Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 16-10-2017    Rondtoer over la Gomera
 
2017-10-12
Auto gehuurd
Op woensdag proberen we een auto te huren om de volgende dag het eiland te verkennen. Bij het eerste verhuurbedrijf krijgen we te horen dat er geen enkele auto meer te huur is. Het is blijkt morgen weer eens een feestdag te zijn. Het is ons opgevallen dat ze hier in Spanje veel meer feestdagen hebben dan in Nederland, het lijkt wel of ze alles aangrijpen om iets te vieren om maar een vrije dag te hebben. Er wordt verteld dat veel mensen een lang weekend vrij nemen om de eilanden te bezoeken. Het valt inderdaad nog niet me, maar na een aantal verhuur bedrijven bezocht te hebben, lukt het ons toch om voor de volgende dag een auto te huren. Bij PAE Rentacar hebben ze nog één auto beschikbaar. Voor één dag betalen we € 29,00 inclusief volle tank en verzekering, wat een schappelijke prijs is.
Volgens andere zeilers en de informatie gidsen zijn er een aantal plaatsen die we beslist moeten gaan bekijken. We hebben van te voren een route uitgezet om zoveel mogelijk op één dag te kunnen zien. Het eiland is niet zo groot, dus dat moet wel lukken. We slaan een aantal dingen over omdat we daar met de boot nog in de buurt komen.
 
Route:
San Sebastián - Hermigua - Agulo - Mirador de Abrante - Vallehermoso - Arure - Mirador Ermita del Santo - Las Hayas - Chipude - Mirador de Igualero - Mirador Risquillos de Corgo - La Guna Grande - Mirador Los Roques - San Sebastián - Chejelipes, Stuwmeer - San Sebastián
We halen de auto om 9:00 uur op en krijgen een kleine fel rode Skoda mee. Met dit rode gevaarte gaan we op pad en rijden richting het noorden over de zogenaamde snelweg GM-1. Dit is een goed geasfalteerde weg met verscheidene tunnels door de bergen heen. Het is een mooie dag en de omgeving wordt steeds groener. De eerste plaats is Hermigua, die bekend staat om de vele bananenplantages. Ze zijn er wel, maar niet zo overweldigend als die we in Marokko hebben gezien. Het plaatsje zelf ziet er nogal doods uit! We hadden verwacht dat het veel drukker zou zijn omdat het een feestdag is. Maar dat valt tegen. Na dit dorp hebben we een prachtig uitzicht over de oceaan en zicht op het zwarte strand van Santa Catalina met een natuurlijk gevormde zwembaden. Er staan 4 gigantische rotsen in zee (althans dat lijkt zo), het zijn echter de laatste overblijfselen zijn van een havenfaciliteit uit de vorige eeuw, toen men nog de bananen exporteerden via de zee. We hebben wel zin in een kopje koffie, maar we komen weinig zaakjes tegen die open zijn, wel raar op een feestdag. In Nederland gaat iedereen op stap en zijn juist dan alle restaurants e.d. open, maar hier gaat altijd alles anders.
We gaan naar het volgende stadje Agula wat omschreven wordt als “de bonbon van La Gomera” met één van de best bewaarde historische centrum. Charmant dorpje met smalle geplaveide straatjes, mooie kerkje en grote bomen, waarvan de huizen goed verzorgd en hersteld zijn.
We rijden door de smalle straatjes met ons kleine rode monster (toch fijn een kleine auto) maar nergens een plekje te bekennen waar we iets kunnen drinken en ook hier is het uitgestorven. Dan maar door naar ons volgende punt, Mirador de Abrante, een uitkijkpunt met een glazenuitbouw met zicht over de oceaan, wellicht dat we daar wel iets kunnen drinken. Bij het plaatsje Las Rosas slaan we af en de weg wordt al wat smaller, maar nog steeds goed te doen. We worden omringd door grote groene naaldbomen waar tussendoor nog duidelijk de tekenen van de grote bosbrand te zien zijn die er op La Gomera geheerst heeft in 2012. Er is toen heel veel bos verloren gegaan omdat men niet goed voorbereid was om een brand met een dergelijke omvang te bestrijden. Op een hoogte van meer dan 600 meter komen we bij het uitkijkpunt met een glazen vloer. Het is wel een beetje eng om hier overheen te lopen, maar het uitzicht is fantastisch. Beneden ons ligt het dorpje Agula, waar we net door heen gereden zijn. Het restaurant is open, maar we krijgen te horen dat de elektriciteit is uitgevallen en we geen koffie kunnen krijgen. Het zit ons echt niet mee, dan maar verder.
We moeten dezelfde weg een heel stuk terug rijden, voordat we weer op de GM-1 zijn en daar vinden we een wegrestaurantje dat wel open is en kunnen we eindelijk koffie drinken. We kopen meteen een zakje met plaatselijke limoenkoekjes voor onderweg. Dan ineens trekken er dikke wolken over de weg die in de valleien blijven hangen, lijkt alsof we in de mist terecht komen. Op de achtergrond zien we de bergen met grote rotspartijen, terrassen met wijnranken en kleine dorpjes.
Onze volgende stop is Vallehermoso  een dorpje in een vallei met dadelpalmen waaruit palmhoning wordt gewonnen. Af en toe een fel gekleurd blauw huis er tussen geeft het een interessant beeld. Op het pleintje staat een grote houten vogel (kunstwerk) onder dadelpalmen met bankjes waar ouderen hun dagelijkse praatje hebben. De wegwijzerborden geven aan dat de afstanden niet zo groot zijn hier. We lopen een beetje rond, maar ook dit stadje vinden we niet echt bijzonder.  
We vervolgen de weg langs grote cactussen met kleurige vruchten, dadelpalmen met grote trossen oranje vruchten, valleien met verlaten huisjes, kleine kerkjes en de bekende drakenbomen.
  
Bij Arure is een uitkijkpunt in een restaurant gebouwd door de bekende César Manrique, waarvan we op Lanzarote al veel hebben kunnen bewonderen. Het uitzicht is prachtig, maar helaas is ook dit restaurant weer dicht. We blijven ons verbazen.
Wanneer het bijna tijd is om te lunchen treffen we in het bergdorp Las Hayas een restaurantje aan, La Montaña van Doña Efigenia. Er is geen menukaart, iedereen krijgt hier gewoon wat de pot schaft. De eigenaresse komt ons bedienen en schept zelfs onze borden op. Het is een vegetarische maaltijd op basis van wat haar land opbrengt. Gofio, puree van geroosterd maïsmeel, en almogrote, een dip van zachte geitenkaas met rode peper en knoflook en een grote kom met allerlei groenten. We genieten van deze heerlijke, typische maaltijd van Gomera. We kopen nog een potje eigen gemaakte cactus jam bij haar en maak een foto van haar fleurige binnen tuintje. Zo komen we vandaag toch op leuke bijzondere plekken.
We vervolgende de weg naar Chipude die langs het parc National de Garajonay loopt en zien in de verte al de Fortaleza de Chipude (Tafelberg) liggen. Deze geërodeerde vulkanische berg is te beklimmen in een wandeling van drie uur, maar dat slaan we maar over, zo sportief zijn we ook weer niet! Bij Mirador de Igualero komen we op een grote parkeerplaats uit met een klein kerkje, welke helaas gesloten is. Ik hou er van om even binnen te kijken in kleine kerkjes, maar helaas is ook deze gesloten. We hebben hier werkelijk een spectaculair uitzicht over een groot deel van het eiland. Ook hier kun je nog duidelijk zien wat de verwoestende brand in 2012 heeft aangericht.
Het volgende uitkijk punt is Mirador Risquillos de Corgo, hier bevinden zich ook weer verschillende wandelroutes. Wij gaan verder naar La laguna Grande in het nationaal park, waar zich een informatiecentrum bevindt over het gebied. Ook hier zijn diverse wandelroutes uitgezet en wordt er met bordjes langs de paden uitleg geven over dit gebied. We wandelen door dit unieke bos waar al eeuwen lang een uitzonderlijk klimaat heerst, met groene bomen bedekt met mos en mooie varens. Onder een dak van groene takken door, waar af en toe zonnestralen doorheen schijnen en je waant je in het land van ondeugende gnomen en elfen. Natuurlijk lopen de voetpaden omhoog en dat valt in deze tropisch vochtige sferen soms niet mee. Waar is onze conditie? Het is zeker de moeite waard om hier heen te gaan.
We vervolgen onze weg naar het uitkijkpunt Los Roques, die ook wel de “vijf bewakers” genoemd worden omdat ze de ingang van het park bewaken. Deze rotsen zijn echt enorm, ontstaan uit magna die nooit aan de oppervlakte kwam en later zichtbaar werden door erosie. Ze zijn onderdeel van het biosfeerreservaat van UNESCO. Een adembenemend uitzicht hebben we hier weer.
We rijden verder totdat we ergens wat kunnen drinken en uitzicht hebben op een vallei die voornamelijk bestaat uit terrasvormige akkers waar nu alleen nog maar dadelpalmen staan. Op weg naar San Sebastián maak ik een mooie foto van de stad en haven.
Wanneer we er bijna zijn besluiten we om nog even door te rijden naar het stuwmeer bij het plaatsje Chejelipes in het noordwesten. Een kleine weg die slingerend naar boven gaat langs “ingepakte” bananen plantages (om de bananen te beschermen tegen wind en ongedierte). Dan komen we uit bij een groot stuwmeer en omdat we wel eens willen weten hoeveel water zich achter deze gigantisch muur bevindt, rijden we nog een stukje verder. Het is werkelijk overweldigend! Een minuscuul kleine plas water, waar een eigen leven is ontstaan door gebrek aan water. Groen van de algen, vol met eenden en ander gevogelte, dat is nu de “voorraad” water achter de muur. Het moet wel heel erg lang geleden zijn geweest dat het geregend heeft.
Dan is het tijd om terug naar de boot te gaan, douchen en daarna lekker uit eten om deze dag af te sluiten.
 
Terug kijkend op deze dag kunnen we niet anders concluderen dat het een mooi rustig eiland is en wanneer je van wandelen houdt dan kun je hier zeker je hart ophalen. We hebben erg weinig dieren gezien onderweg, een enkele geit en dat was het dan. De dorpjes vonden wij nu niet veel bijzonders maar daarentegen waren de uitzichten indrukwekkend en zeker de moeite waard.

----------
 
 
22-10-2017, reactie van Ludmilla
Wat een prachtige foto's! En lekker rustig, zo te zien.
Ben benieuwd hoe de cactusjam smaakt.... "prikkelende" smaak, denk ik...hihihi
 ----------
     << Terug >>