De volgende ochtend, 4 mei 2019, gaan we direct naar immigratie/douane waar we wederom de nodige papieren moeten invullen. De officier van dienst is er nog niet, dus het wordt wachten op onze inklaringsstempels. Blijkbaar begint deze meneer niet om 9:00 uur! Omdat we zo verschrikkelijk baalden van onze buitenboordmotor, willen we nu zo snel mogelijk een nieuwe aanschaffen. Hiervoor moeten we naar de watersportzaak ‘Budget Marine’, die helemaal aan de andere kant van de baai is. Bij het haven kantoor vragen we of er een bus of taxi naar die plek gaat. Helaas er komen hier geen bussen, alleen rijdt er af en toe een georganiseerd boodschappenbusje, maar dat horen we pas veel later. Maar iemand van de haven is wel bereidt om ons met zijn bootje naar overkant varen. Uiteraard moeten we hiervoor wel betalen (20 ECD, staat voor East Caraïben Dollar en is gelijk € 6,50). De man wacht op ons totdat we klaar zijn en helpt ons ook met sjouwen. Budget Marine heeft een ruime voorraad aan buitenboordmotoren en ondanks dat het al zaterdagmiddag is, kunnen we hem (na de test) meteen meenemen. We kopen een 2-taktmotor van het Japanse merk TOHATSU 9.8 HP en dat is veel meer de oude 4-takt bbm. Het is een Japans merk dat hier veelvuldig gebruikt wordt en waar we dus makkelijker aan onderdelen kunnen komen kocht dit nodig zijn! Nu zijn we tenminste in staat om wat sneller te varen. Uiteraard nadat hij ingelopen is. We kopen verder nog enkele andere onderdelen, die we op Barbados niet konden krijgen.

Algemeen
Grenada is het op tien na kleinste land ter wereld (zeggen ze), maar we hebben zo onze twijfels. De eilandengroep ligt in het Caraïbisch gebied ten noorden van Trinidad en Tobago en ten zuiden van de Grenadines. Grenada maakt deel uit van de Bovenwindse Eilanden van de Kleine Antillen. In 1498 deed Christoffel Columbus het eiland aan tijdens een van zijn tochten naar de Nieuwe Wereld en noemde het eiland Grenada. De Engelsen hebben ook een poging gedaan om Grenada te bezitten, maar zij faalden jammerlijk, omdat de bevolking van Grenada, de Cariben dit verhinderden. De Fransen bevochten de Cariben en vestigden in 1630 een kolonie op Grenada. Bijna geen enkele oorspronkelijke bewoner van Grenada overleefde de invasie van de Fransen. Het eiland maakte van 1886 tot 1960 deel uit van de Britse Bovenwindse Eilanden, daarna werd het tot 1974 een afzonderlijke Britse kolonie. In 2004 werd Grenada getroffen door orkaan Ivan, waardoor 90% van de bebouwing op het eiland beschadigd raakte of werd verwoest. Grenada staat bekend om de productie van rum, koffie en kruiden. Maar ook om de mooie stranden, bergruggen, vele hotels, (vis)restaurants, Nationale parken en watervallen.

Naar Saint George
Saint George’s is de hoofdstad van Grenada. Om in de stad te komen moeten we eerst met de dinghy naar de andere kant van de baai (waar ook Budget Marine is gevestigd), vervolgens lopen we 10 minuten naar de hoofdweg om daar een minibusje te nemen naar de stad. De gewone busjes zijn wit en hebben een ronde sticker met een lijnnummer op de voorruit. Er rijden heel veel busjes rond en de concurrentie is moordend. Steek je je hand op, dan moet je ook echt in dat busje stappen en niet in een ander busjes wat net voor je neus stopt met het zelfde nummer. Met veel geschreeuw wordt je naar het busje wat je aangehouden hebt geduwd.
Het gebied rondom deze hoofdstad wordt gezien als het meest toeristische deel van het land. De stad ligt rondom een baai tegen de heuvel op gebouwd. De haven bestaat uit pastelkleurige panden en er zijn winkels aan Wharf Road. De nodige restaurantjes bevinden zich aan het water. Op het hoogste punt is het ‘Fort George’ gebouwd. Op de lokale markt (Spice Market, vlakbij Granby Street) worden allerlei specerijen, lekkernijen en handwerken verkocht. Hier is het leuk vertoeven bij één van de kleine tentjes waar we wat drinken. We zoeken een telecom zaak op, FLOW en Digicel (deze zijn op de verschillende eilanden te gebruiken). Het is bijna altijd erg druk in deze zaken omdat de mensen ook hun rekeningen hier betalen. Je moet dus echt een beetje geduld hebben. Tijd hebben we gelukkig genoeg dus dat is geen probleem. We wandelen nog een beetje rond en ontdekken een overdekt winkelcentrum bij de ingang van de cruiseboten. Hier vinden we gelukkig wat verkoeling. Bij SUBWAY eten we een gezond en zeer goed gevuld broodje. Terwijl we op zoek gaan naar een watersportzaak ‘Island Waterworld’ vraagt iemand of hij ons kan helpen en begeleid ons verder. Op de heen weg waren we bij de haven uit gestapt en moesten we de heuvel oplopen, wat niet mee valt bij deze warme temperaturen. Nu blijkt er een slimme en kortere route te zijn door een tunnel in de berg. Je moet het maar weten! Alleen brengt de man ons naar de verkeerde zaak en moeten we toch een stukje met de bus. Uiteindelijk aangekomen bij de watersportzaak doen we flink wat inkopen. Allereerst 5 meter ketting van 8 mm ter beveiliging van onze dinghy. Helaas is dit blijkbaar nodig in de Carieb. Hoewel wij altijd (‘s avonds) onze boot ophijsen aan de zijkant van de boot, is het veiliger om ook nog een ketting te gebruiken. Voorheen deden we dit met een staalkabel, maar dat blijkt hier niet afdoende te zijn. We horen en lezen regelmatig dat er dinghy’s gestolen zijn. We kopen ook meteen een tuinslang om er omheen te doen ter bescherming. Verder kopen we een ‘Bad Boy Xtreme’ (Wi-Fi versterker) en ‘Bitstorm High Power long Range Wireless Wi-Fi System’ (Wi-Fi extender), om beter internet te kunnen verkrijgen op de boot vanaf de kant. Ook een goed slot voor de buitenboordmotor kopen we tegen stelen. Dit is een buis die je over de bevestiging van de bbm schuift, waardoor je deze niet los kunt maken van de dinghy. Dan vinden we het wel genoeg voor vandaag en nemen een busje terug. We hebben een heleboel mee te sjouwen.

Eten en drinken
Uiteraard vertoeven we met vaste regelmaat in de Tikibar/restaurant van de Prickly Bay Marina. Het terrein bestaat uit een vrij groot restaurant met podium en er staan een aantal prachtige waaier palmbomen. Het bedienend personeel is erg vriendelijk en vraagt regelmatig of we het naar de zin hebben. Elke dag dragen ze een andere kleur T-shirt. Er loopt ook een serveerster rond die een speciale look heeft. Ze doet ons sterk denken aan het animatiefiguurtje ‘Betty Boop’. Rond ‘Happy Hour’ (van 17:00-18:00 uur) kun je ons hier zeker aantreffen. Hier ontmoeten we ook een Engelsman Trevor en een Schot Jeffrey. Beide heren zullen we nog weleens ergens treffen. Verder hebben we meteen een leuk contact met Keith (uit Amerika) en Millie (uit de Filipijnen), een heel gezellig stel zeilers die ook al enige jaren rond zeilen. Er is een uitgebreid dagelijks programma voor entertainment en lekker eten. De menu lijst is uitgebreid en bijzonder goed. Hoewel duidelijk is dat het seizoen aan het aflopen is, staat er toch elke dag iets op het programma. Zoals op maandag pizza voor de helft van de prijs, op dinsdag kun je meedoen met trivia (dat hebben we maar overgeslagen), woensdag is er de BINGO avond, donderdag BBQ Roast meat avond, dan is er heel goed vlees te verkrijgen. Op vrijdag komt er een steelband en daarna een gewone band. Ook dan zijn er vele lokale mensen die een dansje wagen.

De Bingoavond is blijkbaar erg in trek bij de lokale bevolking, want dat is het toch aardig wat drukker dan op de andere avonden. Het is gewoon leuk om een dergelijke avond een keer mee te maken, want er zitten een paar zeer fanatiekelingen tussen die heel veel kaarten tegelijk kopen en gaan voor de prijzen. Deze prijzen variëren tussen een afdruiprek en lingeriesetjes….. Wanneer je Bingo hebt, moet je snel naar het podium lopen om je kaart te laten controleren. Voordat je je prijs in ontvangst mag nemen, ben je verplicht om te dansen op de muziek op het podium (ben ik blij dat ik geen Bingo had). We kopen voor de lol ook ieder een kaart en doen mee. Laten we nu zelfs iets winnen! Fred moet naar voren, dansje maken en neemt een klok in ontvangst. Dat kwam goed uit, want onze klok in de salon was er net gesneuveld. Ook winnen we een kleine geldprijs, die gelijk weer op gaat aan de rumpunch! We drinken veel STAG biertjes, Fred raakt als snel verslaafd aan de rumpunch en ik neem af en toe één van de vele soorten cocktails. Wijn is niet echt te drinken en bovendien erg duur.

Natuurlijk gaan we ook een keertje naar de pub die op maar 15 minuten afstand gevestigd is. Eigenlijk is het een open bierbrouwerij ‘The West Indies Beer Company’ waar lekkere biertjes kan drinken en goed kan eten. Op dinsdagavond is er een open podiumavond voor life muziek.

Een ander keer gaan we naar de overkant van de baai met de dinghy en lopen richting de Universiteit. We doen een drankje in een sportcafé die we onderweg tegen komen. Op vrijdagavond kun je hier onbeperkt bier drinken voor een vast bedrag. We moeten meteen aan onze goede vriend Radboud denken, die wel van een biertje houdt!

Hier ontmoeten we Keith en Millie de zeilers die achter ons voor anker liggen. Na een paar drankjes gaan we ieder onze eigen weg en wandelen we verder om een eettentje op te zoeken. Bij het eettentje ‘This N’That’ eet Fred een zeer spicy mie gerecht en ik een ‘Kamikaze Fries’, een gigantische bak vol met vlees, groente, friet, kaas en saus.

Na afloop wandelen we terug en komen Keith en Millie en nog een stel andere mensen tegen. We besluiten om nog een afzakkertje te doen in dezelfde sportbar. Daar kun je allerlei spelletjes doen waaronder het bekende ‘Jenga’ spel. Opstapelen van blokken in lagen van drie en dan er elke keer ééntje tussenuithalen en bovenop leggen. Het enige verschil is dat deze blokken heel groot zijn. Millie en ik hebben een gezellige klik en wagen ons aan een spelletje. Na de nodige drankjes wandelen we terug naar de dinghy en varen naar de boot. Het is weer een latertje geworden, maar was weer erg gezellig.

Ziekenhuis
Op Barbados was ik weer eens onderuit gegaan en had daar nog steeds last bij één van mijn polsen en voet. Omdat er zeker van te zijn dat er toch niets gebroken was, besloten we om een ziekenhuis op te zoeken. Het beste is om naar een privé kliniek te gaan en daarvoor kwamen we bij ‘Saint Augustine Medical Services’ uit (afgekort SAMS genoemd en bevindt zich in The Bocas). Met een busje, slingerend door straatjes en over hobbelige weggetjes, komen we uiteindelijk ergens in de ‘middle of nowhere’ bij het ziekenhuis aan.  Al vrij snel wordt ik geholpen door een vrouwelijke arts die meteen voorstelt om foto’s van pols en voet te laten maken. Ook dit gebeurt allemaal vrij snel. Gelukkig niets gebroken, maar wel gezwollen en dat kost tijd om te helen. Ik krijg wat medicatie mee om dit proces te helpen.  De kosten vielen ook erg mee.

Praktische zaken
De buschauffeurs nemen regelmatig een ‘D-toer’, wat inhoudt dat ze even afwijken van de normale route op mensen op te pikken of af te zetten. De kosten voor twee personen voor één ritje is 5 ECD (wat staat voor East Caraïben Dollar en is gelijk € 1,63). Na een aantal busritjes, laten wij ons afzetten bij Budget Marine, zodat we niet hoeven te sjouwen met zware tassen vol met boodschappen. Hadden we dit maar eerder geweten. Hiervoor betaal je dan 10 ECD, wat natuurlijk ook nog niet veel is. Niet alle buschauffeurs zijn hier toe bereid, maar de meeste doen het wel.
In de buurt zitten geen supermarkten, dus moet je altijd met een busje. Na een poosje weten we precies waar we wat het beste kunnen kopen en hiervoor bezoeken we 3 verschillende supermarkten. In het overdekte winkelcentrum ‘Grand Anse’ zit de AGA supermarkt en nog een paar winkeltjes en eettentjes. Je kunt hier lekkere verse smoothies krijgen. Voordat je bij het winkelcentrum bent, zet de bus je af bij de rotonde en dan is het nog 5 minuten lopen. Onderweg daarheen lopen we langs een slootje dat bijna drooggevallen is. Er zitten hele vreemde gaten in de grond, niet een paar maar een heleboel. Op het moment dat ik Fred daar op wijs schiet er ineens een krab uit één van de gaten. We staan een poosje te kijken en dan verschijnt de een na de andere krab. Dit zijn zoetwaterkrabben die zich erg goed voelen in deze slootjes. Het is een bijzonder grappig gezicht om ze in en uit de gaten te zien oppoppen.

 

Beesten
Het is leuk om schildpadden rond de boot te zien zwemmen, maar helaas zien we dit veel te weinig. Vervelender zijn die andere beesten, muggen en steekvliegen. Vooral wanneer je lekker zit te genieten van je drankje op een terras bij zonsondergang…….. Ik word helemaal lek geprikt en ben genoodzaakt (ondanks de warmte) om ’s avonds een lange broek te dragen en mezelf te besproeien met allerlei middelen om te voorkomen dat ik gestoken wordt. Ik heb allerlei alternatieven voor DEET geprobeerd maar niets gevonden wat helpt. Ze vinden me blijkbaar een te ‘lekker hapje’. De jeuk is verschrikkelijk en ik krab mezelf helemaal open, waardoor mijn benen eruit zien alsof ik de mazelen heb. Prickly Bay doet zijn naam eer aan!

Klusjes
Aan de nieuwe buitenboordmotor bevestigen we de oude ‘vleugels’ (hydrofoils) worden vlak boven de schroef geplaatst. Het brandstof verbruik van de buitenboordmotor wordt door deze ‘vleugels’ verminderd. Maar het voornaamste pluspunt is dat de bestuurbaarheid van de boot sterk verbeterd en maximale lift wordt gegarandeerd. We zullen het ervaren wat het effect is bij deze zwaardere bbm. We proberen een beetje aangroei van de boot te verwijderen, wat bijna onbegonnen werk is. Je moet ook goed opletten want de mosseltjes die erop zitten zijn vlijmscherm. Bij één van de keren ga ik ongelukkigerwijs langs een grote mossel en haal de onderkant van mijn voet open. Ook Fred loopt de nodige kleine snijwonden op en raakt ook nog eens een zee-egel. Dat wordt weer met een pincet aan de slag om de stekels te verwijderen. Gelukkig valt het deze keer mee. Eén van de lieren neem ik onderhanden, deze loopt niet soepel en er zit beweging in. Bij het uit elkaar halen blijken de bevestigingsschroeven los te zitten en één van de schroeven van de lier zelf is afgebroken. Hiervoor gaan we naar een kleine workshop op de werf bij Budget Marina. Gaten worden opnieuw geboord omdat uitboren niet lukte. Na enkele dagen kunnen we de lier weer in elkaar zetten. Bij Budget Marine kopen we enkele onderdelen zoals een nieuwe waterdichte zak, kniebeschermers (voor Fred wanneer hij voor met het anker bezig is) en twee nieuwe accu’s voor de boegschroef en de ankerlier. Bij de naastgelegen zeilmakerij kopen we twee nieuwe lijnstoppers voor elk twee lijnen. De oude stoppers zijn stuk en/of versleten. Het plaatsen van deze lijnstoppers is nog wel een klusje apart en dat stellen we nog even uit. Op een dag nemen we de bus naar een baai verderop ‘Woburn Bay’, om daar de Boatyard en Marina te gaan. Bij een zaak kopen we een nieuwe kop voor de opvoerpomp van de watermaker. We moesten al snel de pomp vervangen voor een nieuwe. Nu is deze pomp ook al stuk en daarom kopen we maar gelijk een 2e kop er bij als reserve. Het zit ons beslist niet mee met de watermaker. Koop nooit bij OSMOSEA een watermaker! Ook kopen we draadeinden om de gekochte accu’s mee vast te zetten. Bij een lasser, die ook op dit zelfde terrein zit, laten we deze in 3 gelijke delen doorslijpen. Een aardige man die hiervoor niets rekent, Francis Hagley van ‘Welding Tec’.
Omdat het af en toe behoorlijk kan regenen, maken we dekzeiltjes over de luiken. Voldoende om de regen tegen te houden en ook wind naar binnen te laten blazen. We zijn ook nog op zoek geweest naar het onderdeel voor de oude bbm, maar dat zo duur dat we dat niet doen. Fred besteld het later in Nederland en dat laten we dan een keertje opsturen. Het scheelt een heleboel geld. We doen een paar keer een wasje op de werf bij Budget Marine en ondertussen vertoeven we, of op het terras of binnen het restaurant wat uitkijkt over de baai en het dinghy dock. De kosten zijn 10 EC per muntje voor zowel de wasmachine als de droger.

Weer en seizoen
Het orkaanseizoen begint officieel per 1 juni en eindigt eind november. Ondanks dat volgens sommige Grenada een veilige plek is om tijdens dit seizoen te vertoeven, is het eiland toch diverse keren getroffen door een orkaan.
In de baai liggen steeds minder bootjes en vele zijn vertrokken of staan op de kant voor het seizoen.
De wind maakt dat we af en toe aardig heen en weer gaan. Er zijn dagen bij dat het erg warm is, maar gelukkig hebben we wel altijd wat wind op de ankerplaats.
Na een paar dagen aan een mooring gelegen te hebben worden we midden in de nacht ineens opgeschrikt door een harde bonk. Normaal wordt ik erg gauw wakker, maar deze nacht was ik erg moe en diep in slaap gevallen. De boot gaat tekeer en ik vlieg mijn bed uit en kijk naar buiten en roep meteen naar Fred dat we losgeslagen zijn van de mooring. Dan gaat alles heel snel. We kleden ons snel aan, starten de motor en varen achteruit van de kant af. Pas als we ver genoeg zijn constateren we dan de lijnen door geschavield zijn (doormidden). We hadden dit beter moeten controleren en vaker dus. We zoeken onze mooring weer op en leggen nu aan met een dubbele lijn, waarvan er eentje niet strak staat. Om de dag even controleren spreken we samen af! Omdat we een stevige boot hebben, hebben we hier gelukkig geen schade aan overgehouden. Maar het is wel weer een leer momentje!

Piraten
Overal in de wereld heb je bepaalde gebieden waar ‘piraten’ actief zijn. Er zijn diverse websites waar je deze gebieden op kunt vinden en tegenwoordig worden piratenaanvallen ook vaker vermeld op Facebook e.d. Er worden ook steeds vaker een konvooi georganiseerd om zo met een aantal boten gelijk op te varen van het ene naar het andere eiland. Nu is er pas een aanval geweest tussen Trinidad en Grenada ter hoogte van enkele gasplatforms. Het nieuws verspreid zich razend snel en bij sommige zeilers breekt er meteen paniek uit. Wij zijn een stel nuchtere Hollanders en bekijken het rustig. Eerder zullen we mijlen omvaren, om dat gebied te vermijden, dan het op te zoeken omdat het de kortste route is. Het wordt aangeraden om een ‘Floatplan’ in te sturen, wat inhoudt dat je de bootgegevens, globale route, datum vertrek en aankomstgegevens en persoonlijke gegevens invult en per email opstuurt naar een centraal punt (ttcgops@gmail.com). Dit doen we natuurlijk wel, baat het niet dan schaadt het ook niet.
Ons plan is om naar Tobago te zeilen, maar we zullen dan eerst zoveel mogelijk naar het oosten zeilen alvorens naar het zuiden.