| Datum: | 20-08-2011 2011 | | | | Voorafgaande aan onze vakantie hadden we de Pegasus naar Lelystad gevaren om daar een boegschroef in te laten bouwen.
Dit zou precies kunnen voor onze vakantie. We hadden de werf gevraagd om meteen even naar de lekkage van de schroefas te kijken. Het inbouwen van de boegschroef liep redelijk op schema. Helaas konden we dat niet zeggen van de andere zaken die de werf aanpakte.
Fred had regelmatig contact met de werf en elke keer kwam er weer een nieuw probleem om de hoek zetten. Hierdoor gingen er weer een aantal vakantie dagen verloren. Ondertussen deden we nog enkele boodschappen en verzamelden onze spullen bij elkaar. We vonden dat de loopplank, die aan boort van de Pegasus lag, veel te smal was. In Emmeloord kochten we enkele nieuwe steigerplanken en maakten we een nieuwe loopplank en zette hem in de verf. Ook hadden we een goed traagschuim matras gekocht, welke we op maat gemaakt hadden voor onze kooi.
Om niet nog meer tijd te verliezen besloten we om van Lelystad af te vertrekken.
Op woensdag 24 augustus brachten we met de bus alle spullen alvast naar de boot. De volgende dag zouden we echt vertrekken! Mijn vader bracht ons met zijn auto naar de haven. We beloofden hem regelmatig op de hoogte houden waar we waren.
De meeste spullen hadden al een plekje gekregen, de rest zouden we tijdens de vakantie doen. Rond 11:30 uur gooiden we de trossen los en voeren op de motor de haven uit. We waren net 20 meter van de steiger verwijderd toen de schroef geen aandrijving meer had en we heel langzaam naar de stenen afzetting van de havenmond dreven. Gelukkig deed de boegschroef het wel goed en kon Fred de boot zijdelings langs de stenen laten drijven. Balen! Het begon al goed. Met mijn mobieltje belde ik de havenmeester en deze kwam meteen met een bootje om ons weer terug te brengen naar de werksteiger. De werklui van de werf waren verbaasd om ons nu alweer terug te zien. De boot werd meteen weer op het droge gehesen, toen bleek dat de as zeker 10 cm uit de motor gelopen was. Wij wilden alleen maar dat dit probleem zo snel en goed mogelijk verholpen werd. Toch maar even papa gebeld en uitgelegd dat we weer enige vertraging hadden. De werklui gingen aan de slag! Wij zijn maar even een broodje gaan eten in het restaurant aan de haven en brachten mijn vader op de hoogte van onze vertraging. Na zo'n 1 1/2 uur waren ze klaar en werd de boot weer het water in gelaten.
Eindelijk, nu konden we echt weg. Voor de zekerheid bleven 2 werklui een beetje in de buurt toen we de haven uit gingen.
Het ging goed. We besloten om dezelfde dag nog door te varen naar Enkhuizen en daar aan te leggen in de buitenhaven. Midden in het oude centrum en op loopafstand van onze favoriete kroeg "The Dubliner". We blijven een aantal dagen in Enkhuizen om een start te maken met uitruimen van de boot en allerlei klusjes te doen.
Na een slechte zomer, nu een heerlijke nazomer.
Het zou zonde zijn om daar geen gebruik van te maken. Samen zijn we naar de boot gegaan, om van Roggebothaven naar het Ketelmeer te varen. Het Ketelmeer heeft een nieuw aangelegd eiland het Keteloog. Het eiland is aangelegd om het vervuilde slib uit het ketelmeer op te slaan. Verder heeft het eiland een geultje waar je met je boot voor anker kan gaan.
Na 2 keer door het geultje gevaren te hebben, gaan we aan het begin van het geultje ankeren. Caroline laat het anker zakken en ik hou de boot op de plek waar we willen liggen. Boem, de Pegasus loopt vast, het is te ondiep op deze plek. Dan maar aan de andere kant van de geul. Daar ligt ook al een grote motorboot, dus het zou moeten lukken. Caroline laat het anker weer zakken, langzaam drijven we naar achteren. Oeps naar een grote gele ton, dat gaat dus ook niet. Gauw het anker weer omhooghalen om de gele ton te ontwijken. Gelukkig gaat dat goed. Blijkbaar is het geultje voor ons niet handig. We gaan dan maar aan de buitenkant van Keteloog ankeren. Aan de zuidkant vinden we een mooi plekje, anker naar de bodem. We kunnen eindelijk lekker luieren in de kuip. Om aan te geven dat je voor anker ligt, moet je een zwarte bol in de mast hijsen, dus we gaan zoeken op alle plaatsen waar we nog niet geweest zijn, naar een zwarte ankerbol. Dus niet te vinden. Jammer dan, iedereen kan zien dat we hier stil liggen, dan maar geen zwarte bol. Door het zoeken, hebben we veel spullen uit de bakskist gehaald. We sorteren dit in nuttig, misschien nuttig (dus voorlopig uit de boot laten) en troep (in de vuilniszak). Zo zijn we de hele middag bezig, en om 4 uur in de middag varen we weer terug. Op de heenweg merkte we het al, de dynamo laadt de accu's niet op. In plaats daarvan moeten de accu's 5 ampère leveren aan de motor om te kunnen varen. Terug in de haven haalt Fred de dynamo uit de boot om deze later in de week bij een bedrijf te laten repareren.
Alweer een mooie zondag, en dat voor 2 oktober!
Zaterdag was het monumentendag en was het landgoed opengesteld voor het publiek. Doordat er veel animo was, waren we de zondag wat later bij de boot. Door de droogte afgelopen week is het waterpeil verder gezakt, zeker 20 cm. En ja hoor, nadat we de touwen hadden los gemaakt, komen we na een meter achteruit, vast te zitten op de bodem. Een uur lang zijn we bezig om de haven uit te komen. Het was wel een goede oefening in het manoeuvreren van de boot. Ik weet nu precies wat de schroefwerking van onze boot is. Eindelijk kunnen we naar het ketelmeer varen. We waren zo moe, dat we direct bij het eiland Keteloog het anker neerlaten. Fred hangt de zwemtrap aan de zijkant en springt in het water om af te koelen. Caroline denkt dat het te koud is en vindt de zwemtrap te hoog om er weer uit te kunnen. Omdat ze begin dit jaar een kijkoperatie aan haar knie heeft gehad, kan ze nog niet veel kracht met haar knie zetten. Gelukkig is er ook nog een nood zwemtrap van touw en vaste treden aanwezig. Fred bindt deze aan de onderkant van de vaste zwemtrap, waardoor er veel meer treden onder water zijn. Caroline is overtuigd dat ze nu wel weer in de boot kan klimmen. Is het water niet erg koud, vraag ze. Nee hoor, net een buitenbad, roept Fred vanuit het water. Ze springt het water in en komt vervolgens bibberend boven water. Brrrrrrrrrr dat valt even tegen, het is veel kouder! Maar goed, we zwemmen wat rond de boot. Daarna heerlijk luieren in de kuip onder een stralende oktoberzon. Aan het einde van de middag varen we weer terug naar de haven. Omdat het water zo laag staat, krijgen we van de havenmeester een andere ligplaats. Deze is wel dieper, maar korter. Daardoor steek de boot iets uit, gelukkig niet teveel. Zo hebben we toch weer een mooie dag gehad.
Dynamo nog niet goed.
Sinds de nieuwe dynamo werkt onze toerenteller niet meer. Het blijkt dat deze toerenteller op de W aansluiting van een dynamo moet worden aangesloten, die niet op de nieuwe dynamo zit. Vandaag de dynamo gedemonteerd, zodat we die terug kunnen brengen naar Auto-Electric. Kan ik gelijk zeggen dat ook deze dynamo de accu's niet oplaadt. Volgens mij moet ik een positieve spanning op de B+ aansluiting meten als de motor loopt. Niet dus! Het is wel raar, op de D+ aansluiting meet ik wel een hogere spanning dan 12,5 V wanneer de motor niet loopt. Ik ga het allemaal maar aan die man van Auto-Electric vertellen, hij moet het maar in orde maken.
Vandaag en gisteren een aantal uren bezig geweest om de Victron omvormer en de Victron acculader te verplaatsen naar een plek onder het bed van de bakboordkooi. De omvormer zat namelijk aan de buitenkant van het bed, waardoor ook de dikke accukabels over de vloer van de bakboordkooi lagen. Nu deze aan de binnenkant van het bed zit, kunnen ook de kabels mooier weggewerkt worden.
De boot was gebouwd voor de amerikaanse markt, waardoor er een 110V installatie in de boot zit. Ik heb een begin gemaakt deze oude kabels te verwijderen en daarvoor in de plaats 220V kabels te trekken. Nu is het wel zo dat de 110V kabels geschikt zijn voor 220V, maar gezien de leeftijd van deze bekabeling, hebben wij ervoor gekozen deze totaal te vervangen. Alleen de aardlekschakelaar en de automatische zekeringen gaan we ook voor de 220V gebruiken.
Ook hebben we een omschakelrelais omvormer/walstroom geplaatst. Dit apparaatje zorgt ervoor dat alle 220V stopcontacten zowel gebruikt kunnen worden met de omvormer als met de walstroom. Zie onderstaand schema
Normaal is dit niet mogelijk omdat dan de omvormer op de uitgang 220V van de wal krijgt en daardoor het begeeft. Nu schakelt dit relais automatisch de stroomafgifte van de omvormer uit als de Pegasus aan de walstroom ligt.
Volgend weekend ga ik de bekabeling verder aansluiten.
Op 12 december de 220V installatie afgemaakt.
In de boot was al een kastje met een aardlekschakelaar en automatische zekeringen. Alleen dit kastje is voor 110V gemaakt, maar de onderdelen zijn ook goed voor een 220V installatie te gebruiken. Nu heb ik dit gebruikt voor de verdere beveiliging van de 220V.
Ook is de Victron Centaur battery changer, Victron Phoenix Invertor en de VDP Omschakelautomaat nu onder het bed van de linker achterkajuit geplaatst.
Nu kunnen we met een gerust hart een electrische kachel in de boot aan laten staan.
---------- | |
| | | 5-10-2011, reactie van Aad Vlag | Leuke blog, ik hoop die regelmatig te kunnen lezen!
|
| | | ---------- |
<< Terug >>
|
Blogdetails
