Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 30-10-2019    Carieb - Curacao, deel 5
 
Weekje naar Nederland in oktober
Tijdens de periode dat we op de kant staan ga ik 3 weken naar Nederland en blijft Fred alleen achter op de boot. Voor hem is het deze keer niet zo heel erg, want er zijn genoeg leuke mensen op de werf en hij heeft voldoende klussen te doen die hem afleiden.
Fred brengt me naar de luchthaven waar hij meteen Marten van de Dayak ophaalt die een paar weken in Nederland was geweest. Hun boot staat heel toevallig naast de Pegasus op de kant. Diny zou één dag later dan ik terug komen, dus de mannen zijn helemaal op zichzelf aangewezen.
 
Wachten tot mijn vertrek
 
Deze keer heb ik een autootje gehuurd, zodat ik een stuk mobieler ben dan de vorige keer. Omdat de vliegreis korter dan gepland is, kom ik een uurtje te vroeg bij de balie van het verhuur bedrijf. Helaas kan ik de auto niet eerder meekrijgen, tenzij ik een absurd bedrag bij betaal. Dus dan maar even wachten en kijken naar de gigantische bedrijvigheid op Schiphol. Het lijkt wel of iedereen haast heeft, ze rennen en vliegen van hot naar her. Mijn tijd in Nederland zou ik verdelen tussen medische afspraken (huisarts en Travel Clinic), onderdelen aanschaffen, tijd met familie en vrienden door te brengen. En ook veel tijd aan mijn kinderen en kleindochter te besteden. Maar zoals alles wat je keurig probeert te plannen, verloopt het toch altijd net even iets anders.
Het temperatuur verschil tussen Curaçao en Nederland is wel erg groot, van 35 graden naar 10-15 graden. Met een lange broek, t-shirt, vest en jas aan dacht ik dit wel te kunnen opvangen. Maar helaas, ik was het vliegtuig nog niet uit of ik begon al het hoesten, dat beloofde wat. Gedurende de eerste paar dagen wordt het hoesten almaar erger, waardoor ik zelfs genoodzaakt ben om op zondag naar de huisartsenpost in het ziekenhuis van Amsterdam te gaan. Bronchitis en een longontsteking is de conclusie van de dienstdoende arts, dat heb ik weer! Ik verteld de arts dat ik nogal veel afspraken heb in de komende weken, waarop hij zegt: ”U moet luisteren naar u lichaam en wanneer u nu geen rust neemt, dan laat ik u opnemen”. De boodschap is duidelijk, dat wordt verplicht een paar dagen op de bank hangen bij mijn oudste zoon. Mijn planning moet aangepast worden, waardoor ik jammer genoeg een aantal afspraken moet afzeggen. Na een paar dagen rust voel ik me voldoende opgeknapt om de overige afspraken wel na te komen. Al ben ik de hele tijd erg moe, maar overal waar gelukkig word ik verwend door mijn familie en vrienden. Ik neem mezelf wel voor om nooit meer in de wintermaanden (oktober) naar Nederland te gaan. Veel te nat en te koud en te groot risico om ziek te worden.
 
Soms achtervolgt de pech je of trek ik het aan? Wanneer ik enkele nootjes eet, breekt er een stukje van mijn vulling af. Nu heb ik in Nederland een hele fijne tandarts en een afspraak kan al snel ingepland worden. Bedankt Raf voor de snelle service! Gelukkig verloopt de rest van de tijd in Nederland wat beter. Ik mis Fred wel, we zijn helemaal niet gewend om zo lang uit elkaar te zijn. Het tijdverschil maakt ook dat de communicatie minder frequent is dan we zouden willen.
Bij Ingrid (zus van Fred) word ik weer warm onthaald en kom ik even lekker tot rust. Er liggen stapels post en dozen met alle bestelde goederen op me te wachten. Gelukkig heb ik deze keer op voorhand genoeg ruimbagage bijgeboekt.

Het is net Sinterklaas !

Deze keer breng ik ook meer tijd door bij mijn oudste zoon Steven en mijn kleindochter Bobby. Wat geniet ik van het samen zijn met mijn 4 jarige ‘spring in het veld’ kleindochter. We gaan op stap naar speeltuin, strand, park en eten lekkere pannenkoeken eten. We koken samen, doen spelletjes en hangen gezellig op de bank. Ook ga ik uit eten met mijn jongste zoon Vincent en zijn vriendin Qin. Deze keer ook wat meer tijd besteed aan en met mijn vriendin Anneke, die speciaal voor mij rauwe andijvie stampot met suddervlees maakt!

Over heerlijke andijvie stampot

Lunchen met Asha, een medezeilster, die we al meerdere keren in het buitenland hebben ontmoet en toevallig ook in Nederland is. Ik zie mijn aller beste vriend in Dordrecht voor een gezellige lunch. Blijf logeren bij beste vrienden in Zaandam en een weekendje bij mijn 'zussie' (vriendin die ik al meer dan 50 jaar ken). Het was weer een hele fijne tijd met mijn vrienden, lekker uit eten, thuis genieten van over heerlijk maaltijden en veel gepraat en gelachen. Bedankt lieve familie en vrienden voor jullie gastvrije ontvangst.
 
Villa Augustus in Dordrecht
 
Het valt me elke keer weer op hoe druk het is in Nederland en hoe gehaast men is. Ook in het verkeer heeft men niet zoveel geduld. Het is voor mij al weer jaren geleden dat ik auto gereden heb, maar dat verleer je toch niet. Tegenwoordig laat ik me niet meer opjutten door ongeduldige mede weggebruikers. Wanneer ik in mijn autootje naar de volgende bestemming rijdt kijk ik naar het landschap om me heen. Wat is Nederland toch eigenlijk mooi. Kijk ik op een andere manier naar mijn omgeving sinds we zijn vertrokken uit Nederland? Waarschijnlijk wel.

Typisch Nederlands

Ook trakteer mezelf op een ochtendje herinneringen ophalen in Leiden en kom heel toevallig een oud collega tegen waar ik een kopje koffie mee ga drinken. Ik neem een over heerlijk broodje kroket bij café 'Einstein' aan de gracht in Leiden.

Super lekker broodje
 
Gracht van leiden
'Café Annie's verjaardag'
Zicht op leiden

Dan is het weer tijd om afscheid te nemen van iedereen en weer terug te gaan naar Fred en de boot. Met drie goed gevulde tassen arriveer ik op de luchthaven van Curaçao, waar Fred me al opwacht. Eindelijk weer ‘thuis’.
 
Het was zeker fijn om (bijna) iedereen weer even te zien en dit is dan ook het enige wat ik echt mis aan Nederland, mijn familie en vrienden!

----------
 
     << Terug >>