| Datum: | 25-04-2017 Lobos - Pozo Negro - Gran Tarajal (Fuerteventura) | | | | Het is een mooie zonnige dag wanneer we van het eiland Lobos vertrekken richting Pozo Negro. Helaas is er vandaag geen wind en zullen we de 27 Zeemijl op de motormoeten doen. We varen langs de oostkust van Fuerteventura.
Algemene info
Fuerteventura is het op één na grootste eiland van de Canarische Eilanden. Ook hier is weer duidelijk te zien dat dit eiland een vulkanische oorsprong heeft. Een glooiende landschap waarbij je op veel plekken kunt zien hoe de lavastromen de heuvels en bergen gevormd hebben. Er is weinig groen en de natuur is vrij saai en dor, maar toch heeft het meerdere natuurparken, zoals het uitgestrekte Parque Natural de Corralejo. Duizenden jaren aanvoer van kleine beetjes Saharazand vanuit Afrika hebben gezorgd voor vele tientallen vierkante kilometers aan zandduinen (konden we goed zien vanaf eilandje Lobos). Door de parelwitte stranden en felblauwe zee wordt Fuerteventura ook wel de Caribbean van Europa genoemd. Het is vrijwel het gehele jaar boven de 20 graden en het eiland heeft de meeste zon uren van Europa. Door haar verfrissende wind is het eiland erg populair onder kitesurfers.
Je ziet duidelijk een verschil tussen Lanzarote en Fuerteventura, weinig dorpen en zeer eentonig landschap met kleine zwarte strandjes. Er zijn relatief weinig havens die je kunt aandoen, maar wel een aantal ankerplekken. We gaan voor de baai bij Pozo Negro, die nog enigszins beschut ligt bij bepaalde wind. Maar de weersverwachting gaf aan dat de wind zou gaan draaien naar het oosten en dan is dit niet zo’n gunstig liggen. We gooien het anker uit en dan blijkt al gauw dat we hier geen internet bereik hebben. De baai ligt precies tussen twee heuvels.
We hopen bij één van de twee restaurantjes in het kleine dorpje (echt klein) wel bereik zullen hebben. Daarom de dinghy maar te water, wat toch een heel gedoe is zeker nu ik weer een beetje last van mijn rug heb. Dinghy te water, BB bevestigd en op weg naar het strandje. Sinds enige tijd hebben we wieltjes onder de dinghy zodat we deze makkelijker het strand op te kunnen trekken. Dit zal de eerste keer worden dat we dit in de praktijk uitproberen. Het is een kiezel strandje met mooie glad gestreken zwarte stenen op zwart zand. De landing lukt en het is even wennen, maar het gaat al een stuk makkelijker. Er blijkt maar één restaurantje open te zijn en deze heeft dus geen internet bereik. Nee zegt de ober; “De hele baai heeft geen internet”. We zitten hier wel lekker op het terrasje, doen ons tegoed aan paar biertjes met tapasjes. Dit is toch wel een bijzonder goed leven! Verder is er niet veel te beleven in dit dorpje. Dan is het tijd om terug naar de boot te gaan en probeer dan maar eens met een paar biertjes op de dinghy door de brandig heen te krijgen. Nee, dat is dus niet zo’n succes. Resultaat allebei nat en een plons water in de dinghy. Terug op de boot spoelen we de nat geworden kleding uit en hangen die aan een waslijn op. Althans dat was de bedoeling. Door de hevige schommelingen die de golven maken, verliest Fred zijn evenwicht, glijdt uit en hangt even later achterover met zijn lijf over de railing. Met enige moeite krijg ik heb weer binnenboord gehesen. Zijn benen zien er aardig geschaafd uit en waarschijnlijk zal hij nog wel wat spierpijn krijgen in de loop van de dagen. Mede omdat er geen internet is en we dus ook geen laatste berichten kunnen binnen halen over het weer besluiten we om de volgende dag weer te vertrekken.
2017-04-26 Pozo Negro - Gran Tarajal (Fuerteventura)
We hebben de hele nacht liggen rollen op de golven en daardoor slecht geslapen. Ik heb het gevoel dat ik nacht in een wasmachine heb doorgebracht! We zijn blij dat we weer verder gaan en gelukkig is het niet ver, maar 12 Zeemijl. Er is nauwelijks wind, dus wederom op de motor. In Gran Tarajal zoeken we de haven op en hopen hier minder last te krijgen van de oceaangolven. Deze zeedeining, is een door wind gegenereerd golfpatroon aan het wateroppervlak van de oceaan en wordt ook wel “Swell” genoemd. Dit is een veel voorkomend verschijnsel bij de Canarische Eilanden.
Algemene Info
Gran Tarajal is één van de grotere plaatsen op Fuerteventura. De stad dankt haar ontwikkeling aan het feit dat hiervandaan vroeger de tomaten van het eiland geëxporteerd werden via de haven. Deze rol is inmiddels overgenomen door Puerto del Rosario. Tegenwoordig is Gran Tarajal een vrij relaxte plaats waar vooral locals komen om lekker uit te eten en te genieten van het strand. Je ziet hier niet zo veel buitenlandse toeristen.
Het strand van Gran Tarajal is een zandstrand dat bestaat uit het vaker op de Canarische Eilanden voorkomende zwarte zand. De kleur van het zand komt door de vulkanische oorsprong. Het strand is breed en loopt langs heel het centrum. Langs het strand ligt een wandelpromenade met daarlangs meerdere restaurants, cafetaria's en ijssalons.
Haven
Deze ligt voorbij het strand en het stadje. Zodra we een plekje gevonden hebben, worden we benaderd door een bewaker van de haven die ons mededeelt dat we de papieren moeten invullen bij het havenkantoor. Het havenkantoor is een eind lopen vanaf de bezoekerssteigers, waar ook douches zijn. Uiteraard zijn de faciliteiten voor de heren weer meer dan voor de dames. Water en stroom op de steiger, maar geen WIFI. We betalen voor twee nachten omdat we nog niet precies weten of we langer zullen blijven. Het is een relatief goedkope haven, we waren voor 2 nachten maar € 29,00 kwijt. Er schort wel het één en ander aan het onderhoud van deze haven, steigers die kapot zijn en wateraansluitingen die niet werken. Ook de douches waren niet warm!
Wat hebben we zoal gedaan?
Hebben wasjes gedraaid en de boot beetje schoongemaakt. Natuurlijk het stadje bekeken, boodschappen gedaan en lekker gestruind bij één van de Chinese winkeltjes. Bij de dierenarts c.q. winkel (deze zit aan de boulevard) hebben we weer de juiste droge brokken voor Kit kunnen kopen. Er is ook een groot park waar o.a. een Senior Playground is. Wat moet ik me hierbij voorstellen? Een hangplek waar ouderen elkaar kunnen ontmoeten? Een skatebaan voor rollators? Het is in ieder geval wel grappig. Verder is het een beetje saai stadje, alleen aan de boulevard bevinden zich leuke restaurantje met zicht op het brede zwarte strand. Er staan palen met zonnepanelen, waarbij je via een USB aansluiting je mobiel kunt opladen. Wel bijzonder zijn de muurschilderingen die er gemaakt zijn op zijkanten van de gebouwen. Geen wand is onbenut gebleven. Helaas heb ik hier niet erg veel foto’s van kunnen maken. We hebben een Chinees restaurant “Oso Panda” ontdekt, waar we heerlijk gegeten hebben. Eindelijk weer eens iets anders. Uiteindelijk hebben we veel teveel gegeten en wandelen met een volle buik terug naar de haven. Hier kunnen we weer even op teren! We zijn hier uiteindelijk toch 4 nachten gebleven. Omdat we nog twee nachten moeten betalen gaat Fred naar het haven kantoor, maar helaas het is gesloten. Fred doet nog 3 maal een poging, maar elke keer is er niemand aanwezig. Blijkbaar vinden ze het niet zo belangrijk dat er betaald wordt. We laten het hier maar bij, we hebben ons best gedaan.
---------- | |
| | | 6-05-2017, reactie van Ludmilla | Getverderrie! Dat zal een pijnlijke val geweest zijn voor Fred! Hopelijk niet al teveel last daarna....
Helaas geen tijd meer om de "dag van de naakttuinier" te vieren...WAHAHAHA! We gaan zodirect naar Erik en Jeanette...
liefs
|
| | | ---------- |
<< Terug >>
|
Blogdetails
