Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 2-06-2019    Carieb - Grenada naar Tobago - Trinidad, deel 1
 
Althans, het was de bedoeling dat we naar Tobago zouden zeilen, maar alles loopt even anders als we gepland hebben!
 
We hebben, de dag voor ons vertrek, ons ‘Floatplan’ per email verzonden met de bootgegevens, globale route, datum vertrek en aankomstgegevens. Ons plan is om naar Tobago te zeilen, en daarvoor zullen we dan eerst naar het oosten zeilen alvorens naar het zuiden om zoveel mogelijk het ‘probleem gebied’ te vermijden. De dag van vertrek, 29 mei 2019, gaan we eerst uitklaren bij douane en immigratie (op elk eiland moet je altijd in en uitklaren alvorens verder te mogen).
In de loop van de middag vertrekken we uit ‘Prickly Bay’. Het is een zonnige dag en de wind komt schuin van achteren. Doordat er erg weinig wind is varen op de motor met het grootzeil in het 1e rif en de Genua erbij. De afstand is niet zo groot, het is één nachtje op zee. De verwachting is om ergens rond het einde van de middag aan te komen. Guus, een bevriende Belgische zeiler, ligt met zijn catamaran bij Tobago en we hebben afgesproken dat we naar dezelfde baai zullen zeilen als waar hij voor anker ligt. Leuk om elkaar weer te zien na zoveel maanden (de laatste keer dat we hem zagen was in Gambia). Om een gegeven moment is Tobago in zicht en dan opeens maakt de motor een heel raar geluid. Waarop we de motor meteen uitzetten. Even later proberen we opnieuw de motor te starten en wederom een raar hard rammelend geluid en veel witte rook uit de uitlaat. Dit is niet goed! De motor gaat direct uit. Fred controleert van alles en kan het euvel niet vinden. Opnieuw de motor starten is geen optie want dan gaat er misschien meer stuk dan goed is. We balen enorm, hebben we eindelijk een nieuwe motor (nog geen 2 jaar oud) die we goed zelf kunnen onderhouden, krijgen we dit! We zijn vlakbij Tobago en overleggen met elkaar wat de beste optie is. Doorzeilen naar Tobago? Op zeil een baai binnen gaan is geen goed idee. Bovendien zijn er geen mogelijkheden hier om de motor te repareren. We roepen de kustwacht op, maar krijgen totaal geen respons. Zowel aan Guus, als onze familie en vrienden, hebben we voor vertrek een WhatsApp gestuurd waar we heen gaan en wanneer we verwachten aan te komen. Ik wil zo dicht mogelijk bij Tobago zien te komen om een berichtje te kunnen sturen dat de plannen gewijzigd zijn. Maar er is zo weinig wind dat het ons, ondanks heen en weer zigzaggen, niet lukt om dichterbij Tobago te komen. Dan lijkt er maar één goede oplossing en dat is door te zeilen naar Trinidad (het volgende eiland) want daar zijn voldoende mogelijkheden voor reparatie. Heel vervelend dat we geen contact kunnen krijgen, maar het is niet anders. De sfeer aan boord is er niet op vooruit gegaan, we zijn boos en teleurgesteld in deze motor. Het wordt dus nog een nachtje doorzeilen.
Zodra we in het noorden van Trinidad zijn proberen we contact te krijgen met de Coast Guard. Het duurt even voordat hierop gereageerd wordt. Uiteindelijk hebben we contact en komt er een grote boot, de CG 26, naar ons toe. Een kleinere boot wordt gelanceerd en ligt even later aan stuurboord zijde voor overleg. We zullen gesleept worden naar de baai van Chaguaramas. Het is weer een hele ervaring om door een dergelijke grote boot gesleept te worden. De laatste 20 zeemijl hangen we achter deze boot en kunnen we rustig een blik op Trinidad werpen. De baai bij ‘Chaguaramas’ is een hele beschutte baai die in het noordwesten ligt, waar diverse werven gevestigd zijn. We varen door de ‘Bogas del Dragon’ en zien voor het eerst de pelikanen voorbij vliegen. Ik heb een zwak voor pelikanen, maar ja dat heb ik voor veel dieren…….. Het leidt in ieder geval even onze aandacht af van de negatieve dingen. Trinidad is een groen en hoger eiland dan we hadden verwacht. We varen langs het eiland ‘Monos’ en met een ruime bocht om ‘Gaspar Grande’. Eén van de mannen verteld dat de boten van de Coast Guard door Damen Shipbuilders uit Nederland gemaakt zijn. De kleinere boot neemt het over voor de laatste 20 minuten om ons aan een mooring te leggen. We bedanken de mannen van de Coast Guard voor hun inzet. We hadden eigenlijk verwacht dat we hiervoor wel een aardige rekening gepresenteerd zouden krijgen, maar het is helemaal gratis. Enkele mannen van een vissersboot uit Venezuela komen in een heel klein bootje aan geroeid zijn zo vriendelijk om ons verder te helpen met de lijnen van de mooring. En dan……….Even bijkomen en alles laten bezinken.
Door de verhalen van andere zeilers is het al bij ons bekend dat we vrij snel bij aankomst ons moeten melden bij de Douane en Immigratie. Maar aangezien het nu toch al buiten kantoortijd is, maken we ons daarover even niet zo druk. Eerst even alles in orde en dan de dinghy te water laten en de bbm erop zetten. Hiervoor heb je toch enige tijd nodig.
Wanneer we dan ook eindelijk bij de douane komen, krijgen bijna meteen de wind van voren waarom we zoveel later ons melden. We gooien er maar wat vriendelijke woorden en een grote glimlach tegenaan en wanneer de gemoederen wat bedaard zijn, hoeven we gelukkig toch niet de boete te betalen voor na kantoortijden. Ook krijgen we de vraag gesteld waarom we in Trinidad zijn en hoelang we denken te blijven. En of we wel weten dat hier veel criminaliteit is! Ja, ja, je wordt hier echt met open armen verwelkomd. Immigratie was al dicht, dus daar moeten we de volgende ochtend heen.
Maar nu eerst ergens iets drinken en een hapje eten. We ontdekken een rustig cafeetje/pizzatent waar we alles nog even op een rijtje zetten en bijkomen van alle emoties. Daarna terug naar de boot en proberen even alles los te laten en te slapen. Morgen zien we wel verder wat we kunnen/moeten doen.

----------
 
     << Terug >>