Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 21-12-2017    Oversteek Tenerife - Dakar, Senegal
 
De ochtend van vertrek, donderdag 14 december 2017
De storm is gaan liggen en de wind is nu nog maar 16,5 knopen, wat aanzienlijk minder is dan de afgelopen dagen. Volgens Radboud van de “Stayer” kunnen we beter nog een dagje wachten, want dan zouden we minder last hebben van de “Swell”(hoge golven, de naweeën van de storm). We bekijken de laatste weersverwachting en komen dan tot de conclusie dat vandaag toch de beste dag is om te vertrekken. De wind zal in de komende dagen veel af gaan nemen en we hebben 7 tot 8 dagen te gaan tot Dakar. Het lijkt ons een goed plan om voor de kerstdagen daar te arriveren. Onderweg zullen we nieuwe weerverwachtingen binnenhalen via de satelliet.
 
We gaan nog éénmaal naar het havenkantoor om het laatste havengeld te betalen en om te kijken of het nog te verwachte “Kerst” pakketje van Ludmilla toch is gearriveerd. Helaas nog steeds niet binnen gekomen! De havenmeester belt met de post en dan blijkt dat het pakketje ergens rondzwerft en het onbekend is wanneer het hier zal zijn. Daar kunnen we alleen niet langer op wachten en dat is wel een domper, voor zowel de verzender als voor ons ontvangers. We spreken af met de havenmeester dat hij het terug zal sturen naar de afzender. Ben benieuwd of we hier nog wat van horen!
 
We lopen nog even langs de watersportzaak van Mark (een Nederlander), die sinds kort in de haven gevestigd is. Helaas heeft hij de door ons gevraagde spullen nog niet binnen gekregen, jammer dan.
Vervolgens nemen we (nu alweer voor de 3e keer) afscheid van Nick en Anne van de “Malok”. Die zullen we zeker terug zien in de Carieb. Ook Radboud komt nog even bij ons aan boord om afscheid te nemen en we hopen ook hem ergens ter wereld weer te treffen. Hij helpt ons bij het vertrek met de landvasten en zwaait ons gedag vanaf de steiger. Het is bijna 14:30 uur wanneer we de haven van San Miguel verlaten. Het zonnetje schijnt en we merken al gauw dat de golven nog aardig hoog zijn. Omdat ik altijd even tijd nodig om “in te slingeren” vind ik het wel prettig om te sturen. Zodra we iets verder op zee zijn hijsen we de fok en zetten de koers tussen de 180-200 graden.
Helaas blijkt de Swell toch meer dan we verwachten en wanneer we de stuurautomaat instellen voor de avond. We slingeren van hot naar her, niet de beste manier om zeeziekte te voorkomen kan ik je wel vertellen. Het blijkt dat de stuurautomaat teveel moeite met deze golven heeft en dat betekend dus dat we zelf moeten sturen. Fred gaat eten maken, maar daar hoef ik al helemaal niet aan te denken. Morgen gaan we de stuurautomaat goed instellen, dat zal een hoop schelen.
De 1e nacht:
De zon gaat onder, altijd een mooi gezicht. Het is nieuwe maan, waardoor het een stikdonkere nacht is. Wel verschijnen de eerste sterren aan de hemel. Het lijkt op een schilderij van Vincent van Gogh. Eerst een paar grote hele felle sterren, dan een paar om de sterrenbeelden te vormen en vervolgens heeft hij nog een handvol met glitters over het doek uit gestrooid. Werkelijk een prachtig gezicht, zoveel sterren zie je in de buurt van Nederland niet met alle lichtvervuiling daar. De golven zijn behoorlijk en dat maakt het zelf sturen erg zwaar is. Er komt meer bewolking waardoor we ook de sterren minder zien. Jammer! Dachten we, door nog zuidelijker te gaan, dat het warmer zou worden, nou niets is minder waar. We zijn blij dat we de zeilkleding nog niet opgeborgen hebben. Naast een legging, T-shirt, vest, zeilbroek en zeiljack heb ik ook maar mijn “bontmuts” op gezet en handschoenen aan gedaan. Het zijn koude en vermoeiende uurtjes.
Dag 2, vrijdag 15 december 2017
Elke ochtend haalt Fred zijn mail en de nieuwe Grib-files voor het weer binnen. Tevens geeft hij dan onze positie door aan de website. Op onze website kun je dan precies zien waar wij ons bevinden.
http://www.sailingpegasus.nl/index.php?P=cms/pages/locatie&naam=Positie
Overdag is de zee redelijk rustig en gebruiken we de stuurautomaat. We halen de Spaanse en Canarische Eilanden vlag naar beneden, althans wat er van over is na ruim 9 maanden wapperen.
Er zijn minder hoge golven, waardoor we weer een beetje bijkomen, al hoewel ik me nog lang niet goed genoeg voel om echt te kunnen eten. Een grote groep dolfijnen komt ons vergezellen, dat maakt ons altijd weer blij. We zien slechts 3 boten, wat een verschil met de Noordzee! De nacht is slechter, golven nemen weer toe en we moeten weer zelf sturen omdat de boot anders alle kanten op gaat. Eén van de twee jerrycans die in het gangboord staan valt om, wat betekend dat Fred naar voren moet in het donker. In principe gaan we s'nachts nooit naar voren, zeker niet met deze golven. Er was al wat diesel uit de jerrycan gelekt helaas, maar gelukkig kan Fred ze ditmaal stevig vastzetten. Ons toplicht heeft het ineens begeven, we gaan over tot andere verlichting.
 
Dag 3, zaterdag 16 december 2017
We willen de Genua uitbomen, maar onze boom is zwaar en functioneert niet meer helemaal naar behoren. We zijn al enige tijd op zoek naar een andere boom, maar het is nog niet gelukt om er een te vinden. Het kost nu wel wat meer tijd, maar zo goed als het kan maakt Fred de boom vast aan de mast en zeil. Hierdoor klappert het zeil minder en vangt de wind beter. Er vaart een groot vrachtschip achter ons op aanvaringsroute en Fred roept hem toch maar even op aan welke kant hij ons gaat passeren. Fijn dat we naast AIS ook radar hebben, want niet alle boten hebben of zetten hun AIS aan. Er passeren ons 2 zeilboten in de verte. Dan valt de wind weg en wordt de temperatuur iets aangenamer. Vanaf 12:00 - 22:00 uur varen weer op de motor met stuurautomaat. Eindelijk lukt het me om weer “normaal” te eten. Kit is ook niet erg blij de eerste dagen, al dat heen en weer geslinger. We hebben voor Kit een nieuwe halsband gekocht, één die licht geeft en oplaadbaar is, waardoor hij nog beter te zien is in het donker. We willen beslist niet dat hij buiten in de kuip komt, maar af en toe steek hij toch even zijn koppie naar buiten. Het blijft een koude nacht, dus nog steeds zeilkleding aan. We gaan gemiddeld 4 á 5 knopen. Beide hebben we een goede wacht en kunnen ook een beetje slapen tijdens de rust uurtjes.
 
Dag 4, zondag 17 december 2017
We zijn helemaal alleen op zee, geen boot meer te zien, zelfs geen vogels of dolfijnen. Kunnen we alvast wennen aan de nog grotere oversteken. We varen een deel op het zeil en een aantal uren op de motor. Het is weer bewolkt en nog steeds koud, zelfs overdag. Voor Kit is het de eerste dagen vreemd dat we in de salon slapen, maar hij raakt er nu al aangewend. De ene baas gaat slapen en dan gaat de andere baas naar buiten toe. Hij strekt even zijn pootjes om zich vervolgens weer op te rollen tegen een ander baasje die gaat slapen. Voor ons vertrek hebben we een bakje met graszaadjes gekocht voor Kit. Nu komt het gras een beetje op en kan Kit, zittend onder de buiskap, er veilig aan snuffelen.
 
Dag 5, maandag 18 december 2017
Vandaag een bewolkte dag en een zeer woelige zee. We zijn echt een illusie armer door te denken dat het een warme overtocht zou zijn en we geen zeilkleding meer nodig zouden hebben. Vandaag zijn er veel dolfijnen rondom de boot. In de middag horen we een geluid bij het roer maar kunnen het niet thuis brengen. We hebben de fok verder uitgedraaid, de boom uitgeschoven en deze maar vast gezet met installatiedraad. Stevig genoeg voor nu! De boom functioneert nu goed, maar we zullen één grijper moeten vervangen en iets aan de borging moeten doen. Tijdens de wacht van Fred breekt de bevestiging van de stuurautomaat af van de boot, daar kwam dat geluid van eerder van vandaan. Ik neem het roer over zodat hij de schade op kan nemen. Voor zover Fred het kan zien lijkt het er op dat een steun is afgebroken, die zal opnieuw gelast moeten worden. Voor de veiligheid koppelt Fred de automaat helemaal los. Omdat we allebei erg moe zijn van de afgelopen dagen besluiten we toch maar de windvaan te gebruiken, ondanks dat we op de motor varen. Het is even een gepiel om deze goed in te stellen, maar na een poosje glijdt de Pegasus op de windvaan door de golven.
 
Dag 6, dinsdag 19 december 2017
Weinig zon, hele dag in zeilkleding. Vandaag hebben we een bijzonder moment, de positie is bijna gelijk van Noord en West. Wederom zien we dolfijnen vandaag en deze maken er vandaag echt een ware show van. Enkele dolfijnen springen in de lucht, andere maken grote klappers met hun staart op het water. Ze hebben er echt plezier in. Ik voel me vandaag weer niet lekker, heb buikkrampen en moet vaak naar het toilet en ook de kleur van mijn urine bevalt me niet. Het zal zeker komen doordat ik te weinig gegeten en gedronken en mijn medicatie niet heb kunnen nemen. Ik moet meer drinken! Bijkomstigheid is dat ik zo wel lekker afval, al is dit nu niet de beste manier! Tijdens de wacht van Fred breekt een lijn van een aanknopingspunt van de windvaan. Fred maakt me wakker en ondanks de hoge golven vervang ik de lijn, waardoor we tenminste weer verder kunnen op de windvaan. De wind is aardig toegenomen en af en toe krijgen we ongevraagd een hoge golf over en de gratis bijbehorende douche! We zetten nu wel onze vraagtekens bij de juistheid van de voorspellingen van het weer. Onze ervaring nu is dat we bij de voorspelling zeker 5 á 10 knopen bij op moeten tellen.
Dag 7, woensdag 20 december 2017
We moeten de koers een stuk verleggen want de golven worden te hoog en er komt teveel water over de kuip heen. De windvaan doet nu zijn werk goed en wij besluiten om binnen te gaan zitten en van daaruit alles in de gaten te houden. Het zou beter weer worden, maar ook dit is niet goed voorspeld. Om 14:00 uur kunnen we eindelijk weer richting de oude koers sturen. Fred gaat eten maken en zodra hij binnen is roept hij naar mij dat de keuken blank staat. Ik krijg meteen allerlei visioenen van gaten in de boot, waardoor er zeewater naar binnen stroomt. Hij opent een vloerluik en ziet dat het water erg hoog staat en zet meteen de pomp aan. Dit gaat niet snel genoeg en daarom gebruikt hij ook de slang van de lenspomp. Het blijkt gelukkig zoetwater te zijn, afkomstig uit een losgeschoten slang van een extra waterfilter die onder het aanrechtkastje zit. Hierdoor heeft onze zoetwaterpomp vrolijk al het water uit de voorste watertank op de keukenvloer gepompt. We pompen ruim 100 liter water uit de boot, wat een verspilling. De schade valt mee, voor zover we op dit moment kunnen bekijken. De laatste liters schep ik handmatig onder de vloer vandaan. Door dit hele gebeuren is ons ritme geheel verstoord en besluiten we om over te stappen op een wacht van 2 uur op en 2 uur af. Bij zonsopgang zien we ineens een vis op de bank van de kuip liggen. Het is een vis met vinnen die veel weg heeft vleugels, waardoor ze instaat zijn om enige tijd boven het water te zweven. Deze zogenaamde vliegende vis is een veel voorkomend verschijnsel wanneer je oceanen oversteekt. Deze had een afslag gemist en was met zijn koppie tegen de bank aan geknald. Overdag zien we nog tientallen van deze vissen naast de boot over het water “vliegen”.
Dag 8, donderdag 21 december 2017
De laatste dag van onze tocht is aangebroken. Ineens is druk en worden we ineens omringd door 5 boten. Eén daarvan sleept een gigantische drijvende kerstboom achter zich aan, waardoor de lucht fel verlicht wordt. We kunnen een hele poos genieten van deze verlichting in de donkere nacht. Vanaf 6:00 uur blijven we allebei maar op en hebben weer een vliegende vis aan boord. Niet veel later ontdek ik ook nog een mini inktvis, die door een golf aan boord gespoeld is.
Om 11:00 uur hijsen we de gastenvlag van Senegal en aan de andere kant de gele vlag voor de douane.
We passen de route nog een beetje aan voor het laatste stuk naar Dakar. Fred ziet dat de dieselmeter wel erg laag staat, wat hem bevreemdt. Maar om geen risico te lopen besluit hij om de beide reserve jerrycans met diesel in de tank te legen. Later zullen we moeten bekijken wat de oorzaak hiervan is. We hebben nu een gemiddelde snelheid van 6 knopen. De temperatuur neemt iets toe waardoor wij ons langzaam ontdoen van onze laagjes kleding. Eindelijk kunnen we weer in een korte broek aan. Het duurt een hele poos voordat we land zien en dan nog is het zicht erg slecht. We varen langs Isle de Madeleine, de punt Banc Manuel, het “slaveneiland” Ile de Gorée en de grote commerciële haven van Dakar. Er lijkt wel een waas voor en over het land te liggen.
We zien al meer plastic in de zee ronddrijven, dat beloofd wat! Niet veel later verschijnen de eerste “piroques”, de typische Senegalese houten kleurrijke vissersbootjes. Ze duiken ineens op uit de hoge golven om er net zo snel weer in te verdwijnen. Het zijn lange smalle bootjes met een heel laag gangboord en een hoge boegspriet. Dood eng dat ze daarmee de zee op durven. Vanuit één van de bootjes beginnen een zestal mensen enthousiast te zwaaien en wij zwaaien net zo vrolijk terug. Op de achtergrond doemen hoge torenflats op van Dakar, de hoofdstad van Senegal.
Er is bij Dakar geen haven voor zeiljachten, dus gaan we voor anker in een baai bij de CVD, Cercle de La Voile de Dakar. Je betaald hier om voor anker te mogen liggen en gebruik te mogen maken van de faciliteiten. We naderen de baai en volgen nauwgezet de aanwijzingen van medezeilers die er recent zijn geweest en de Cruising Guide to West Africa. Er moeten een aantal wrakken liggen waar we voor uit moet kijken. Op deze afstand zien we echter nog geen enkele boot. Ik heb het gevoel dat we daar straks helemaal alleen zullen zijn, maar Fred is er van overtuigd dat er zeker meerdere boten zullen liggen. Pas wanneer we er bijna zijn zien we door de waas heen inderdaad enkele andere boten liggen. Nu moeten we echt opletten, het is laag water en het is al heel erg ondiep aan het worden. We zien een aantal houten wrakken half boven het water uitsteken. Wij steken 1.80 mtr. en de dieptemeter staat nu al op 2,40 mtr. Er staat op het moment van ankeren een aardige wind en dat maakt het nog spannender. Na een tweede poging lukt het ons om te ankeren tussen de andere boten. We hebben Europa nu echt verlaten en zijn aangekomen in Afrika, Senegal een land voor nieuwe indrukken. Het is 17:00 uur wanneer we uitgeput maar goed en wel voor anker liggen. Morgenochtend zullen we aan land gaan om in te klaren e.d.

----------
 
 
29-12-2017, reactie van Ludmilla
Kinderen, wat een horrorstory! 😱Blij dat jullie weer ergens aan wal liggen. ( nou ja, bij wijze van spreken)
Liefs
 ----------
     << Terug >>