| Datum: | 8-06-2016 Cedeira | | | | Zaterdag 4 juni 2016
Vandaag gaan we weer naar een nieuwe bestemming. We staan weer vroeg op, om 7:00 uur, dat bevalt ons het beste dan hebben we de hele dag nog voor ons. Het is erg bewolkt en ook best wel koud, dus kleden we ons goed aan en varen rond 8:00 uur rustig de baai van Viveiro uit. Jammer dat we onvoldoende wind hebben om te kunnen zeilen, het wordt dus wederom een dagje op de motor. De zee is zo glad als een spiegel en onze Pegasus glijdt door het donkere water langs de Spaanse noordkust. De kust, die er tot op heden erg groen uitzag, begint steeds grilliger te worden. Af en toe zie je een vuurtoren, kerkje, weerstation of wat verlaten huizen op de rotsen, afgetekend tegen de donkere bergen. De lucht blijft een hele tijd grijs en grauw en er is totaal geen sprake van zicht op een blauw streepje of een zonnestraaltje tussen de dichte bewolking. Toch genieten we van het varen, de zee, de ruimte, een muziekje erbij…….. helemaal goed. Ik ben wel een beetje teleurgesteld dat we zo weinig dolfijnen zien, maar dit wordt even later ruimschoots goed gemaakt! Ineens zien we tientallen dolfijnen boven het water uit springen, ze duiken voor ons en onder de boot door. Het zijn hele kleine dolfijnen, amper 1 meter groot, met een witte buik en donkere boven kleur. Prachtig om te zien en mijn dag kan niet meer stuk! Helaas blijven ze maar eventjes rond de boot zwemmen en verdwijnen dan weer.
Onderweg zien we ook nog een Nederlandse boot komende vanuit het westen, verder alleen een paar kleine vissersbootjes. Zodra we in de buurt komen van de ingang van de rivier naar het dorpje Cedeira, veranderd de golfslag, ze worden langer, echte oceaangolven. De aanloop naar de Ria de Cedeira is goed te doen, wel even op de rotsjes letten want daar zijn er genoeg van, maar goed te zien nu het laag water is. De route is goed aangegeven op de kaart en in de Reeds. Dit is officieel een gebied bestemd voor de Spaanse Marine, maar je mag er vrij ankeren. We varen rustig de baai in, het weer klaart op, zonnetje verschijnt en het wordt meteen een stuk warmer. Rondom de baai is het ook weer veel groener. Deze Ria’s aan de Noordkust van Spanje zijn echt de moeite waard om te bezoeken. We varen een rondje om te bepalen of we aan een boei of voor anker zullen gaan. Vanaf een andere zeilboot roept een Nederlander ons toe dat de boeien bezet zijn en dat het hier stikt van de lijnen, visnetten e.d. We kunnen beter stukje verderop voor anker gaan is het advies. Dus dat doen we dan ook maar, ver genoeg van de andere boten en niet te dicht bij het strandje. We liggen al een poosje voor anker wanneer er een dinghy naast onze boot verschijnt met de bewuste Nederlander er in. Hij steekt meteen van wal en vraagt waar we vandaan komen, of we nog iets nodig hebben, alles nog goed werkt etc. Het blijkt Peter te zijn, een Nederlander die hier al 20 jaar vertoeft en naast zijn boot een huis op de berg heeft. Heel toevallig had ik gisteren nog een blog gelezen van andere zeilers, waar over hem gesproken werd. In zeer korte tijd zet hij even uiteen hoe het hier in Spanje toe gaat en geeft enkele tips. Dat het ook wel handig is wanneer je de taal machtig bent……..moet ik toch maar eens beginnen aan mijn Spaanse cursus! Ook is hij bereidt om ons mee te nemen met zijn auto en naar de supermarkt te rijden voor het inslaan van voorraden e.d. Hij komt morgen nogmaals langs, adios en weg is hij. Altijd leuk dit soort ontmoetingen!
Fred gaat nog even een poging doen om de dinghy te repareren met epoxy en we zullen morgen ervaren of dat voldoende heeft geholpen om het lekken tegen te gaan. De lucht is blauw en de zon schijnt lekker, wat een verschil met vanmorgen! Het zal nu zo’n 25 graden zijn en daar genieten we meteen volop van. Lekker in de kuip, e-book erbij en dan…………….val ik in slaap. Wat wil je ook, we zijn de hele dag buiten en dat maakt je moe en slaperig. Vanavond eten we een voorgegaarde kip uit de oven met een grote bak met sla! We kunnen eindelijk weer eens buiten eten. Maar voordat we hier mee willen beginnen, gooi ik nog even een glas rode wijn om in de kuip. Alles zit onder…….., wanneer het nu witte wijn was geweest, dan was het minder erg, maar rode…………………… kortom we eten 10 minuten later! Het is nog lang warm buiten en daar profiteren we maar even van, want hier in Noord-Spanje weet je het maar nooit!
Zondag 5 juni 2016
Het is vandaag een super mooie zonnige dag. Op de heuvels, die rondom de baai liggen, groeien hele hoge eucalyptus bomen, die om de 15 jaar gekapt worden. Tussen deze hoge bomen zie je af en toe een kale plek met jonge aanplant van nieuwe bomen.
We gaan met de dinghy naar een vlakbij gelegen strandje waar je alleen kunt komen per boot of je moet een hele steile helling naar beneden toe lopen. Het strandje is echt prachtig, omgeven door de hoge bomen, de vogels op de achtergronden het kabbelend opkomend water zijn de enige geluiden die we horen. Op de droog gevallen rotsen hebben zich kleine mosselen vastgezet en uiteraard vind ik weer een aantal mooie stenen en schelpen. Ik neem slechts, wat voor mij als echte strandjutter/verzamelaar heel moeilijk is, een paar mooie schelpen en één steen mee. We wagen ons zelf even in het water, maar de temperatuur van het water is nog veel te koud, dus verder dan ons kruis gaan we maar niet. We blijven nog even om de rust op ons in te laten werken. Vervolgens varen we de baai een beetje rond en komen uit bij het grote strand, langs de boulevard, aan de rand van het stadje. De rivier die door Cedeira loopt kunnen we nog niet opvaren, omdat deze droog valt bij laag water en het nu nog net niet hoog genoeg is. Op een bankje in een parkje aan de boulevard wachten we een poosje af, drinken en eten wat. We maken even de bekende foto’s van Fritz en Gonny op reis! Zodra het water hoog genoeg is varen we onder de twee bruggen om een beter beeld te krijgen van het stadje. Om niet teveel te hoeven lopen, zullen we bij hoog water naar de stad moeten voor boodschappen. Dan terug naar de boot en de rest van de dag lummelen we wat, het is tenslotte zondag! Omdat het een hele mooie warme dag is, kunnen we erg lang buiten zitten. Dit is het leven wat we willen!
Maandag 6 juni 2016
Vandaag hebben we weer even de broodmachine aan het werk gezet om deeg te kneden en te laten rijzen om vervolgens het af te bakken in de oven. We hebben een recept gevonden wat een heel smakelijk brood oplevert, recept volgt binnenkort. Niets lekkerder dan vers brood met een beetje boter en/of hagelslag er op! Fred werkt vandaag, met uitzicht op de baai, wat heel vervelend is, een “kantoor” met elke keer een ander uitzicht! Ik rommel een beetje aan, heb eindelijk de rust gevonden om een boek te lezen en ben ook weer begonnen aan een nieuw haakproject. Haken is sinds enige tijd een nieuwe hobby’ van mij en nu ga ik echte Hollandse dingen te haken om weg te kunnen geven als het zo uitkomt. Na het eten vaart Peter langs en roept toe dat hij geen tijd had om langs te komen, maar morgenochtend komt.
Dinsdag 7 juni 2016
Peter komt op bezoek en geeft ons heel veel tips over Spanje en Portugal, maar vooral de Ria’s van Galicië. Anker plekjes, leuke baaien, gezellig restaurantjes, winkels voor boodschapjes, stromingen, rotsjes en mosselbanken waar we op moeten letten. Hoe om te gaan met de plaatselijke bevolking en de autoriteiten. Kortom een schat aan informatie, die we anders niet zo gauw hadden gekregen. Op de papieren overzichtskaarten geven we de plekken aan en ik maak zoveel mogelijk aantekeningen. Peter heeft een probleem met zijn stuurautomaat en vraagt of Fred hem hiermee kan helpen, dus gaan zij even naar de boot van Peter. Gelukkig was dit probleem eenvoudig op te lossen. We krijgen nog een tip voor een goed restaurant in Cedeira om te lunchen. Morgen komt hij ons ophalen om zijn huis te laten zien. Na zijn vertrek gaan wij met de dinghy naar het stadje toe om eten te kopen en eten tussen de middag bij “Café Centraal”, die bekend staat om zijn lekker “Bacalao” ofwel kabeljauw. We zien een stel mooie zwarte zwanen zwemmen in de rivier. De huizen hebben hier allemaal overhangende balkonnetjes die dicht zijn, veelal erg vervallen. Ik zou me in ieder geval niet op zo’n balkonnetje wagen. Terug naar de boot, het weer wordt minder, het trekt weer helemaal dicht.
Zo vullen we onze dagen.
Woensdag 8 juni 2016
Vandaag ziet het weer er goed uit. We zien een hele groep dolfijnen de baai binnen zwemmen. De kleine, jonge dolfijnen springen boven het water uit, zo leuk om te zien. Wanneer ze te dicht bij het strand komen jaagt een vissersbootje hen weer terug naar de zee. Peter komt langszij met zijn dinghy en komt nog even aan boord. We zijn net bezig om de kaart te bekijken om de route voor morgen te bepalen. Peter geeft een paar goede tips voor mooi anker plaatsjes en zegt dat we elkaar vast nog wel tegen komen wanneer we daar voor anker liggen, hij is van plan om dit weekend ook die kant op te gaan. We varen met onze eigen dinghy achter hem aan naar de helling bij de kant en gaan met zijn auto de heuvel op naar zijn huis. Onderweg komen we een aantal plaatselijke bewoners tegen, waar Peter tegen zegt dat wij “Hollanders” op de koffie bij hem komen. Hij woont aan het einde van de weg en zijn veranda heeft werkelijk een prachtig uitzicht op de baai. Achter het huis tegen de heuvel op grazen een paar geiten in het weiland en beneden bij zijn buurman staan een citroenboom, sinaasappelboom en allerlei groentes. Het wordt geen koffie, maar een biertje voor Fred en ik krijg witte wijn. In het begin is het nog heel mooi weer, maar ineens trekt er een mist van wolken over de baai en even later zien we zelfs onze Pegasus niet meer liggen. Het wordt zelfs te koud om buiten te zitten en verkassen we naar binnen toe. Peter verteld over zijn leven en we tuten lekker door, ik werk in mijn ééntje een fles witte wijn naar binnen en de mannen zitten aan het bier. Hoogste tijd om iets te eten zegt Peter, gooit een paar stukken kip op de BBQ en we krijgen ook nog een bord met pasta en groente. Het is echt super gezellig. We vertrekken naar het centrum om Maria, zijn vriendin op te halen van haar werk en worden afgezet bij de supermarkt waar we onze boodschappen doen. We spreken af om elkaar later te treffen bij een restaurant voor een borrel met z’n viertjes. Maria praat alleen Spaans en een beetje Frans en Peter vertaald tussendoor, maar we doen ons uiterste best om elkaar te begrijpen. De alcohol vloeit rijkelijk, waardoor dat ook veel makkelijker gaat. Tijd om een restaurant op te zoeken om iets te eten. We kunnen het goed samen vinden en hebben een hele gezellige avond. Behoorlijk aangeschoten keren we terug naar de boot.
Tips voor zeilers van Peter:
Alle boeien in Galicië zijn vrij om aan te leggen.
Mocht er iemand in een bootje langskomen om geld te vragen, dan niet betalen! Doet men moeilijk, pak dan je mobiel en roep dat je de Gardia Civiel of Policia Local gaat opbellen, dan zijn ze zo verdwenen. Terug praten met een plat Amsterdams of Haags accentje helpt soms ook al.
Let op mosselbanken, die liggen tot 5 meter diepte.
De boeien in de baaien zijn voorzien van 2 lijnen, die pik je op met een pikhaak en doe handschoenen aan, want sommige lijnen zitten vol met mosselen! Deze lijnen beleg je op de kikkers aan weerskanten op de voorkant van je boot.
Let op je dinghy, buitenboordmotor en jerrycan benzine, leg deze goed vast met staalkabel wanneer je aan de kant bent, anders ben je hem misschien kwijt.
Ga je voor anker, dan is 30 – 50 meter ketting vaak al voldoende om goed vast te liggen.
---------- | |
| | | 13-06-2016, reactie van Aad | Fijn die blog, leest lekker weg.
Denk er eens over na om die later tot een boek uit te geven. Leuk voor jezelf en voor anderen.
Ik help je daarbij wel.
|
| | | | 14-06-2016, reactie van Caroline | Zal er eens over na denken en dan ga ik zeker gebruik maken van jou kennis!
|
| | | ---------- |
<< Terug >>
|
Blogdetails
