Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 17-05-2016    Ons vertrek uit Nederland
 

Zondag 8 mei 2016
Gisteravond laat hebben we nog alle cadeautjes voorzichtig ingepakt en opgeborgen! De kaarten, brieven, gedicht en bonnetjes heb ik ook in het gastenboek geplakt ter herinnering. Omdat het vandaag Moederdag is maak ik de twee enveloppen open die ik op de borrel van mijn beide kinderen heb gekregen. Ik moet weer wat tranen wegslikken en gelukkig heb ik de doos met tissues binnen handbereik. In de enveloppen zitten 4 prachtige foto’s van mijn kinderen. Ze krijgen zeker een speciale plek aan boord! Fred gaat met Ingrid naar hun moeder en maken een leuke wandeling. Gelukkig begrijpt en weet ma niet dat we uit Nederland vertrekken. Vandaag doen we de laatste boodschappen voor het verse eten We kopen voldoende broodjes en maaltijden om voor te bereiden voor onderweg. Dat betekend dat ik de hele middag sta te bakken en braden. Ik maak mijn beroemde gehakt balletjes met sojasaus, pindakaas, gember en pijnboompitten. Daar ben ik wel even zoet mee, zo’n 40 balletjes draaien.......en bakken. Daarna nog de andere maaltijden. Het is een warme dag en ik sta binnen te bakken! Maar het is voor een goed doel! Fred haalt nog even via internet het weerbericht binnen en dat ziet er goed uit. In eerste instantie waren we van plan om in Audierne, Frankrijk te stoppen. Maar nu de wind gunstig is om de Golf van Biskaje over te steken, besluiten we om maar in één keer door te zeilen naar Gijon, Spanje. We verwachten hier ongeveer één week over te doen.

Fred klimt nog even de mast in naar het toplicht om te controleren of deze het wel goed doet, hier was enige twijfel over. Alles werkt naar behoren gelukkig! Achter onze boot is inmiddels een andere boot komen liggen, de Luna Verde, met Thijs en Wilma aan boord. Zij zijn al eerder de wereld rond geweest en gaan binnenkort weer een rondje doen. Na even gezellig gepraat te hebben wisselen gegevens en kaartjes uit, om elkaar een beetje te volgen, want we zullen elkaar zeker tegenkomen de komende maanden! We halen de vlaggenlijnen weer naar beneden en bergen deze voorlopig op. In de avond uurtjes maak ik nog snel even een zonneschermpje voor het daklicht in de salon, want wanneer het warm wordt is dat niet geheel overbodig. Nog een beetje moe van alle emoties van gisteren en alles wat we vandaag nog hebben gedaan rollen we niet al te laat ons bed in.

Maandag 9 mei 2016
Dag van ons vertrek uit Nederland ! Ingrid en Freek hebben eerder aangegeven dat ze het toch wel fijn vonden om ons, op de dag van het daadwerkelijk vertrek, echt uit te zwaaien. We staan vroeg op en maken alles klaar voor het vertrek, elektra snoeren opruimen, nog even de watertank vullen, lijnen op de juiste plek, logboek klaar leggen, etc. Wanneer Ingrid en Freek rond 9:30 uur bij de boot komen, hebben ze een bijzonder lunchpakket voor ons meegenomen; broodjes met gebakken ei! Soort traditie binnen de familie wanneer ze onderweg zijn naar een vakantie bestemming. We mogen het pas nuttigen wanneer we bij de “snelweg” zijn zegt Ingrid nog gekscherend. Ingrid en Freek gaan van boord, nog even een laatste stevige knuffel en een traantje wegvegen en dan is het zover. Trossen los! Rustig varen we de haven uit om Ingrid en Freek voldoende tijd te geven om naar het havenhoofd te fietsen.

In de binnenkom, vlak voor de havenhoofden, hijsen we de zeilen en zien Ingrid en Freek in de verte naar ons zwaaien. We zwaaien terug totdat we ze niet meer zien. Dan is het echt zover…………………….we draaien de boot richtging het zuiden, onze reis gaat beginnen. Een vreemd, maar ook een goed gevoel om weer op zee te zeilen! We laten even alles bezinken en genieten van het prachtige zonnig weer. De lekkere broodjes van Ingrid blijven niet heel lang in de zak zitten, we kunnen ons niet inhouden en wachten tot de TSS (snelweg op het water). Niets lekkerder dan een broodje met ei! Bedankt Ingrid en Freek! We zeilen langs Rotterdam en Fred meldt zich voor de laatste keer bij verkeerscentrale Maasmond en verteld dat we zuidwaarts gaan voor onze wereldreis. We worden succes gewenst. Alles gaat goed, lekker windje dwars in de rug. Beter kunnen we niet wensen en de vooruitzichten zagen er goed uit. We voelden ons goed met het vooruitzicht op een gunstige wind en zonnige temperaturen. Onderweg vervangen we nog even de lijn van de windvaan, die was op sommige plekken bijna doorgesleten. Om 16:00 uur krijgen we een smsje van Freek: “Jullie hebben lekker de sokken er in! Domburg al”. Fred antwoord dat we Oosten wind hebben met een snelheid van 8 Knp. En daarna gaat het mis……………de wind neemt af, het wordt bewolkt en het gaat miezeren. In de avond is er bijna geen wind en regent het. We draaien wachten van 4 uur en de eerste wacht is van 18:00 – 22:00 uur voor mij, daarna Fred van 22:00 – 02:00 uur. Ik heb de zogenaamde “hondenwacht” van 02:00 – 06:00 uur, wat me normaal heel goed bevalt, maar nu regent het en de temperatuur is een heel stuk gedaald. Ik ben koud, nat en moe en baal er enorm van dat het weer zo veranderd is. Wiens idee was het ook alweer om al in mei weg te vertrekken? Wiens idee was het om het kacheltje op te ruimen, want die hebben we toch niet nodig wanneer we naar het zonnige zuiden gaan?! Tja, die sukkel was ik dus!

Dinsdag 10 mei 2016
Weinig wind, stroom tegen, dat schiet niet echt op. Moeten opletten want overal staat vissersbakens. De nacht wordt nog kouder en nu krijgen we ook nog eens mist. Gelukkig hoeven we niet altijd zelf te sturen en doet de stuurautomaat zijn werk goed. De mist wordt steeds dikker en het zicht is niet meer dan een paar meter. We varen puur op onze instrumenten en zijn blij dat we AIS hebben. We kunnen zo tenminste zien wat er in onze buurt is, hoewel sommige vissersboten deze weleens ineens uitzetten………. De mist blijft en hele avond en nacht. Waar is nu dat mooie voorspelde weer!!

Woensdag 11 mei 2016
We hebben weer even stroom mee, een beetje wind en we gaan 4 Knp. Maar nog steeds mist! Het is een saaie troosteloze dag. Hier worden we wel erg moe van. We proberen zoveel mogelijk op zeil te doen, soms ondersteund door de motor. Maar af en toe valt de wind weg, hebben we stroom tegen en dan schiet het echt niet op.

Donderdag 12 mei 2016
Tijdens mijn wacht van 18:00 – 22:00 uur kan ik, ondanks de mist, de zon zien ondergaan, dat is hoopvol. Het lijkt ook iets minder koud. De rest van de dag is het weer mistig en er zijn veel vissersboten waar we voor op moeten letten. We sturen veel op de automaat en tijdens mijn wachten probeer ik oefeningen te doen en in beweging te blijven om mijn spieren warm te houden. Af en toe even opletten voor grote tankers die langs varen en de koers eventueel even aanpassen.

Plotseling een knal, het reddingsvest van Fred dat in de logeerkooi was neergelegd, blaast zich spontaan op. Weer iets geleerd, een vochtig reddingsvest nooit neerleggen, maar altijd ophangen. In ieder geval werkt het reddingsvest goed.

Vrijdag 13 mei 2016
We zeilen inmiddels boven Alderney en Guernsey. In mijn wacht van 02:00 – 06:00 uur regent het ook nog eens en is het zo koud dat, ondanks mijn thermo ondergoed, extra sokken en shirts en mijn verwoede pogingen om mezelf warm te houden, ik het niet meer warm krijg. Mijn voeten zijn zo koud dat ze gevoelloos aan het worden zijn en mijn hele lijf gaat pijn doen. Dit was de reden waarom we niet naar het Noorden gingen en ook niet naar Patagonië! Op naar het zonnige zuiden…………………… Voordat Fred mijn wacht overneemt maakt hij nog even een warme kruik voor me. Gelukkig had ik die nog even vlak voor ons vertrek gekocht en dat komt nu heel erg van pas! Ik rol me op in het dekbed in de salon, hier slapen we deze week tijdens onze wachten. De kruik tegen mijn voeten om ze te ontdooien. Het weer wordt er niet beter op en Fred blijft ook binnen. Af en toe even naar buiten om de stuurautomaat bij te stellen en vlug een blik om ons heen te werpen. We varen in een gebied waar nagenoeg geen boten zijn. Het regent en het is koud, maar het zicht wordt beter! Fred neemt mijn wacht over, want ik heb het nog steeds erg koud. Tijdens de nacht vliegt er ineens een vleermuis een aantal keren over Fred zijn hoofd. Vreemde gewaarwording, zo midden op zee. Overdag raken onze broodjes (uit Nederland) op en wordt het tijd om onze broodbakmachine aan het werk te zetten om nieuw brood te kneden en te laten rijzen. Afbakken doen we daarna in de oven om stroom te besparen. We genieten na een paar uurtjes van vers gebakken brood met roomboter en hagelslag! Hier leven we weer helemaal van op. De mist is weggetrokken en er verschijnt zo waar een wazig zonnetje. Vlak voordat we de doorgang bij Ile D’Quessant naderen zien we een douaneboot voorbij varen. Na een poosje keert deze om en komt langszij. De douane man stelt enkele vragen, wil papieren zien, maar komt niet aan boord. We zwaaien met wat papieren en dat is al voldoende. Nog even en we gaan door de doorgang “Canal de Hell”, de naam zegt al genoeg. Veel rotsen en ondiepten langs de kust en wanneer het weer slecht is, is het hier zeker oppassen geblazen. We hebben geluk, weinig wind, geen mist en regen meer, zelfs een mager zonnetje. Na de doorgang wordt het steeds rustiger qua andere boten. We vervangen de gasfles die nu echt op is. Ineens zie ik in de verte iets drijven, dolfijnen of vogels? Met de verrekijker probeer ik te zien wat het zijn. Ze duiken ineens onder water om even later weer boven te komen en verder te zwemmen. Nee ze vliegen niet. Het lijken wel hele kleine pinquïns, zijn die hier niet een beetje verdwaald? Fred heeft zo zijn twijfels, maar ik ben er van overtuigd dat het echt pinguïns zijn. De zon gaat onder en eindelijk zien we weer eens een zonsondergang.

Zaterdag 14 mei 2016
De nacht is helder met een mooie sterrenhemel. Tijdens mijn wacht zie ik zelfs een vallende ster. Driemaal raden wat ik gewenst heb! Fred ziet de eerste dolfijnen. Het lijkt wat beter te worden, de wind komt van achteren en we zetten de boom uit bij de fok. Aan het eind van de middag gaan we te veel naar het westen en stellen de koers meer bij richting Gijon. Dit is nog eens relaxed zeilen op de stuurautomaat. In de middag bakken we ons 2e verse broodje.

Het is zowaar zonnig aan het worden en we genieten hier even volop van. Zou het toch nog goed komen? Maar helaas aan het eind van de dag is het weer bewolkt en wordt het ook kouder. Prachtige zonsondergang. Helaas is mijn wacht weer koud en moet met de hand sturen.

Zondag 15 mei 2016
Het is moeilijk koers houden met wisselende wind en golven. Kortom tis prut weer, ik word een beetje chagrijnig van. Bovendien krijg ik Fred niet wakker aan het einde van mijn wacht, hij slaap gewoon door. Jaloers ben ik op hem, hij slaapt overal zo makkelijk in. Ik hoor altijd van allerlei geluiden. Koud rol ik uiteindelijk mijn bed in. Dan zijn er ineens een heleboel dolfijnen om onze boot. Fred ziet ze als eerste. Ik lig nog steeds opgerold in bed en kan alleen door het salonraam proberen ze ook te zien. Gelukkig springt er één net omhoog. Het blijft super om ze te zien dansen in het water. We eten vers brood en ik lees me in voor Gijon. Nog 170 mijl te gaan! Ineens zit er een uitgeput musje aan boord en schuilt naast de dinghy.

Maandag 16 mei 2016
Op de motor, we willen nu zo snel mogelijk in Gijon aankomen, helemaal gehad met dit weer, stroom tegen en kou. Omdat het hier zo’n 4 km diep is geeft de dieptemeter geen getal meer aan. Ineens schiet de meter op 0,4 mtr en dat kan maar één ding betekenen: Dolfijnen. Ze gaan onder de boot door en zwemmen vervolgen met ons mee. Moeilijk te zien in de nacht, maar toch. Nachts zie ik licht op de golven, dit is een heel apart verschijnsel dat veroorzaakt wordt door een opeenhoping van micro-organismen die oplichten. Het heet bioluminescentie. Wanneer ik even later de wc doortrek met zeewater zie ik het ook oplichten. Heel apart! Omdat we veel met de stuurautomaat hebben gestuurd en weinig zon hebben gehad, zakt de voorraad stroom drastisch. Alles wat uit kan, doen we uit om stroom te besparen. Dit is nog een puntje waar we iets aan moeten doen. Rond 12:00 uur krijgen we eindelijk wat zon en Fred hijst alvast het Spaanse gastenvlaggetje omhoog. De zon wordt feller, de lucht steeds blauwer, zullen we het dan toch eindelijk gaan beleven? We genieten van de warmte en ons humeur wordt steeds beter. Ik maak een lekker tosti voor ons van oud brood. Helaas neemt de wind drastisch af en motorzeilen we. We naderen Gijon. De ingang is goed te doen, maar wel goed de aangegeven vaarroute volgen i.v.m. ondieptes. Het eerste stuk doe ik en vlakbij de haven neemt Fred het roer over om aan te leggen, daar is hij veel beter in dan ik. We worden al opgewacht, bij de aanmeldsteiger, door de havenmeester ons verder helpt met aanleggen. Het is inmiddels is het 18:45 uur. De uiterst vriendelijke havenmeester verteld ons dat we hier vanavond wel kunnen blijven liggen, maar morgen moeten verkassen naar de Visitors steiger. Fred loopt mee naar het havenkantoor om ons in te schrijven. We betalen voorlopig voor één nacht in afwachting op de manager morgen die kan bepalen of er iets met de prijs geregeld kan worden wanneer we één week willen blijven. We besluiten om eerst ons zelf even op te frissen en schone kleren aan te trekken, wat beslist geen overbodige luxe is na één week aan boord. Met wiebelbenen (zeebenen) wandelen we Gijon in op zoek naar het restaurant welke de havenmeester ons heeft geadviseerd. We komen bij een redelijk luxe restaurant “La Gabana”. Dit is een “Sidreria”, een restaurant waar ze cider schenken op traditionele wijze. Ze doen dit door de fles zo hoog mogelijk met gestrekte arm omhoog te houden en het dan in het glas in te schenken. Bijzonder om te zien. Wij bestellen een plateau met verschillende soorten brood, olijfolie en tapenade en genieten hiervan met een lekker glas wijn. Onze eerste kennismaking met het lekkere Spaanse eten! Verder nemen we kalfsvlees met groente en frietjes en een koffie toe. Moe, maar voldaan van het lekkere eten wandelen terug naar de boot en rollen ons bedje in.


----------
 
 
22-05-2016, reactie van Jeroen & Rietje
Leuk om jullie reisverslag te lezen en zo een klein beetje "mee" te varen.
Veel plezier op jullie volgende trip. Hoop dat je de kruik niet meer nodig hebt.
Op naar zonniger oorden !!!
Liefs
 
23-05-2016, reactie van Paula Burger
Heb jullie verhaal door gelezen en zag er in het begin met het weer niet zo goed uit, maar uiteindelijk is het toch gelukt veilig in de spaanse wateren te komen en weer even te kunnen genieten van de zon en lekker ergens kunnen eten. Hoop dat jullie niet al te veel slecht weer krijgen want daar wordt je uiteraard niet blij van. Wens jullie dan ook veel succes en houd me op de hoogte.groetjes Paula.
 
23-05-2016, reactie van Erik en Jeanette
Hoi Lien en Fred, erg leuk om jullie reisverslag te lezen. Wij hopen dat jullie na mist, kou en regen nu wat beter weer hebben. Ik zie dat jullie Gijon inmiddels weer hebben verlaten. Hoe vond Kit de tocht?

Groetjes, Erik en Jeanette
 
23-05-2016, reactie van poeh hee!
Lieverds,

We zijn amper bekomen van jullie reisverslag (wat een uitputtingsslag) en nu zijn jullie alweer 'on the move'! Niet warm genoeg in N-Spanje? hihi.

Behouden vaart met het goede schip (zoals kapitein Walrus altijd zei) en ben benieuwd naar de eerstvolgende aanleghaven....

Liefs van Ludmilla & Ronald

 
24-05-2016, reactie van Ria & Carel
We hebben beiden jullie eerste lange "verhaal van onderweg" met veel genoegen gelezen. We moesten even terugdenken aan onze tijd van kamperen: weggaan met een leuke weersverwachting en dan kou lijden in een onverwarmde vouwwagen, Bbbrrrrrr!
Advies: duik het kacheltje toch maar weer op, je weet nooit wat je nog tegen gaat komen.
We kijken uit naar het vervolgverhaal.
Vaar wel!
 ----------
     << Terug >>