Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 6-03-2017    Agadir - Lanzarote, Canarische Eilanden
 Dag van vertrek:
Alle voorbereidingen voor ons vertrek zijn gedaan, we zijn er klaar voor!
Fred betaalt de rekening bij het havenkantoor. Jammer genoeg krijgen we geen korting, ondanks dat we hier meer dan een maand geweest zijn. De dame van het kantoor verteld Fred dat we dat van te voren hadden moeten aangeven. Zucht! We leveren de paspoorten in bij de douane voor de uitklaringsstempel en moeten nu wachten tot we ze terug krijgen. Onze ervaring is dat dit wel even kan duren. Ondertussen is Marjolein(Wereldvrouw) gekomen om nog even afscheid van ons te nemen. De bijna lege Marokkaanse gasfles neemt zij mee naar huis. We doneren de rest van onze Dirhams aan haar ‘Zwerfdieren van Agadir’ project. Het was een fijne ontmoeting en we zullen zeker contact met elkaar houden.
Dan is het zover! De paspoorten zijn afgestempeld en we kunnen vertrekken! Het is een zonnige dag en de wind komt vanuit het Noorden. We hijsen de zeilen en zetten meteen het eerste rif er maar in. We kunnen weer lekker zeilen. In het begin zien we nog een paar kleine vissersbootjes, maar daarna is de zee van ons! We laten Marokko achter ons, op weg naar de Canarische Eilanden. Als eerste zullen we Arrecife aan doen op Lanzarote.
We hebben ruim 200 zeemijl voor de boeg, ruim drie dagen en twee nachten zeilen. Naarmate de dag vordert worden de golven hoger en komen steeds meer van opzij. Het is wat moeilijk om de stuurautomaat hierop in te stellen, dus het wordt handmatig sturen. In de avond neemt de wind steeds meer toe en we zeilen tussen de golven door. Doordat de wind elke keer wegvalt wanneer we in een dal van de golven duiken, klapperen de zeilen en rammelt er van alles. De eerste nacht is daardoor een ramp om te slapen en ik ga er van ellende maar uit. Laat mij maar sturen, dan voel ik me in ieder geval beter. Fred duikt na een poosje zijn bed in en probeert te slapen, wat voor hem bijna nooit een probleem is. We veranderen de uurtjes van onze wacht naar 3 uur. De maan is niet vol maar schijnt voldoende over de zee. Het is ook erg vochtig tijdens de nacht, waardoor al mijn spieren koud worden. Niet echt aangenaam weer. Tijdens Fred zijn wacht ziet hij dolfijnen naast de boot. De tweede dag is zonnig en we komen een beetje bij van de voorgaande nacht. De wind is iets gedraaid waardoor we beter kunnen zeilen. Ook de nacht verloopt een stuk beter en kunnen we gelukkig de stuurautomaat weer gebruiken. Halverwege de nacht neemt de wind zover af dat we verder op de motor gaan. Het blijft de verdere dag bewolkt. Tijdens deze zeilreis hebben we slechts drie tankers en één passagiersboot gezien. Wat een verschil met de Noordzee!
 
Kit raakt steeds meer gewend aan het zeilen. In het begin, wanneer de motor aan is, zie je hem niet. Maar gaandeweg, zeker wanneer we op zeil zijn, komt meneer af en toe even kijken in de kuip. Zelfs toen de boot hevig heen en weer slingerde. Hij zet zich schrap en loopt heel voorzichtig door de boot. Voorheen wilde hij niet eens iets eten, maar nu laat hij duidelijk horen wanneer het volgens hem tijd is om iets te eten. Tijdens het zeilen slapen we om de beurt in de salon, waarvan de tafel naar beneden is gedaan waardoor we een lekker groot bed hebben. Tijdens onze slaapjes kruipt Kit lekker tegen ons aan. Hij weet zich overdag goed te amuseren met een flesje water wat op de bar ligt. Kit vindt het reuze interessant dat het water van links naar rechts beweegt en probeert het water te pakken met zijn pootje.
We naderen Lanzarote, maar door de bewolking duurt het lang voordat we het eiland inzicht krijgen. Gelukkig wordt steeds warmer en kunnen we een laagje kleding uit doen. Het is rond het middag uur wanneer we de stad zien liggen. De aanloop naar de haven is goed te doen en wanneer we tussen de havenhoofden doorvaren, langs een gigantisch cruiseboot, roept Fred de Marina op. We krijgen in keurig Engels te horen waar we heen moeten. We passeren “Punta del Hornito”, waar een aantal beelden (paard met ruiter) in het water staan. We volgen de boeien naar de Marina en bij steiger J19 leggen we onze boot aan. Onze Duitse buurman helpt ons een handje met aanleggen.
Na ons ingeschreven te hebben bij het havenkantoor krijgen we de sleutels van de steiger en de douche. Eerst maar eens lekker douchen en dan een beetje relaxen. Vanavond gaan we lekker uit eten. Hiervoor wandelen we langs de moderne gebouwen van de Marina over een brug naar de stadslagune “Charco de San Ginés”, waar diverse restaurants en barretjes te vinden zijn. Het is zowel overdag als ‘s avonds een geliefde plek voor de lokale mensen om te bezoeken. Op het helderblauwe water van de lagune dobberen de kleine vissersbootjes van Arrecife. We drinken een glaasje wijn en kunnen weer lekker Spaans eten. Dan zoeken we ons bedje op om lekker te gaan slapen.
 

----------
 
     << Terug >>