. Twee zien namelijk meer dan één en het is toch eigenlijk wel een fijn gevoel, zeker omdat ik (Caroline) nog niet zo heel veel ervaring heb met het oversteken van de TSS! Voor onze landrotten-lezers, de TSS is de snelweg in het midden van de Noordzee waar de grote containerschepen met 50 km/h overheen varen. Het is ruim 17 zeemijl tot de Maasmond en de verwachting is dat we hier rond 18:00 uur zullen zijn. Er was nauwelijks wind en de tocht, op de motor uiteraard, verliep voorspoedig. Uiteindelijk voeren we het zeegat uit om 18:30 uur. Er leek een beetje wind te komen en we besloten hier meteen gebruik van te maken en de zeilen te hijsen. Helaas waren we hier iets te voorbarig mee, want we kwamen nauwelijks vooruit. We bleven hierdoor te lang bij de Maasmond hangen en dit werd door de verkeerscentrale Maasmond niet echt gewaardeerd. We kregen het verzoek om de motor te starten en zo snel mogelijk door te varen in verband met in- en uitgaande schepen. De Genua maar weer ingerold en verder op de motor en het grootzeil richting Boei MV Zoals gezegd, varen we nachts door, soms op de motor, soms op zeil. Maandagavond wordt onderbroken door tientallen dolfijnen die rond de boot zwemmen en zo varen we de 2de nacht in. Om 01:00 uur, ik heb de wacht weer overgenomen van Fred, wordt het zicht minder en ineens verschijnt er uit het niets een zeiljacht, was niet te zien op het computerscherm, blijkbaar heeft dit schip geen AIS! We varen ver uit de kust langs Engeland, wanneer we op dinsdagochtend via de marifoon horen dat er een dode walvis in het water drijft. Even later horen wordt de positie doorgegeven, gelukkig ver genoeg van ons vandaan. De volgende dag, woensdag, voel ik (Caroline) me nog steeds niet lekker (geen zeeziekte hoor!), maar wel erg warm en koortsig. We besluiten om niet door te zeilen naar Cork, maar uit te wijken naar de haven van Dartmouth, een historisch stadje. We komen net na zonsondergang aan bij de indrukwekkende ingang van de rivier de Dart welke omringt wordt door de heuvels van Devon. De gloed van de ondergaande zon verlicht de beide kastelen, Dartmouth Castle aan de linkerkant en Kingswear Castle aan de rechterkant, een imposante aanblik.
Dartmouth heeft altijd een rijke geschiedenis: Deze kleine marinehaven speelde een belangrijke rol in de nautische geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk. Dartmouth is een ideale plek om uw reis terug in de tijd te starten. Als diepzeehaven voor zeilschepen, is Dartmouth altijd van strategisch belang geweest. Al in 1147 en 1190 werd deze haven gebruikt als beginpunt voor de kruistochten en al meer dan 600 jaar lang bewaakt Dartmouth Castle de smalle ingang van de haven. Verdediging van het kasteel werd in 1388 gestart door John Hawley, de meest gevierde middeleeuwse figuur van Dartmouth. Hawley was een rijke koopman, landeigenaar, zeeman en licentie piraat en werd 14 keer gekozen als burgemeester van Dartmouth. Hij werd gezien als een lokale held en was de inspiratie voor Geoffrey Chaucer's 'Shipman' in zijn grote werk The Canterbury Tales. Hawley's graf bevindt zich in de kerk van Sint Saviour. Bayard 's Cove is Dartmouth’s oudste werf en aan de geplaveide kade lag de Mayflower afgemeerd in 1620. Dartmouth is ook bekend om de opname’s van de tv serie “The Onedin Line” en van de pelgrim’s die naar Amerika vertrokken.
We leggen de Pegasus aan een ponton, naast de “Moon Shadow”, de boot van een ouder echtpaar wat al jaren zeilt. Nog steeds niet lekker en erg moe duiken we ons bed in. Van de buren kregen we de tip dat we gratis konden douchen in het plaatselijke park, gelegen aan de kade. Met de watertaxi naar de kant, lekker douchen en daarna even het stadje verkennen. We hadden besloten om een aantal dagen te blijven dus ook maar even wat boodschappen doen. Aan de kade staan prachtige huizen met mooi beschilderde hout bewerkte gevels. s’Middags even lekker niets doen, genieten van het zonnetje en de stoomfluit van de stoomtrein die dagelijks een aantal keren van Kingswear naar Paighton rijdt. De havenmeester komt per boot langszij om het havengeld te innen.
Overdag maken we plannen voor de volgende stap in onze reis. We besluiten om via de Scilly eilanden naar Cork te zeilen. Kaarten op tafel, getijde uitzoeken en WP in de gps zetten. Tussendoor genieten we van allerlei boten die langs varen, waar onder een enorme marine boot. S’middags met de dinghy naar de kant, biertje drinken aan de kade met uitzicht op onze Pegasus. Daarna beetje rondgelopen en op zoek naar een leuk restaurant. We vertrekken de volgende dag, dus op tijd naar bed. De weersvoorspelling is vooralsnog een stevige wind, die later zal afnemen. Omdat er nu al een aardige wind staat hebben we de stormfok aangeslagen op de wegneembare stag en het grootzeil voorzien van een 2e rif en om 11 uur vertrekken van Dartmouth. Onder toeziend oog van diverse toeschouwers van de ponton, verliezen we onze grote bolle stootwil (toch niet goed vast gemaakt Fred?). Maar geen nood, we maken een perfecte cirkel en pikken in één keer de stootwil op uit het water. Fantastisch teamwerk, wat zijn we toch goed op elkaar ingespeeld! Het vooruitzicht is een lekkere dag en nacht zeilen met een stevig windje met snelheden tot 26 knopen (windkracht 6). In de ochtend, om 3 uur, steken we de TSS (die naar Ierland gaat) over, naar de Scilly eilanden. Bij de eilanden moet je al heel goed uitkijken bij hoog water, maar zeker bij laag water! Gezien het tij besluiten om niet naar Sint Mary’s te gaan, maar naar Tresco. Daar is een mooie baai waar we voor anker kunnen gaan. Het weer wordt er echter niet beter op, in plaats dat het afneemt, neemt de wind alleen maar toe. Even later knapt de kraanlijn, door de spanning in de lijn schiet deze naar boven om de achterstag heen. We kunnen dit gelukkig snel oplossen door één van de vele vallijnen te gebruiken als kraanlijn. Tot overmaat van ramp schiet de vallijn van de stormfok even later ook los, waardoor deze om de mast en andere lijnen heen geslagen wordt. Dit probleem kunnen we niet direct oplossen, want daarvoor moeten we de mast in en dat is zeker met wind levensgevaarlijk. Op de motor met grootzeil in 2e rif, zeilen we verder naar Tresco. Eindelijk in de baai aangekomen is er te weinig plaats om goed te kunnen ankeren. We doen een aantal keren een poging totdat de bediening van het anker er mee ophoudt. Zucht…. dat kan er ook nog wel bij! Het irritatie niveau is bereikt en we geven het op om te ankeren in deze baai. We besluiten om maar meteen door te gaan richting Cork (Ierland). Er staat een stevige wind, maar dat weerhoudt ons niet. Op de motor met de zeilen erbij moet het lukken. Al gauw blijkt dat we de stroming tegen hebben, de wind niet meer uit de goede richting komt en dat de golven steeds hoger aan het worden zijn. Op deze manier schieten we echt niet op! Vervolgens trekt de lucht dicht en het neemt het zicht ook nog eens af. Je hebt van die dagen dat alles mis lijkt te gaan………….. En dan….. maakt de motor ineens een raar geluid en stopt er spontaan mee. Ondanks een aantal verwoede pogingen lukt het niet meer om hem aan de praat te krijgen. Waarschijnlijk zijn de filters van de motor, door de hoge golven, volledig dicht geslipt door de vervuiling in de dieseltank. Tja, wat nu? We proberen nog een poosje om op zeil door te gaan richting Cork, maar dit zet geen zoden aan den dijk. Het lijkt ons niet langer verantwoord om nog 2 of 3 dagen door te zeilen richting Cork, met dit onvoorspelbare weer en een motor die niet doet. We besluiten om te keren en terug te zeilen richting Falmouth, een grote haven waar we wel hulp voor de motor kunnen krijgen. Een goede beslissing, want na onze vakantie vernemen we dat het Nederlands zeilschip Astrid door motor pech voor Cork een aantal dagen later op de rotsen vast gelopen is! Na een aantal uren zeilen arriveren we wederom bij de TSS van Lands End. De wind is ondertussen aanzienlijk minder geworden (net nu we die juist goed kunnen gebruiken). In eerste instantie proberen we recht over te steken (iets wat ook verplicht is). Maar we hebben pech, de stroming zit ons wederom tegen en de wind komt uit een ongunstige hoek. We roepen de omringende boten op om aan te geven dat we onder zeil zijn met motorproblemen en niet instaat om te manoeuvreren. Gelukkig zijn er weinig boten en deze geven aan ons de ruimte te geven. Toch wordt de situatie steeds penibeler, de wind valt weg en de stroming zorgt dat we naar richting het noorden afdrijven. We roepen de kustwacht op om aan te geven dat we onder zeil zijn en dat we proberen onder zeil naar Falmouth te zeilen. De kustwacht vindt dat we veel te lang in de baan van de TSS blijven hangen en willen ons zo snel mogelijk daar weg hebben. Na overleg met de kustwacht wordt besloten dat we gesleept zullen gaan worden door de lifeboat naar de dichtstbijzijnde haven. We dobberen rustig voort totdat de lifeboat van Sennen Cove, 45 min later arriveert. De lifeboat heeft 8 man aan boord die ons goede instructies geven wat we moeten doen en slepen ons in 3 uur naar Newlyn, want Falmouth is te ver weg.
We arriveren in de vroege uurtjes bij de haven van Newlyn. Door de lifeboat worden we op een zeer vakkundige wijze naar een steiger gevaren. Mijn complimenten voor deze ploeg mensen! Later hoorden we dat de LNLI een organisatie is die volledig bestaat uit vrijwilligers dat we voor het sleepwerk ook geen rekening krijgen. Door alle emoties waren we bekaf en doken meteen ons bed in.
---------- | |
| | | 18-12-2013, reactie van Freek | Natuurlijk de verhalen al gehoord. Maar toch. Weer spannend als je het zo leest ;) Leuk!
|
| | | ---------- |
<< Terug >>
|
Blogdetails
