Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 3-05-2016    De kop is er af, ons avontuur kan beginnen!
 

Zaterdag 30 april 2016
Vandaag is het is zover, de eerste fase van onze reis staat voor de deur.
Omdat we door twee bruggen moeten en het 4 uur varen is tot aan de Maasmond voordat we op zee zitten, hebben we besloten om vandaag naar Schiedam te varen. Vanaf Schiedam kunnen we namelijk op elk gewenst moment vertrekken richting zee en zijn niet meer afhankelijk van brugopeningstijden. Eerder hadden we al contact gehad met de havenmeester aldoor, maar hij belt toch nog even rond 10:00 uur op om te vragen hoe laat hij ons kon verwachten! We nemen afscheid van Dennis en zijn vrouw bij het havenkantoor, leveren onze pasjes in en betalen de laatste elektriciteitskosten van de afgelopen 4 maanden. Kit voelt dat er iets staat te gebeuren en is net zo onrustig als wij zijn. Hij mag van ons niet meer aan dek zonder zijn zwemvest, maar zodra je deze pakt gaat hij er als een haas vandoor. Wanneer we de motor starten duikt Kit onder de salontafel, die zien we voorlopig niet terug! Meneer houdt niet van dit geluid en bovendien trilt alles wat hij ook niet kan waarderen, kwestie van wennen dus! Het is altijd weer een spannend moment, wegvaren uit een haven. Om 13:00 uur roepen we de brugwachter op voor de Binnenhavenbrug, gooien de trossen los en vertrekken met onze Pegasus uit de City Marina van Rotterdam. We worden na gezwaaid door Thea en Peter die ook al enige jaren op hun boot wonen. De Erasmusbrug gaat pas om 13:30 uur open, waardoor we genoodzaakt zijn om enkele rondjes te varen voordat we er door kunnen. We zijn weer helemaal in ons element, we varen weer! Er staan altijd mensen met belangstelling te kijken naar de bootjes op de rivier, maar wat we niet wisten was dat er deze keer ook bekenden tussen stonden. Mijn lieve vriend Johan en zijn vrouw Annelies stonden op de kade ons in gedachten uit te zwaaien. Hadden we dit maar geweten….

Na de Erasmusbrug is het slecht een uurtje varen tot de Jachthaven van Schiedam (JCS).
We bellen de havenmeester dat we er bijna zijn en hij staat ons al toe te zwaaien waar we onze boot kunnen leggen. De boten liggen met de neus aan de steiger en de kont tussen twee palen waar lijnen aan vastzitten die je achterop je boot kunt vast maken. De lijnen zitten aan een ring vast die langs de paal met het getij mee omlaag en omhoog gaat. Pas wanneer we eenmaal rustig liggen en we even zitten, komt Kit onder de salontafel vandaan. Met grote ogen kijkt hij om zich heen, wat ziet “de buitenwereld” er ineens anders uit?! Nieuwsgierigheid en angst wisselen elkaar af. Het zal nog wel even duren voordat onze Kit helemaal gewend is aan ons Nomaden leven.

Het afstappen van de punt van de boot naar de steiger is nog wel een “dingetje”, Het valt niet mee, maar met behulp van een trapfender en Fred lukt het me wel. Zo….de eerste fase zit er op, we zijn verhuisd naar Schiedam.
Vanavond gaan we uit eten bij het restaurant de Beren, op nog geen 10 minuten lopen. Dit is een echt familie restaurant en omdat het voorjaarsvakantie is, is het er “Beren-druk”. We doen ons tegoed aan een uitgebreide maaltijd met de nodige wijn. Zelfs een 2e fles wijn laten we aanrukken en nemen we aangebroken mee terug naar “huis”, want dat is onze Pegasus, ons nieuwe thuis! Moe, maar voldaan lopen we terug naar de boot, waarna we tevreden onze kooi inrollen. Helaas slapen we niet al te best door alle geluiden en het getrek en gepiep van de landvasten (lijnen waar de boot mee aan de steiger vast zit). Ook Kit kan blijkbaar zijn draai niet vinden en is al vroeg wakker en vraagt voortdurend aandacht. Hij doet dit onder andere door zijn bakje met droge korrels heen en weer te schuiven.

 

Zondag 1 mei 2016
We proberen nog een uurtje langer te slapen. Vandaag is prachtige zonnige dag en een prima dag voor klusjes e.d. Fred sluit de antennekabel aan van de SSB (deze hebben we laatst opnieuw aangelegd). De afgelopen dagen was Fred al begonnen met het schoonmaken van de boot (niet geheel overbodig) en gaat hier mee verder. Ik werp me op de twee van de velen lieren om deze te demonteren, schoon te maken, in te vetten/smeren en weer in elkaar te zetten. Af en toe vraag ik assistentie aan Fred omdat sommige onderdelen muurvast zitten en hij meer kracht heeft dan ik. Het is een aardige klus maar aan het einde van de dag hebben we er weer twee goed lopende lieren bij!

Kit komt af en toe even kijken en dreigt de boot af te springen. Dan maar weer zijn zwemvest aan! Omdat hij dit helemaal niets vindt, het beperkt tenslotte zijn vrijheid, blijft hij mokkend beneden zitten. De boot ziet er aan het einde van de dag weer een stuk schoner uit. We hangen onze zeilkleding nog even in het zonnetje te luchten, na een jaar in de kast, ruikt alles eigenlijk wel een beetje muf.

Maandag 2 mei 2016
De nacht was iets beter, we wennen langzaam aan de geluiden. Omdat het steeds vroeger lichter wordt, heeft Kit zijn interne klok alvast 3 uurtjes voor gezet! Hij wordt nu bijna standaard om 5:00 uur wakker! Zodra ik hem dan een paar brokjes heb gegeven, ploft hij even later boven op onze benen in bed. We willen voor 10:00 uur vertrekken, dus de wekker staat op 8:00 uur, zodat we genoeg tijd hebben om nog even te douchen. We leveren de sleutel in bij de uiterst vriendelijke havenmeester in, die ons een hele goede reis toewenst. Na het ontbijten, halen we de hoezen van de rolfok en het grootzeil, bevestigen de schoten en lifelines (veiligheid staat voorop), we smeren broodjes voor onderweg en dan is het de hoogste tijd om ook deze haven weer te verlaten. We starten de motor (Kit is meteen verdwenen) en redelijk soepel vaart Fred (ik vond het iets te eng, lees krap) de haven uit. Het is zonnig, maar op het water best frisjes, dus toch maar een zeilpak aan. Het is ongeveer 3 uurtjes varen om bij de Maasmond te komen en het zeegat uit te varen. We hebben de stroom tegen, maar met de fok erbij behalen we toch de snelheid van 7 knopen! We zijn blij, op onze boot en op weg naar een nieuwe fase in ons leven. Om 13:00 uur komen we aan het einde van de Nieuwe Waterweg en varen we naar het noorden toe richting Scheveningen. In het begin hebben we nogal last van de golven, het gebied tussen de rivier en de zee, maar na een halfuurtje op de motor gaan we alleen verder op de fok. We hebben een lekker windje in de rug. We zien Scheveningen al in de verte liggen. Het is niet zo ver, nog maar 2 uurtjes varen. Het is fijn om weer op het water te zijn en Fred en ik genieten volop van het lekkere zonnetje, de wind, het zeilen en elkaar! Ook Kit komt tevoorschijn nu de motor uit is en de boot rustig vaart.

Hij kijkt verbaasd om zich heen naar de golven met witte kopjes. Alles is nieuw voor hem. Met de zon op onze smoeltjes kleuren we langzaam rood, althans ik dan, want Fred wordt bijna meteen bruin. Vlakbij Scheveningen starten we de motor en varen de haven binnen. We leggen de Pegasus naast een grote (later blijkt, spiksplinternieuwe) boot aan de kade. We zijn moe van de hele dag buiten zijn en sloffen de hele lange steiger af richting het havenkantoor. In Scheveningen moet je hiervoor bijna een halve kilometer lopen voordat we bij het havenkantoor zijn. We moeten een fiks bedrag betalen om hier een week te kunnen liggen. Met de havenmeester hebben we eerder contact gehad over de ligplaats. We willen namelijk graag voor het restaurant liggen waar we zaterdag 7 mei onze afscheidsborrel zullen gaan houden voor familie, vrienden etc. Dit lukt niet meteen, maar misschien morgen wel, hij zal het nog laten weten. Gelukkig kunnen we met de havenmeester meevaren in de dinghy naar de overkant, dat scheelt ons weer een stukje lopen. Nu alleen nog enkele boodschappen doen voor ons avondeten. Met vermoeide oogjes hangen we een uurtje later op onze salonbank en genieten van een garnalencocktail met een glas wijn. Na het eten nog even tv kijken en dan rollen we al om 22:00 uur (wat voor ons wel heel erg vroeg is) ons bed in.

Dinsdag 3 mei 2016
Onze buren hadden gisteravond te kennen gegeven dat ze om 8:00 uur willen vertrekken. Geen probleem natuurlijk, maar stilletjes had ik gehoopt om een vandaag een beetje uit te kunnen slapen. Kit helpt ook niet echt mee door al om 5:00 uur rond te spoken. Na ons ontbijt geven we onze buren de ruimte en leggen dan de boot aan de kade vast. Na een uurtje blijken er een aantal boten voor ons te zijn vertrokken en schuiven we toch maar een stukje op langs de steiger, dan hebben we iets meer zon. Het is een prachtige dag, blauwe hemel en zon, maar nog wel een beetje fris. We zijn bezig om belangrijke documenten, die op onze pc’s staan, naar de server te kopiëren dus draaien de pc’s overuren. Ook heb ik met een hele goede vriendin afgesproken dat ze nog even, samen met haar man, naar Scheveningen zou komen om afscheid te nemen omdat zij er zaterdag helaas niet bij kunnen zijn. Anneke was vroeger (van 1992 tot 2005) een collega van mij en sindsdien zijn we goede vriendinnen geworden en gebleven. Ad, haar man, had onze boot nog nooit gezien en dit was meteen een mooie gelegenheid. We zijn samen lekker gaan lunchen en konden buiten in het zonnetje zitten. Het is fijn om nog even gezellig samen te zijn, want het ziet er naar uit dat we elkaar zeker een poosje niet zullen zien. Bij het afscheid nemen moest ik toch wel wat tranen wegslikken en dit bevestigd alleen maar weer hoe belangrijk sommige mensen in je leven kunnen zijn. Bedankt Anneke voor alle dagen dat je er voor mij was, voor alle uurtjes samen lekker kletsen of pogingen doen om te sporten! We zullen elkaar zeker niet uit het oog verliezen en whatsappen, mailen, bellen en skypen! Terug op de boot belt Fred de havenmeester, we kunnen toch verkassen naar een plek voor het restaurant! Omdat we dan toch bezig zijn, varen maar even langs de dieselpomp en vullen de tank af met 100 liter diesel a € 115,00 kunnen we voorlopig weer even vooruit. Fred vaart de boot naar de nieuwe plek en parkeert haar keurig in! We moeten nog boodschappen doen voor vanavond en Fred loopt even heen en weer naar de supermarkt. Ondertussen hang ik de gloednieuwe Pegasus vlag in de mast, zo zijn we herkenbaar. Daarna stort ik me weer op mijn pc en schrijf tussendoor het verhaal voor onze website. Kit laat zowaar zijn neus even zien terwijl we buiten zitten. Fred kookt vandaag en we eten pitabroodjes met shoarma en sla. Kit schrikt van alle geluiden en vliegt af en toe naar binnen toe. Eenmaal binnen, nestelt hij zich voor het raam in de “vensterbank” en kijkt zijn ogen uit. Na het eten kijken we nog even een beetje tv en gaan niet te laat naar bed. Morgen wordt het nog warmer en dan ga ik de twee grote lieren onderhanden nemen.

Woensdag 4 mei 2016

Vandaag neem ik één van de grote lieren onderhanden. Het uit elkaar halen, schoon maken van jaren lang aangekoekt vet en vuil verwijderen, kost veel meer tijd dan ik had gedacht. Ondertussen maak ik elke keer een foto, want je weet maar nooit hoe zo’n ding in elkaar zit en of je alles weer goed in elkaar krijgt!

Onze achterbuurman, een jonge knul op een sportieve boot, is ook driftig aan het klussen. Hij gaat binnenkort, samen met zijn vriendin, voor 10 maanden rondzeilen. Over en weer lenen we gereedschap e.d. aan elkaar uit. Van hem krijg ik speciaal schoonmaakmiddel en een spuitbus op vet snel weg te kunnen halen. Super spul! Nu de lier opnieuw invetten en oliën en weer in elkaar zetten. Steef (mijn oudste zoon) heeft gebeld, ze willen graag morgen nog even langskomen voordat we de afscheidsborrel hebben zaterdag.

 

Donderdag 5 mei 2016
In de ochtend doen we paar boodschapjes en maken de kuip van de boot nog een beetje schoon. Fred ontvet een deel van de rechterzijkant bij de neus van de boot, zodat we samen het nieuwe logo op de boot kunnen plakken. We doen vandaag alleen de rechterkant omdat we daar nu redelijk goed bij kunnen. De andere kant zal even op zich moeten laten wachten en voor de eventuele “kijkers” is dat niet te zien. De andere kant komt nog wel een keer. Na een beetje passen en meten zit de stikker perfect op zijn plaats! Zo wordt onze Pegasus steeds herkenbaarder! Op de achterkant van de boot verwijderen we de oude Pegasus stikkers en vervangen deze voor een nieuw. We plakken ook een stikker met onze thuishaven, Rotterdam, een plaatsnaam die goed herkenbaar is in het buitenland! In de middag komen Steef, Mylène en mijn kleindochter Bobby. Wat ben ik blij dat ik ze nog even extra kan zien. Bobby is nu net een ½ jaar oud en zit al aardig rechtop, kijkt heel nieuwsgierig rond met haar prachtige blauwe ogen. Mylène wil wel even proberen de mast in te klimmen voor het uitzicht. Dat is geen probleem en even later hijst Fred haar in het “bootmansstoeltje” tot de 1e zaling. Verder gaat ze niet, want ze heeft toch wel een beetje hoogtevrees. Mijn complimenten Mylène, je hebt het toch maar gedaan! Gezellig om nog even extra te kunnen knuffelen met mijn kleindochter. Ze lacht heel lief en is een vrolijk kind.

Vrijdag 6 mei 2016
Vandaag gaan we even langs het huis van Ingrid (zus van Fred) op te kijken of er nog post voor ons is. Het is ongeveer 15 minuten lopen vanaf de jachthaven, een mooie wandeling om onze nieuwe wandelschoenen weer verder in te lopen. Onderweg doen we ook nog enkele boodschapjes. Bij terugkomst ruimen we verder de boot op en zetten zoveel mogelijk alles vast voor ons vertrek. We printen nog even de lijst uit met de voorraden die we aan boord hebben. Hier staat namelijk ook precies vermeld waar we het hebben opgeborgen, wat best wel handig is als je een dagje ouder wordt! In de middag hangen we een vlaggetjeslijn, rood/wit/blauw, van voren naar achteren in de mast op. Nu kan niemand onze boot meer missen!


----------
 
 
5-05-2016, reactie van Thea van der Noord
Genieten jullie nog maar even heerlijk van de Nederlandse zon de komende dagen! Hebben jullie vast een kleurtje voor straks :-D vlak bij de haven zit een heerlijke vistent in Scheveningen, heel simpel maar je kunt er heerlijk vis eten voor n leuke prijs. De zaak heet Simonis vishandel, zit op een onooglijk plekje maar is echt de moeite waard. Aanrader het voorafje van paling met toast....heeerlijk! Geniet zaterdag van jullie afscheids feestje en heel veel plezier en geluk. Groetjes van ons
 
5-05-2016, reactie van Carel
Tot zaterdag. De blog met plezier gelezen!
 
6-05-2016, reactie van Fred en Caroline
Ja, dat klopt. Simonis is een heerlijk visrestaurant met altijd verse en lekkere vis. We zijn er vaak geweest ook met onze moeder.
 
6-05-2016, reactie van henk van der gaag (cvdo)
Beste fred en caroline

een goede en behouden reis

Groet Henk
 ----------
     << Terug >>