Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 8-04-2017    Lanzarote - Pech in Arrecife
 PECH
Zaterdagochtend is de wind zover afgenomen dat we eindelijk, na één maand alweer in deze haven gelegen te hebben, vertrekken naar het klein eilandje Graciosa. Gisteren hebben we al zoveel mogelijk voorbereid. De laatste verse boodschappen gedaan, beetje binnen opgeruimd en de boel schoongemaakt. De boot afgespoeld, want de laatste weken bracht de wind een hoop rood/bruin fijn zand mee aan boord. De ruiten gezeemd en de route bepaald, we zijn er helemaal klaar voor.
 
Ik haal s ’morgens nog even een aantal verse stokbroodjes en lever de sleutels in bij het haven kantoor. We gooien de lijnen los en de wind drijft ons langzaam de box uit. Op het moment dat ik iets wil draaien en een beetje gas wil geven, gebeurd er niets. En met niets bedoel ik dus echt niets. De motor draait, maar de schroef doet niets. We drijven langzaam, gelukkig dat er nu zo weinig wind is, naar de andere steiger toe. We kunnen niets anders doen dan een beetje bijsturen met behulp van de boegschroef. Zeilers aan de overkant vangen ons op en we weten de boot daar in een box neer te leggen. Het ziet er naar uit dat de keerkoppeling losgelaten heeft van het motorblok. Fred duikt in de motorruimte en ziet al gauw dat in ieder geval één bout is afgebroken en een andere is gaan jutteren waardoor het gat te groot is geworden. Ik wandel maar naar het havenkantoor en vertel dat we nu een boxje zijn verplaatst omdat we pech hebben met de motor. Carlos, de havenmeester komt ook even kijken en geeft wat onzinnig advies. Is er een monteur aanwezig? Nee, want het is zaterdag! Het wordt dus wachten tot maandag!
In de loop van de dag komt Mark ook langs en niet veel later liggen de beide heren in de motorruimte de boel te bekijken. Met zwarte handen komen ze weer tevoorschijn. Er zijn meer problemen, één van de motorsteunen is afgebroken en de andere is verbogen. Verder lekt er iets van diesel of olie. Dit gaat wel iets langer duren vrezen we. Ondertussen kunnen we niets anders doen dan de keerkoppeling verder losmaken en de schade opmaken. Er wordt driftig gespeculeerd en met derden (vader van Mark) overlegd. Er zal op z’n minst nieuwe schroefdraad getapt moeten worden voor de twee bouten. Het ziet er vooralsnog naar uit dat het binnenwerk van de keerkoppeling geen schade heeft.
We balen erg dat we niet weg kunnen en moe zitten we ‘s avonds op de bank. Natuurlijk hebben we alle tijd, maar we willen graag verder. De enige die zich nergens iets van aantrekt is Kit, die ligt lekker lui op ons Marokkaanse Berber kleedje.
Maandag gaan we meteen op zoek naar een bedrijf dat in de keerkoppeling nieuw schroefdraad kan tappen en kopen ook nieuwe bouten voor de motorsteunen. Woensdag kan deze weer opgehaald worden.
Balend zit ik op de bank, kan verder weinig doen aan het hele motor gebeuren. Dan zegt Fred ineens: “Waarom vlieg je morgen niet voor een paar dagen naar Nederland”. Ik ben een beetje overrompeld bij dit idee, maar al gauw ga ik op zoek naar vluchten. Een paar uur later heb ik een vlucht bij EasyJet geboekt, het wordt een weekje, dat is goedkoper. Nu moeten we nog even op zoek naar een koffer die geschikt is als handbagage. Bij elke luchtvaartmaatschappij zijn hiervoor de afmetingen weer anders, lekker handig is dat. In de stad vinden we een mooie paarse koffer die ik dezelfde avond vul met spulletjes voor één week. Nu rest me alleen nog om mijn familie en vrienden op de hoogte brengen dat ik naar Nederland kom. Het is een heel geregel en ben de rest van de avond aan het WhatsApp-en en sms-en om mijn weekje “couchsurfing” rond te krijgen. Maar het is gelukt! Nog even mijn boardingpas uitprinten en ik ben er helemaal klaar voor! Morgen laat ik Fred voor één hele week alleen. Hij kan dan in alle rust aan de motor werken om deze weer in orde te krijgen. Wordt vervolgd!
----------
 
     << Terug >>