Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 30-08-2013    Vakantie 2013, Brighton, Boulogne sur Mer, Duinkerken, Breskens, Rotterdam
 Donderdag 15 augustus vertrekken we om 9 uur naar Brighton.
Het is grauw en bewolkt weer, het eerste stuk varen we onder zeil en gaan zo’n 7 knopen, uitstekend zeilweer dus. Het had natuurlijk wel wat mooier en warmer weer mogen zijn, maar goed prima om te zeilen. Ook vandaag is het een kort dagje, we hopen aan het eind van de middag aan te komen.
Uit de zeekaarten, Google en de Reeds, hadden we al begrepen dat de haveningang van Brighton weleens tricky zou kunnen zijn. Ondanks de coördinaten was het moeilijk te zien waar de ingang precies was. We halen de zeilen naar beneden op de motor varen de havenmond in. Er stonden hoge golven en we hadden veel last van een vervelende dwars stroming. Blijkt daar ook nog eens een gigantische baggerschuit te liggen, midden in de toch al nauwe vaargeul. We moeten er omheen varen en hopen dat we geen last hebben van de ondiepte. Met een harde wind varen we richting de “visitors” steiger waar al een man klaar staat om ons te helpen met aanleggen. Wat hebben we toch een geluk met de behulpzaamheid van mede zeilers! Nog voordat we goed en wel aangelegd hebben, krijgen we van Harry z’n hele levensloop te horen. Harry is eind zestig en lijkt een beetje op Catweazle (bekend van een tv serie uit de jaren ’70). Heeft voor de SAS gewerkt, veel gevlogen, overlevingstrainingen gedaan en veel gezeild. Een bijzonder mens!
Net na ons kwam er een Franse boot binnen, die met een rotvaart de steiger achterons ramde. Volgens Harry waren zij al eerder hier geweest en namen het niet zo nauw. De boot zag er ook niet uit, maar blijkbaar liepen ze geen onoverkoombare schade op. Onbegrijpelijk hoe sommige mensen met hun boot omgaan!

De haven van Brighton is een kunstmatige jachthaven, waar zich naast woningen ook allerlei winkels en horeca bedrijven bevinden. Al hoewel er nog veel ontwikkeld wordt, is er toch sprake van slecht onderhoud, want al gauw blijkt dat er een aantal bolders op de steiger los te zitten. Volgens Harry heeft het havenpersoneel daar niet zoveel aandacht voor, als je ze al ziet! Het havenkantoor bevindt zich boven, bereikbaar via een steile trap. De overige faciliteiten zagen er prima uit. Hier konden we weer goed douchen en een wasje draaien. We wandelen de kade op langs de vele (dure) restaurants naar een supermarkt, doen boodschappen en eten op de boot. Brighton is de populairste badplaats van Groot-Brittannië en ligt tussen de South Downs en het Kanaal langs de zonnige zuidkust van Engeland. Ook Brighton is niet echt een plaats waar we lang zullen blijven, maar omdat we er nu toch zijn willen we zeker de pier bekijken. Het is nog steeds bewolkt met wind en een grote kans op regen, dus nemen we (als echte toeristen) het treintje dat langs de kust van de jachthaven naar de pier loopt. De stad is een mengelmoes van speciaalzaken, levendige kunst & cultuur en evenementen, met een eigen koninklijk paleis, het exotische Royal Paviljoen. In deze Engelse badplaats krijgt het woord monument ineens een hele andere betekenis. Op de pier van Brighton, van 525 meter, ligt achter het felle neonlicht een complete kermis met achtbanen, draaimolens, donut- en crêpekramen, ballengooi tenten en espressobars. Toch staat dit amusementspark hoog genoteerd op de monumentenlijst. Engeland koestert zijn historie, maar de liefde van het land voor de zeepieren lijkt overdreven. Sinds de Engelsen de zonvakantie hebben ontdekt, is het met hun eigen badplaatsen bergafwaarts gegaan. Een triest beeld van de boulevards met hun verpauperde hotels, fish & chips-restaurants en amusementshallen zijn vaak niet meer dan een herinnering aan vergane Victoriaanse glorie.

Op de pier kopen we crêpes met een lekkere zoete vulling en eten deze op gezeten in ouderwetse houten strandklapstoelen met uitzicht op strand en zee. Opvallend veel gekleurde mensen zien we hier aan zee, hele families genieten, ondanks de wind, van een dagje aan zee. Duidelijk is dat sommige zelden of nooit de zee hebben gezien. Wij hebben al gauw genoeg van de mensenmassa en keren terug, met het treintje, naar de jachthaven. Toch nog maar even een klein wasje draaien, dan is het meeste weer schoon. Inmiddels is het ook nog gaan regenen, maar morgen zou het beter worden, minder wind en geen regen, een prima dag dus om weer verder te gaan. Het plan is om morgen over te steken naar Frankrijk, Boulogne sur Mer, dus we plannen de route.
Zaterdag neemt de wind alleen maar toe i.p.v. af en het ziet er naar uit dat dit voorlopig wel zo blijft. We besluiten dat het niet verstandig is om vandaag te vertrekken. Vandaag dus een lui dagje, beetje lezen, kopje koffie ergens drinken en de laatste boodschapjes doen.
Voor zondag hebben we de wekker gezet om 5:00 uur vanwege het beste tij. Al snel wordt duidelijk dat de Engelse weersverwachtingen niet de meest betrouwbare zijn, dat leert onze ervaring wel van de afgelopen weken. En ook vandaag zitten ze er behoorlijk naast. De wind was niet afgenomen, maar toe en hoezo geen regen? De regen kwam met bakken de lucht uit! Dan maar even wachten tot het iets beter wordt. We wachten een poosje af tot de wind iets afneemt en besluiten dan toch te vertrekken. Het is even goed opletten, de wind staat namelijk pal op de steiger, maar het lukt ons om met windkracht 5 de haven te verlaten. We hebben stroom tegen, dus voorzichtig stuur ik onze Pegasus de havenmond uit en de grote golven tegemoet. Het zal een lange dag worden vandaag voordat we in Frankrijk zijn. De wind schommelt tussen windkracht 5 en 6. Prima zeil weer, ik ben helemaal in mijn element!

Langzaam breekt ook de zon door en wordt het weer een stuk aangenamer. Halverwege de middag horen we een raar geluid en ontdekken dat de ankerbediening contact maakt, waardoor het ankerlier de ketting afgedraaid. Gelukkig hadden we het anker al eerder omhoog gehaald, waardoor deze niet kon zakken. Fred lost dit probleem op door de bediening los te koppelen, zodat dit niet meer stroom kost. Hier zullen we dus een andere oplossing voor moeten zien te vinden. Nu staat er permanent stroom op en heb je geen mogelijkheid om het systeem helemaal uit te zetten. Rond 19:00 uur maken we eten klaar want we zijn er nog lang niet. Normaal gesproken proberen we zoveel mogelijk met daglicht een onbekende haven binnen te lopen, maar vandaag kon het niet anders. Om 23:00 uur naderen we Boulogne sur Mer. Het blijft lastig met donker, maar gelukkig beschik ik over een paar goede nachtogen en sta voorop en geef Fred aanwijzingen. Het is erg druk in de haven (vanwege een Regatta) en we gaan langszij een boot waarop niemand aanwezig is. Morgenochtend zullen we naar het havenkantoor gaan, voor nu is het wel even genoeg geweest. Op de kade, naast het havenkantoor staan een aantal partytenten, waar muziek vandaan komt. Zelfs daar zullen we wel doorheen slapen. Net op het moment dat we ons bed in willen, horen we de buren thuiskomen, die ons vertellen dat er een Regatta gaande is en dat zij morgenochtend rond 9:00 uur weg willen. Het zal wel, geen probleem. Eindelijk kunnen we slapen…….
Maandag heerst een grote bedrijvigheid in de haven, iedereen maakt zich op voor de Regatta. We verleggen de boot en wandelen naar het havenkantoor, waar een bijzonder slecht Engels sprekende dame ons te woord staat. Het is een modern complex met goede faciliteiten.

Aan de andere kant van de haven liggen de vissersboten aan de kade. Later merken we dat deze boten nogal veel lawaai maken. Inmiddels is de zon volop gaan schijnen en omdat we hier maar één dag blijven, gaan we het stadje in om een beetje rond te wandelen.

De meeste winkels zijn nog dicht, maar een koffie kun je altijd krijgen en even later genieten we op een echt Frans terrasje van koffie met een verse croissantjes erbij. We wandelen door de straten met oude imposante gebouwen en komen uit op een heuvel waar een groot fort heeft gestaan. Het is even klimmen, maar dan heb je ook wel een mooi uitzicht over de haven. Helaas kunnen we net onze boot niet zien liggen. In de verte zien we alweer een reuzenrad! We wandelen langs de vesting muren in een groen oase, door de poorten van de dikke muren. Onderweg naar de haven vinden we een bakker en kopen vers Frans brood. Bij de supermarkt slaan we de laatste verse boodschappen in. In de middag vult Fred de dieseltank bij uit de jerrycan, zodat deze weer tot z’n nok toe vol zit. Zo proberen we de motor problemen even voor te zijn. Vanuit de kuip zien we de boten binnenkomen die meegedaan hebben aan de zeilwedstrijden. We bereiden ons voor op morgen, dan zeilen we naar Duinkerken.
Dinsdag vertrekken we om 9 uur uit Boulogne sur Mer. Het is een mooie zonnige dag met niet heel veel wind. Jammer dat we niet zoveel zonnige dagen hebben deze vakantie. We zeilen zoveel mogelijk, maar op een gegeven moment moeten we toch de motor bij zetten. Onderweg hebben we problemen met de kraan van de natte cel, er is iets afgebroken. Helaas weer een klusje erbij, maar dat lossen we later wel op. We hebben de stroming mee en komen rond 17:00 uur in de buurt van Duinkerken. Het is even zoeken welke inham we moeten hebben, maar uiteindelijk leggen we de boot aan de steiger. We hebben nog wel enige twijfels bij de diepte, want de dieptemeter geeft al 0 aan en het is nog geen eb. Laten we hopen dat we niet vast komen te liggen. Volgens de haven meester liggen we daar diep genoeg, maar eenmaal terug aan boord blijkt al gauw dat we toch vast liggen. Niets aan te doen, gelukkig liggen we recht! De faciliteiten bij de haven zijn redelijk primitief, douches bevinden zich op het terrein van de watersportvereniging (we konden eerst de ingang niet vinden, want nergens staan bordjes). Er was een restaurant, maar deze was elke dinsdag gesloten. Net nu ook zo zin had in Belgische Frieten……..Er gaat een gratis peddelbusje naar het centrum van Duinkerken, maar dat hebben we maar overgeslagen. Naast ons komt een houten Nederlandse boot liggen met 3 mannen aan boord, die morgen ook weer vertrekken.
Woensdag vullen de watertank en vertrekken daarna richting Breskens. Vandaag is een relatief kort dagje zeilen. We zeilen bijna gelijk op met de Nederlanders. Zij kiezen er voor om dichter langs de kust te varen en wij zoeken de zee meer op voor meer wind. We moeten toch de motor erbij zetten, maar zodra de wind toeneemt gaat de motor uit en zeilen we met 10 knopen richting Breskens. Het is even goed opletten met bij de aanloop van Breskens. Niet alleen de stroming en de bocht die je moet maken, maar ook allerlei grote boten die heen en weer varen. We liggen aan de wachtsteiger en merken dat de havenmeester niet meer aanwezig is. Deze haven is modern, maar bestaat uit een hele lange zigzaggende steiger voordat je met een helling naar de kade gaat. Je moet dus een eind lopen voordat je bij de faciliteiten bent, die we niet benut hebben. Naast ons zien we dat de douane een boot onderzoekt. Dat heeft ons wel heel erg verbaasd deze zomer, hoe weinig controle er is op binnenkomende schepen. De havenmeester vraagt om de naam van de boot, aantal personen (bij lange na niet altijd onze namen) en hooguit waar je vandaag komt en/of heen gaat. Zelden hebben we ons paspoort hoeven laten zien. En we zijn nog nooit gecontroleerd door de douane! We hebben geen zin om te koken en gaan eten bij de Brasserie van de jachthaven. Ondertussen bellen we Aad & Suzanne op, goede vrienden die in Terneuzen wonen, of ze zin hebben om iets te komen drinken en de boot te bekijken. We hebben nog een gezellige avond aan boord. Morgen zit onze vakantie er bijna op en varen we weer huiswaarts richting Rotterdam. Omdat we de Maasmond bij daglicht willen passeren hebben we besloten om rond 15 uur te vertrekken uit Breskens.

We varen langs Vlissingen en zien gigantisch schepen, drie- en viermasters en vele andere mooie boten, die mee doen aan de Sail Vlissingen dagen. Op zeil dobberen een beetje, anders komen we veel te vroeg aan bij de Maasmond. We proberen bij ochtend glorie, rond 6:00, uur te arriveren. De lucht trekt ‘s avonds een beetje dicht en het wordt toch nog oppassen geblazen. Er varen veel vissersboten en die zetten af en toe hun AIS-systeem ineens uit, vanwege de concurrerende collega’s. We zeilen samen deze laatste dag, geen wachten meer van 4 uur. Toch maar op grootzeil met motor bij. Om 5 uur in de ochtend naderden we de Maasmond. De verkeerscentrale begeleid ons de Maas op. Op een gegeven moment willen ze dat we per direct de Maas oversteken naar de andere kant en zien wij achter ons een gigantische boot naderen die containers (vanaf het dek zeker 13 hoog) vervoerd. Deze boot nadert met hoge snelheid en ineens voelen we ons wel erg klein…….. Het blijft een ervaring, varen op de Maas. We melden ons aan per nieuwe sector en grote vrachtboten halen ons in en veroorzaken vervelende golven. Uit eindelijk spande het er nog even om of we de Erasmusbrug van 11:00 wel konden halen. We roepen de brugwachter op om aan te geven dat we onderweg zijn en verwachten de bruglichting van 11:00 uur te halen. We verzoeken hem 5 minuten te wachten indien dit mogelijk is. Het was niet druk, dus dat was geen enkel probleem, wat een geluk was want anders hadden we moeten wachten tot de volgende brugopening van 14:00 uur. Moe, maar voldaan arriveerden we even laten in de City Marina. We ruimen zoveel mogelijk op en nemen alleen het belangrijkste mee naar huis zoals, kleding en eten uit de koelkast. Gelukkig staat de bus er nog, na zoveel weken van onze afwezigheid. Het is wel weer even wennen, voet aan wal te zetten. Na 45 minuten arriveren we thuis in Alphen aan den Rijn. We zijn weer thuis!
Het was een geslaagde vakantie met heel veel mooie ervaringen, waarbij we steeds beter op elkaar ingespeeld raken. We hebben bijzondere, mooie en spannende momenten beleefd en we zijn zeker weer een ervaring rijker!
----------
 
     << Terug >>