| Datum: | 20-05-2017 Mogan - Playa de La Aldea (Gran Canaria) | | | | Het plan is om vandaag nog één keertje voor anker te gaan bij Gran Canaria om daarna over te steken naar het volgende eiland, Tenerife. We kunnen niet eerder het havengeld betalen dan op de dag van vertrek, omdat de elektra en waterstand nog opgenomen moeten worden. Bij het betalen op het havenkantoor blijkt dat we toch korting krijgen, zelfs zonder dat we er om gevraagd hebben! Dat is dan weer mooi meegenomen. Voordat we de haven verlaten tanken we nog even diesel. De afstand die we vandaag zullen afleggen is slecht 15 zeemijl, ongeveer 3 uurtjes varen. Er is nauwelijks wind maar wel lekker zonnig. Heerlijk om weer op het water te zijn. De kust bestaat voornamelijk uit rotsen met af en toe een mini strandje er tussen.
Bij Playa de La Aldea laten we ons anker vallen tussen de kleine pier en de rotsen. Helaas voor ons is ook deze anker plek niet ideaal te noemen. Fred had het al een beetje voorspeld dat ankeren bij deze baai niet zo best zou kunnen zijn vanwege de weinige beschutting. We hebben weer veel golven en ondanks het gebruik van onze “floppenstopper”, draaien we alle kanten op wanneer de wind ineens uit een andere hoek komt. Vanaf onze boot gezien ligt ons ankerbolletje op de meest vreemde plekken. We zijn de enige idioten die hier voor anker gaan. Tijdens het koken van ons avondmaal staan we wijdbeens achter het fornuis om ons staande te houden. Gelukkig gaan we morgen weer verder.
2017-05-21 Naar Santa Cruz (Tenerife)
Wat een rampen nacht was dit! Ik heb geen oog dicht gedaan en het is voor het eerst dat Fred en ik apart hebben geslapen op de boot (m.u.v. de meerdaagse trips). Ook onze scheepskat Kit vond het maar niets en was de hele nacht onrustig. We hebben 38 zeemijl voor de boeg en vertrekken zo vroeg mogelijk. Het is bewolkt en de lucht is grijs, maar er staat een aardig windje. Met de wind in onze rug hijsen we alleen de Genua. Naarmate de dag vordert, worden de golven steeds hoger. De golven worden steeds hoger en ik ben helemaal in mijn element. We proberen enkele filmpjes te maken om te laten zien hoe hoog de golven wel niet zijn. Mij kan het niet hoog genoeg zijn want ik vind het fantastisch om te surfen op de golven. We gaan dan weliswaar niet in een mooie rechte lijn, maar plezier heb ik wel! Je kunt hierin ook duidelijk het verschil tussen Fred en mij zien op zeilgebied. Wanneer hij achter het roer staat dan is ons track mooi recht en bij mij lijkt het wel een track van een “drunken sailor”.
Santa Cruz (over Tenerife zelf vertel ik in een later blog meer)
De stad ligt in het noordoosten van het eiland en is samen met Las Palmas de Gran Canaria, de gedeelde hoofdstad van de Canarische Eilanden. De stad is een zeer bedrijvig en vol activiteit, interessante bezienswaardigheden, schitterende architectuur, fantastische winkelmogelijkheden en tientallen leuke restaurants. Op diverse plekken bevinden zich moderne beeldhouwwerken, prachtige in bloei staande bomen met grote bonen er aan. Er zijn een aantal bruggen gebouwd over een brede watergoot (die droog stond) waar indrukwekkende gebouwen langs staan. De stad heeft zeker paar gebouwen die de moeite waard zijn om te bekijken. Het Auditorio de Tenerife (indrukwekkend wit).
De kerk Iglesia-Parroquia Matriz de Nuestra Señora de La Concepción, met zijn karakteristieke klokkentoren. Plaza de España is een mooi plein met een enorm oorlogsmonument aan de rand van een grote vijver. Als een modern kunststof kunstwerk staat de naam Santa Cruz aan de rand van de vijver. Hier maken we een foto van onze mascotte FRITZ en Gonny het eendje. Het is even zoeken, maar ze zitten er echt!
Vlakbij bevindt zich het Castillo de San Cristóbal, een indrukwekkend gebouw welke ze nu aan het restaureren waren. Natuurlijk mag je ook de Mercado de Nuestra Señora de África niet missen. Dit is een deels overdekte markt die sterk doet denken aan een Noord-Afrikaanse bazaar, kraampjes vol met levensmiddelen zoals kaas, vlees, groente en fruit, maar ook kant en klare gerechten die je hier kunt kopen. Daarnaast verkopen ze o.a. bloemen, planten en wijn. In een Aziatisch winkeltje vonden we een hele grote fles Ketjab Manis (zoet) die we nergens anders kunnen krijgen in Spanje.De zoute versies zijn er volop, m,aar om b.v. echte lekkere pindasaus te maken heb je toch echt de zoete versie nodig vinden wij! Daarom namen onze lieve vrienden ook een fles mee uit Nederlan toen ze naar Mogan kwamen. Maar je kunt hier niet genoeg van hebben aan boord. We zijn helemaal blij!
De haven
Naar mate we Santa Cruz naderen zien we in de verte al diverse hoge gebouwen en ook een gebouw dat lijkt op een reusachtige omgevallen witte paddenstoel. Dit blijkt later het Auditorio de Tenerife te zijn. De aanloop van de Marina is goed te doen met behulp van ons systeem van Navionic. Na de havenhoofden moet je helemaal naar achteren varen waar de Marina zich bevindt. Een vriendelijke havenmeester staat al klaar om ons te helpen. Gelukkig hebben ze hier gewone vingersteigers, wat het aanleggen een stuk makkelijker maakt. De steigers zijn afgesloten met hek waarvoor je een pasje nodig hebt (€ 10,00 borg). Het is vandaag zondag en het havenkantoor is gesloten, dus moeten we morgen de overige papieren laten zien. Voor nu krijgen we een toegangspasje om de steiger te kunnen betreden. De stad is historisch gezien, één van de belangrijkste havens is in de Atlantische Oceaan en groeide snel in de 19e eeuw, omdat vloten die op weg waren naar de Verenigde Staten hier aanmeerden. Het is de toegangspoort tot het vasteland van Spanje en een tussenstop voor cruiseschepen (naar het Caribisch gebied) en ferry’s. Dat is dan ook wel meteen een nadeel wanneer je met je zeilboot in deze haven ligt. Deze grote boten laten hun motor de hele nacht door draaien, wat op den duur toch een irritant geluid gaat worden. De faciliteiten zijn prima, warme douches, hoewel niet elke doucheruimte beschikbaar is. Alleen de toegangsdeur schreeuwt om gesmeerd te mogen worden. De haven wordt gescheiden door een open terrein en een grote weg van het centrum van de stad. Het ziet er nu niet echt gezellig uit. Vroeger moest je een heel eind omlopen, maar tegenwoordig is er een mooie loopbrug gemaakt over deze weg en ben je in 10 minuten aan de rand van het centrum. Er zijn wasmachines, maar die hebben we niet gebruikt. Het personeel op het kantoor is erg behulpzaam met het opzoeken van adressen voor ons.
Praktische zaken en wat hebben we zoal gedaan
De supermarkten liggen ver van de haven, maar er zijn er verschillende. Een wat grotere, Dinosol Supermercados, Calle San Antonio, 52, 38001 Santa Cruz de Tenerife, bezorgt de boodschappen aan boord wanneer je voor meer dan € 60,00 aan boodschappen koopt. Dit werkt prima!
Dan heb je El Corte Inglés, een warenhuis welke vergelijkbaar is met de Nederlandse Bijenkorf. Wij kopen liever onze kleding e.d. bij de Chinese winkeltjes, een stuk goedkoper dan in deze dure winkel. Maar deze zaak heeft als voordeel dat we hier wel de benodigdheden voor onze kat kunnen kopen. Ook zij bezorgen het gratis aan boord wanneer het aankoopbedrag meer dan € 60,00 is, anders betaal je hiervoor € 6,00. We slaan meteen een voorraadje kattenbrokken en kattengrit in voor onze Kit.
Bij een apotheek kopen we weer een voorraadje Diclofenac, wat bijna niets kost en zonder recept heel eenvoudig te verkrijgen is.We vinden een klein zaakje waar ze lakens verkopen. We worden geholpen door bijzonder vriendelijke mensen. Met enkele Spaanse woorden en Google translate proberen we duidelijk te maken wat we graag willen. We herhalen de Spaanse woorden en dat is al voldoende om een glimlach op het gezicht van deze mensen te krijgen. Je hoeft geen hele mooie zinnen te maken in het Spaans, als je het maar probeert. De lakens zijn om o.a. een hoes te maken over de salonbank. Wanneer we lekker lui liggen te relaxen dan is een laken lekker koel en blijven de kussens ook nog eens schoner. Tegenwoordig wordt het steeds warmer en is slapen onder een leeg dekbedhoes al te warm en daarvoor hebben we een set enkele lakens gekocht.
Bij een grote stoffenzaak vinden we een aantal meter zonwerende stof om grotere schermpjes te maken. Ook passen we meteen het antimuggen hor aan in de salon. Kit vindt het maar niets al die rommel en kijkt toe verwijtend toe.
Op een dag was het feest in de stad! Muziek, traditionele klederdracht, volksdansen en kraampjes met lekkere regionale lekkernijen. Een gezellige drukte, typisch een dagje uit voor families. Natuurlijk maken wij een ook rondje over het plein en langs de grote vijver. Even later hangen we aan een bar en smikkelen van enkele tapasjes en een biertje. Ook laten we ons (ik dus) verleiden door het de typische Canarische lekkernijen, waaronder een zoet Gofio broodje/koekje.
We gaan naar twee watersportzaak en gek genoeg zijn deze bedrijven midden in de stad gevestigd en niet dicht bij de haven. Bij één van de zaken worden we goed geholpen. We zijn op zoek naar een lasser, die het hekwerk van de “spreekstoel” (op de punt van de boot) kon lassen voor ons. Hier zit namelijk een scheur in het rvs. Nadat ze een aantal telefoontjes plegen is de afspraak snel gemaakt. De man levert mooi en goed werk af. We zijn weer tevreden!
Helaas bij de andere zaak verloopt het wat minder soepel. In één van onze windschermen, die we langs te railing bevestigd hebben, moet een extra oog gemaakt worden. We leveren het doek in bij deze zaak toe en geven de maten op van de grote van de ringen. Wanneer we het ophalen, op het tijdstip volgens afspraak, blijkt het niet klaar te zijn. Of we vanmiddag even terug willen komen. Hoelaat? Zo lang het maar voor 14:00 uur is, want daarna moeten ze lunchen! Net of we niets anders te doen hebben dan heen en weer lopen. Maar goed, we waren toch nog even in de buurt en komen later terug. Dan blijkt dat de ringen niet goed zijn, te klein volgens de afgesproken maat. Het kost slechts € 10,00 dus we laten het maar zo. Al word ik hier niet vrolijk van, wat ik ook duidelijk laat blijken aan de dame achter de balie.
We zijn ook op zoek naar een nieuw matras, want het oude is hard aan vervang toe. Zeker nu ik nogal wat perikelen met mijn rug heb, is dit geen overbodige luxe. Helaas slagen we hier niet in. Wordt vervolgd.
Ontmoetingen
We zien Mark met de Windharp weer. Hij heeft deze keer twee opstappers aan boord. Een mooie jonge dame uit Israël, die over een tijdje misschien voor langere tijd met Mark mee zal gaan zeilen, en een jongeman uit Frankrijk die liftend en varend naar Brazilië probeert te komen. Altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. Onze FRITZ is zo blij dat hij weer even verenigd is met zijn DIL, samen genieten ze van het zonnige weer. Mark is onderhand “kind” aan huis bij ons aan boord, altijd gezellig!
Onze ervaringen met het zeilen bij de Canarische Eilanden (tot nu toe)
Het is geen zeilersparadijs. De meeste eilanden zijn hoog, waardoor de wind tussen de eilanden door wordt gestuwd en vaak vrij hard is. En ook midden op zee kan zomaar de windkracht verdubbelen, zonder aanwijsbare redenen en dan even later weer halveren. Maar het belangrijkste minpunt is wel dat er weinig geschikte ankerplekken zijn. Dat wil zeggen plekken waar het voldoende ondiep is om te ankeren (minder dan 15 m) en waar de bodem niet alleen bestaat uit rotsen, maar ook zanderige plekken bevat, én waar niet te veel golven zijn. Die laatste voorwaarde blijkt vaak lastig, waardoor we vaak oncomfortabel liggen te klotsen.
Maar wanneer we mogen kiezen, dan liggen we toch liever in een leuke rustige baai voor anker, dan in een haven zoals die van Santa Cruz.
---------- | |
| | | 20-06-2017, reactie van Karin en Jeroen | Hoop bekende zaken: ketjap, lakens ivm warmte, diclofenac en muggenhorren. Lijkt wel,of we in dezelfde wereld leven!
|
| | | | 29-06-2017, reactie van Carel en Ria. | Hallo Allebei, hier van ons een berichtje. Leuk om te lezen waar jullie allemaal komen en met de foto's erbij, jullie genieten wel zo te lezen.
Wij zijn net terug van vakantie, we zijn naar Zutendaal in België geweest het was erg heet 35 gr.
Hier gaat het wel alleen Carel sukkelt wel erg door maar daar ga ik niet over uitweiden, we hebben wel besloten om niet meer in huisjes te gaan ondanks dat het ons goed bevallen is Carel zijn gezondheid is wel zo dat we beter dagjes weg kunnen gaan.
We vinden het niet zo erg en je kunt van hieruit ook leuke dingen doen.
In Hillegom gaat het ook goed, Monique heeft gelukkig weer een baan (haar vorige bedrijf ging failliet) ze heeft wel een baan die wat minder betaald maar dat wilde ze zelf, het huiswerk waar Peter ook veel aan deed moet ze nu toch veelal zelf doen, Fabian (19 jr.) Helpt nog wel maar Eline laat alles slingeren en liggen en ze is toch ook al 15
ik zeg het nogal eens tegen haar van ruim je eigen rommel op maar ik wil er me niet teveel mee bemoeien.
Gelukkig heeft ze toch nog wat weduwen pensioen van Peter, daar heeft Carel altijd op gehamerd dat hij daarvoor moest betalen.
Ze gaan deze maand met z'n allen op vakantie een grote tent gehuurd met alles erop en aan. Onze kleindochter en een dochter van haar vriend gaan vliegen en de rest met auto en bagage
Zo jullie weten weer een beetje hoe het bij ons gaat, veel zeilgenot en weinig pech groetjes van ons, Carel en Ria.
|
| | | ---------- |
<< Terug >>
|
Blogdetails
