Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 4-12-2018    Kaapverdië - Santiago, 2e keer
 
01-12-2018 t/m 03-12-2018
We vertrekken vandaag van Brava naar Santiago, een zeiltocht van 87 zeemijl en 24 uur. Op deze trip zeilt opstapper Kee mee, die we op Brava hebben leren kennen. Ze is erg enthousiast want het is de eerste keer voor haar dat ze op een oceaan zeilt. We roeien naar de kant om Kee op te halen en gaan nog even voor de laatste keer iets drinken bij Anna. Dan blijkt dat George (de man van de Marine Policia) daar nu net binnen aan het lunchen is. We moeten even op onze woorden letten, want officieel moeten we natuurlijk melden dat we iemand meenemen aan boord. We nemen afscheid van Mathilde, Rob en Erick en lopen zo opvallend mogelijk terug naar de dinghy. Bij de boot aangekomen hijsen we de dinghy aan boord en bereiden ons verder voor op ons vertrek. We leggen Kee globaal een aantal zaken uit die op dit moment van belang zijn, de rest komt wel als we onderweg zijn.
Om 16:00 uur zijn we zover en halen het anker op om de baai van Brava te verlaten.
De wind komt uit het noordoosten en we zullen waarschijnlijk de hele tocht motorzeilen (grootzeil, Genua en de motor). Het weer is gelukkig erg mooi en warm zodat we in een korte broek in de kuip kunnen zitten. Omdat we een nachtje doorzeilen lopen we natuurlijk ook wacht en we laten het aan Kee over welke uren ze mee gaat draaien. Er staan aardige golven en Kee en ik moeten hier even aan wennen, hoewel we niet echt zeeziek worden hebben we toch een beetje raar gevoel in onze buik. Natuurlijk heeft Fred weer nergens last van, mazzelaar! Kee vindt het geweldig om te sturen en geniet zichtbaar van deze tocht. Het is een mooie tocht, ondanks de golven.
Tijdens deze zeiltocht zitten Kee en ik gezellig te kletsen, we hebben het geweldig naar onze zin. Fred maakt 's avonds het eten klaar omdat wij liever buiten blijven. De wachttijden gaan in en Kee draait zowel met mij als met Fred een aantal uren mee. De volgende dag neemt de wind toe en de windmeter geeft zelfs een keer 40 knopen wind aan (windkracht 8)!
Dan komt het eiland Santiago in zicht en naderen we de baai. We zien meteen dat er grote golven de baai binnen rollen en moeten goed opletten waar we gaan ankeren. Je wilt namelijk niet dat de boot door een golf meegenomen wordt richting strand……. De vorige keer was het hier toch veel rustiger, dit doet ons meteen aan Brava denken.
Wanneer we eenmaal goed voor anker liggen, proosten we op deze tocht, waar we alle drie van hebben genoten!
'S avonds gaan we naar de kant met de dinghy en eten een pizza bij onze favoriete restaurantje annex bakker.
De volgende ochtend is het helaas tijd om afscheid van Kee te nemen. Zij neemt een aluguer naar Praia om van daaruit de ferry terug te nemen naar Brava waar ze nog een aantal weken bij Marijke en Erick al vertoeven. Bij het busje zwaaien we haar nog even uit. Heel raar, maar ik heb een beetje last van een ‘empty nest syndroom’. Het was leuk om een gezellig jong persoon als Kee aan boord te hebben, al was het maar voor korte tijd.
We kunnen niet anders zeggen dat we het heel erg leuk hebben gevonden dat Kee meegezeild heeft en wie weet vaart ze nog eens mee in de toekomst……
Bedankt voor je gezelschap Kee!
 
Overige tijd in Tarrafal
We blijven nog anderhalve dag in Tarrafal en dan zullen we daaruit naar Mindelo op Sao Vincente zeilen. Nadat we enkele boodschapjes hebben gedaan drinken we iets bij het restaurant ‘Buzio’. Dit restaurant dankt zijn naam aan de schelpensoort dat hier veel voorkomt. Er liggen een aantal schelpen in het restaurant ter versiering en omdat ik deze zo mooi vind krijg er ééntje cadeau van de ober. Dit restaurant was nog niet open toen wij de vorige keer in Tarrafal waren. Aan de wand hangen schilderijen van bekende zangers en zangeressen en staat een grote vogelkooi met een stel kwetterende parkieten.
Dan is iedereen ineens bezig met verschuiven van tafels en stoelen, want er komt een grote groep aan. Het blijkt dat het vandaag de dag van het gehandicapte kind is en dat moet gevierd worden met zang en dans. Het is een gezellige drukte van jewelste wanneer een grote groep gehandicapten met familie en verzorgers op de stoelen plaats nemen. Er wordt muziek gemaakt, gezongen en gedanst. Voor ons weer een buitenkansje om zoiets mee te maken.
De volgende dag gaan we weer verder, ditmaal terug naar Mindelo, Sao Vincente.

----------
 
 
7-02-2019, reactie van Je suzzie Ludmilla :)
... En ik heb wel eens van iemand gehoord, dat als je dat soort schelpen tegen je oor houdt, dat je dan de zee kunt horen!! 🤣🤣
 ----------
     << Terug >>