Terug kijkend op deze dagen heb ik met heel veel plezier mijn kinderen gezien en tijd doorgebracht met ze. Steven en ik hebben een aantal keren samen tijd met Bobby doorgebracht. Gelukkig viel het weer erg mee en was het zelfs aangenaam warm voor de tijd van het jaar. Zo zijn we naar Burgers Zoo geweest, de speeltuin, ijsje eten en thuis lekker gespeeld. Ze is nu 2 ½ jaar en is al een echte peuter. Doordat we skypen en video-bellen was ik niet een complete vreemde voor haar en was het al gauw “Oma van de boot”.Het waren fijne dagen met Steef en Bobby. Met Vincent een middagje naar het strand bij Noordwijk geweest en daar bij een open haardje aan de wijn met kaasplankje en s’avonds een visje eten op de boulevard.

Samen met Steef en Vincent een biertje gedronken op een Amsterdams terras en daarna samen thuis eten. Dit zijn allemaal bijzondere momenten die ik koester! Daarnaast heb ik met verschillende zeer goede vrienden afgesproken om te lunchen en daar een fijne tijd mee doorgebracht. Van Johan kreeg ik een prachtig boek. Hij had dit naar Tenerife gestuurd voor mijn verjaardag, maar daar was het nooit aangekomen en na 4 maanden ontving hij het pakketje retour. Zo kreeg ik alsnog mijn verjaardagskado. Bij de zus van Fred en haar familie werd ik warm ontvangen en genoot van een overheerlijke maaltijd die Ingrid gekookt had. Speciaal voor mij: “Draadjes” waar ik zo dol op ben! Voor dessert een eigen gemaakte appeltaart volgens recept van Ma (zij is in Januari overleden). Dankjewel lieve Ingrid!

Ook andere vrienden, waar ik een nachtje gelogeerd heb, hadden een lekkere maaltijd voorbereid. Allemaal dingen waar ik gek op ben. Het was erg fijn om met allen weer even een beetje bij te kunnen praten en tijd met elkaar door kunnen brengen. Natuurlijk is het altijd tekort, maar daar is niets aan te doen. De “zakelijke” afspraken waren helaas niet allemaal op één dag te plannen, waardoor ik uiteindelijk van hot naar her moest reizen. Ik heb veel met het openbaar vervoer gedaan want mijn rijbewijs was tenslotte verlopen, waardoor ik geen auto had kunnen huren. Maar daarnaast was Anneke zo lief om mij verschillende keren rond te rijden. Bij Anneke heb ik behoorlijk veel moeite gehad om alle aangeschafte spullen goed in de koffers/tassen te krijgen. Ik wilde het aantal kilo’s niet overschreiden, waardoor ik genoodzaakt was om toch een aantal spullen achter te moeten laten. Fred gaat in september naar Nederland en dan neemt hij de rest van de spullen mee terug. Nu maar hopen dat ik geen problemen zou krijgen bij de douane met al die spullen en voor een half jaar aan medicatie bij me.
Tijdens deze periode heb ik me tegoed gedaan aan allerlei lekkere dingen die ik al een tijdje niet had gegegetn. Dat terwijl ik net geconstateerd had dat ik ruim 12 kilo was afgevallen het afgelopen jaar. Natuurlijk weet ik dat het niet verstandig is voor mijn gezondheid, maar kon de verleiding toch niet weerstaan. Er is van alles de revue gepasseers zoals de Tompoes, Moorkop, Appeltaart, Uitsmijter, broodjes kroket etc………….Gelukkig bleek achteraf dat dit toch minder effect op mijn gewicht heeft gehad dan ik had gedacht. Maar wat kan een mens blij worden van zo iets simpels!

Anneke bracht me in de vroeg uurtjes op maandag naar schiphol. Met een karretje vol met 3 koffers/tassen stond ik even later in de rij om in te checken. Dat heen en weer gereis was me niet in de koude kleren gaan zitten, ik was bekaf. Over 8 uur zou ik weer “thuis” zijn bij mijn lief. We hebben elkaar echt gemist. De laatste jaren zijn we veel samen en niet gewend om zolang alleen te zijn.
Fred vond het erg stil op de boot zonder mij en heeft veel naar muziek geluisterd. Ook Kit heeft me gemist en vroeg alle aandacht van Fred en bleef dicht in zijn buurt. Hij voelde zich wel door de locals gesteund, want ook zij misten me en zo werd er regelmatig aan hem gevraagd hoe het met me ging in Nederland. Voor mij ging de tijd sneller omdat ik afgeleid werd. Ik kreeg in Nederland regelmatig Whatsapjes van “Screw” met vragen over hoe het met me ging en ik zond hem foto’s van tipische Hollandse dingen, zoals de bollenvelden, bootjes en huisjes langs de Amsterdamse grachten, Centraal Station in Amsterdam en de weilanden met slootjes (genomen vanuit de trein). Toch wel bijzonder om zodanig contact te hebben met je taxi chauffeur! Dat zal je in Nederland toch niet zo gauw tegen komen. Zo zie je maar weer hoe je in relatief korte tijd opgenomen wordt bij de lokale mensen.
Het Hollandse landschap viel me veel meer op sinds we uit Nederland zijn verrokken. Ik kon veel meer genieten van de dingen waar andere Nederlands in het dagelijkse leven al lang aan voorbij gaan. Ook viel het me op dat de mensen geen tijd meer hebben om elkaar te groeten. Iedereen het maar druk, is gehaast en alles moet op tijd. Zijn we dat nu al helemaal ontwent?

Na de landing had ik gelukkig geen enkel probleem bij de douane en werd ik door Fred en Screw al opgewacht. Na een warme omhelsing door mijn lief en zelfs door Screw konden we volgeladen weer terug naar Lamin Lodge! Zucht…….eindelijk weer thuis!  
Bij Lamin Lodge werd ik nog eens warm onthaald door Gi en Ed (Engelsman die ook met een boot daar ligt). Ook door de andere locals werd ik begroet en gevraagd hoe het met de kinderen en in Holland was gegaan. En nu? Ga ik alleen maar slapen, slapen en slapen……………
 
Bedankt lieve familie en vrienden voor jullie warme ontvangst in Nederland. Ik hou van jullie!