Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 15-10-2017    San Miguel, Tenerife - San Sebastian, La Gomera
 
2017-10-08 San Miguel, Tenerife - San Sebastian, La Gomera
Vandaag vertrekken we naar La Gomera, een eiland wat we nog niet eerder bezocht hebben. Voorlopig nemen we even afscheid van onze Duitse vrienden, Nick en Anne. Ze helpen met de lijnen bij het vertrek, zwaaien nog even en dan verlaten we de haven van San Miguel. Het is ongeveer 30 zeemijl naar La Gomera en bij ons vertrek staat er totaal geen wind. Het is een aangename dag varen met een lekker zonnetje. Onderweg komen we een “Piratenboot” tegen die dolfijnen aan het spotten is. Dan zien ook wij twee grote dolfijnen en dat blijft een prachtig gezicht, maar helaas alweer geen walvis te zien.
We hebben zoveel verhalen van andere zeilers gehoord die onderweg walvissen hebben gezien dat ik nu toch wel een beetje jaloers wordt. Maar goed wie weet, we hebben nog een lange weg voor de boeg. We varen op de motor en gebruiken de stuurautomaat en om toch een beetje nuttig bezig te zijn onderweg ontdoe ik een aantal RVS buizen van de bimini van roest. RVS roest niet wordt er dan gezegd, maar iedere zeiler die op zee zeilt weet dat dit een fabeltje is, uiteindelijk wordt alles roestig. Het zoute zee water is funest voor je boot en daarom is het belangrijk dat je regelmatig je boot afspoelt en het rvs oppoetst. We hadden dit al een poosje niet gedaan en het was hard nodig! Het ziet er meteen al een stuk beter uit!
In de buurt van La Gomera trekt de wind weer een beetje aan tot 20 knopen en we gaan over tot met de hand sturen. Ik vind het altijd leuk om met de hand te sturen en zo de golven goed te pakken. Het is net surfen! Wanneer we het mooie eiland naderen zwakt dit weer af. In de pilot staat hoe je de haven moet benaderen, door de gele boeien te volgen. Een grote patser motorboot wil ons nog even inhalen voordat we de havenkom binnen varen. We moeten de havenmeester een aantal keren oproepen voordat hij reageert en eindelijk zien we hem zwaaien bij één van de steigers. Samen met de Zwitserse buren helpt hij ons aan te leggen.
Dan zien we ineens een bekende boot liggen, de “Seagull” van Wim en Marjorie die we in Las Palmas hebben leren kennen. Vanaf hun boot roepen ze ons al toe dat ze hier al twee weken liggen met technische pech en medische problemen. Zodra we gesetteld zijn komen ze even aan boord om te vertellen hoeveel pech ze hebben gehad. We besluiten diezelfde avond om samen uit eten te gaan, maar eerst gaan we naar het havenkantoor, dat vanaf 16:00 uur weer open is. Het is zondag en er blijkt niemand op kantoor te zijn wanneer we daar aankomen, dus wachten we even op het bankje voor het kantoor. De toegang van de steigers zijn afgesloten met een groot hek en hiervoor heb je een pasje nodig. Onze Zwitserse buren lopen net langs en bieden ons hun 2e pasje aan, zo kunnen we in ieder geval even douchen en de steiger weer op. We gaan de volgende dag wel naar het havenkantoor voor een eigen pasje en de papieren. S ’avonds gaan we met Wim en Marjorie uit eten bij het restaurant El Pajar (Calle de Ruiz de Padrón 26) met een vriendelijke bediening en goed eten. Op weg naar de boot drinken we nog een glaasje bij Bar Cafe Ambigú (Plaza las Américas 10) gezellig terras, goede bediening en lekkere drankjes. Bovendien hebben we hier Wifi wat ook nooit weg is.
La Gomera
Is het op één na kleinste bewoonde vulkanisch eiland van de Canarische Eilanden en heeft nog geen oppervlakte van 369,8 km2. Om het te vergelijken met de Nederlandse eilanden, het is groter dan Vlieland en kleiner dan Texel. Het eiland is cirkelvormig, ongeveer 24 km in doorsnee en het hoogste punt is de bergtop Garajonay met 1487 meter, ligt in het gelijknamige National Parc in het midden en noorden van het eiland. Het werd in 1981 uitgeroepen tot nationaal park en werd in 1986 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO geplaatst. Het is een echt natuur eiland en er zijn meer dan 650 km wandelpaden. Er zijn diepe ravijnen, Barrancos, die o.a. bekleed zijn met laurierbomen, Laurisilva. Vele terrasvormige akkers met dadelpalmen. Het is niet een echt toeristisch eiland, men komt hier vooral voor de natuur. Anders dan de meeste andere eilanden is La Gomera altijd een agrarisch eiland gebleven en hebben industrie en toerisme zich hier niet of nauwelijks ontwikkeld. De huidige bewoners zijn nog altijd grotendeels boeren en het leven op La Gomera is zeer traditioneel en kent vele oude gebruiken.
 
De Gomeranen hebben een unieke manier om over de brede valleien te communiceren met een wonderlijk soort gefloten spraak genaamd Silbo. Het geluid wordt gedeeltelijk gebruikt ter vervanging van woorden. Er zijn enkele ouderen die de taal nog beheersen, maar de jongere generatie ‘spreekt’ haar niet meer. Deze werd ontwikkeld door de oorspronkelijke bewoners van het eiland, de Guanchen, werd overgenomen door de Spaanse kolonisten in de 16e eeuw en overleefde het uitsterven van de Guanchen. Toen vroeg in de 21e eeuw deze unieke wijze van communiceren op het punt stond te verdwijnen, besloot het lokale bestuur er een verplicht schoolvak van te maken. Silbo is nu uitgeroepen tot immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid door de UNESCO. Af en toe horen we nog iemand fluiten, maar dat is zeldzaam.
 
San Sebastián
De hoofdstad van het eiland heeft een historisch centrum met schaduwrijke pleinen en kleurrijke gebouwen variërend van roodbruin naar geel. Men teert hier nog altijd op de drie keer dat Christopher Columbus hier is geweest op weg naar de Nieuwe Wereld. De Iglesia de la Virgen de la Asuncion is de kerk waar Columbus gebeden zou hebben om zijn reis veilig te laten verlopen. Ik ga even binnen kijken en Fred wacht gelaten op mijn terugkomst, hij heeft niets met kerkjes. Ik laat even de stilte op me inwerken. In Casa de Colon heeft Colombus overnacht tijdens zijn bezoeken aan La Gomera. In het parque de la Torro del Condo bevindt zich de 16 meter hoge gelijknamig toren, een 15e-eeuwse vesting. Het is één van de weinige in originele staat bewaarde gebouwen, maar naar ons idee niet echt bijzonder. Het park werd gerenoveerd en had op 9 oktober dit jaar klaar moeten zijn, maar ja met al die feestdagen die ze hier hebben kan het natuurlijk ook niet anders dat dit nog lang niet zover is. In de stad heerst over het algemeen een relaxte sfeer, de meeste mensen zijn open en vriendelijk er is weinig sprake van haastig gedoe zoals op de andere eilanden.
Op Plaza de la Constitucion is het goed vertoeven onder de gigantische hoge laurierbomen. Het zijn echt prachtige bomen, maar als je goed kijkt, zie je dat deze tegenwoordig onderdeel zijn geworden van de huidige tijd waarin we leven.
Hier vlakbij zit een klein cafeetje/eettentje, Dulceria Oscar, waar je heel gezellig tussen de veelal lokale mensen kunt genieten van een kopje koffie of een lichte maaltijd. De ober doet vreselijk zijn best om zich verstaanbaar te maken in het Engels en past het menu aan naar onze wens omdat ik geen wit brood kan eten. We gaan hier een aantal keren terug om in de middag te genieten van een groot koel glas bier.  Fred houdt het dan bij een groot glas gewoon bier, maar ik geef de voorkeur aan een Clara, dat is bier vermengd met limoen. Dit is erg lekker en heeft een fris smaakje! Wandelend door de straten en steegjes krijg je een aardig beeld van het dagelijks leven van de eilandbewoners. Plaza de Las Americas, dat achter de haven ligt is de ontmoetingsplaats bij uitstek. In de ochtenduren is het hier nog gezellig druk, maar hoe verder de dag vordert hoe rustiger het wordt. Pas laat op de avond lopen de terrassen en cafés weer vol. Er zijn verschillende restaurants en bars met zeer uiteenlopende prijzen. Met een beetje zoeken vindt je vanzelf de kleine en niet al te duren eetgelegenheden. San Sebastian moet het vooral hebben van de toeristen die hier aankomen met de grote Ferry’s, zoals van Fred Olsen. Op maandag lopen we door de stad en vinden het uitgestorven, veel winkels zijn dicht en weinig volk op straat. Wanneer we koffie drinken op een terrasje vraag ik de ober waarom er zoveel winkels dicht zijn. Zijn uitleg is simpel. In het weekend komen er veel meer toeristen en dan zijn ze open en maken lange dagen, dus hebben ze maandag echt nodig om uit te rusten!
Vanaf de terminal van de Ferry’s loop je langs de haven over een boulevard met mooie groene gesnoeide bomen. Wij kennen ze als kamerplant in Nederland, hier zijn ze uitgegroeid tot bomen. Wanneer je onder het tunneltje doorgaat aan de noordoost kant van de haven, tref je het Castillo Del Buen Paso, het Monumento de la Antorcha Olímpica en nog een strandje. Het andere strand ligt vlak achter het havenkantoor bij het centrum. Beide zijn niet overdreven groot en hebben zwart zand. Het is een gezellig stadje en niet te groot, kortom aangenaam vertoeven hier.. Beide zijn niet overdreven groot en hebben zwart zand. Het is een gezellig stadje en niet te groot, kortom aangenaam vertoeven hier.

De haven
Om de haven aan te lopen is het wel te adviseren om de gele boeien route te volgen omdat er met regelmaat zeer grote Ferry’s en cruiseboten naar deze haven komen. De haven ligt op een steenworp afstand van het centrum. Je treft hier je plaatselijke bootjes, zeilboten die vanaf hier de oversteek naar Kaap Verdië of de Carieb maken en erg veel charterboten aan. Met deze laatste zijn wij dan niet zo blij omdat veel van deze mensen het weinig interesseert wanneer er iets fout gaat met de boot. Zo zien we met vaste regelmaat charter boten binnen komen en bij het aanleggen andere boten raken. Ze zijn soms bemand met 6 tot 8 personen en niet eens instaat om rustig aan te leggen met geen wind. Het is leuk om naar dat geklungel te kijken, zolang het niet in de buurt van onze boot is. Er is een grote doorstroom van boten in deze haven wat het daardoor ook drukker maakt. Het toiletgebouw ziet er schoon en zeer netjes uit. Er zijn wasmachines aanwezig en het havenpersoneel is vriendelijk en behulpzaam. De kosten zijn gemiddeld, ongeveer € 25,00 per dag. Jammer genoeg zien we ook hier weer boten aan die verlaten en vervuild achter gelaten zijn, wat voor een trieste aanblik zorgt. Vanwege de grote Ferry’s, cruiseboten en de werf is het niet echt een rustige haven te noemen.
 
Kit
Die verlegd zijn grenzen bij elke nieuwe haven. De eerste paar dagen nog enigszins op zijn hoede, maar daarna springt hij met gemak af en op de boot. Op een dag komt er een boot aan met een grote hond aan boord. Kit kijkt zijn ogen uit, maar blijft wel veilig aan boord. Ze houden elkaar goed in de gaten en zitten elkaar op gepaste afstand aan te staren. Nee, Kit die verveeld zich niet. En wanneer er dan ook nog eens mensen langs lopen die hem alle aandacht geven, is het helemaal goed. Op een avond is het tijd om de boel af te sluiten en Kit binnen te halen. Hij zit op de punt van de boot uit te kijken wanneer er een andere kat over de steiger loopt. Even is het een soort van pat stelling, wie doet wat het eerst, maar dan neem Kit een enorme sprong en rent achter die andere kat aan. Dit is nu duidelijk zijn terrein geworden en de kat wordt de hele steiger afgejaagd. Het kost ons nog enige moeite om Kit weer aan boord te krijgen. Kit mag dan een gecastreerde kater zijn, maar lui en vadsig zal hij op deze manier nooit worden! Het is een grote lenige gespierde kat.
Praktische dingen
Er zijn een aantal kleine supermarkten, waarvan de grootste supermarkt Tu Trébol gevestigd is aan de Av. de Colón 28, vlakbij het busstation en beneden bij de markthal. Hier zit overigens ook een kleine bakker die goed brood heeft.
Vlakbij de haven is een Centro Médico Gomermedi gevestigd (Paseo Fred Olsen 1), waar je vrijwel direct geholpen wordt. We gaan hier naar toe omdat ik al een poosje last heb van één van mijn oren. Een zeer vriendelijke arts helpt ons en gelukkig is niets ernstig aan de hand. Tevens schrijft hij met gemak een recept uit voor Diazepam (middel om o.a. beter te kunnen slapen), wat we graag in de boordapotheek wilden hebben. Het verkrijgen van medicatie gaat hier wel erg gemakkelijk, veel kun je zonder recept gewoon bij de apotheek halen en de bedragen zijn niet de moeite waard. We vullen de boordapotheek nog aan met pillen bij hartklachten (deze ontbraken nog) en ook dit is geen probleem.
Een auto huren kun je op verschillende plekken, o.a. in het gebouw (met de puntdaken) in het verlengde van de aankomst van de Grote Fred Olson boten.
Uiteraard zijn hier ook weer de nodige Chinese winkeltjes te vinden en één daarvan heet Bazar Oriental (in de Calle Real). Deze winkel lijkt aan de buitenkant erg klein maar zodra je het pand betreedt waan je je in een soort doolhof van gangpaadjes tussen de veel te volle schappen. In sommige hoekjes van het pand kun je naar boven en naar beneden toe. Het is even zoeken en soms ook niet van goede kwaliteit, maar meestal vindt je hier wel wat in andere winkels niet vinden kunt.
Wat hebben we zoal verder gedaan
Fred heeft een aantal dingen van de motor gecontroleerd, zoals de olie van de keerkoppeling.
Nog een aantal ringen in de zonnetent erbij gemaakt en een aantal langere touwtjes, voor het vastmaken aan de railing, afgebrand om de tent beter vast te kunnen zetten.
Boot afgespoeld, wasjes gedraaid en nog meer RVS schoongemaakt.
Fred heeft beetje gewerkt en helpt Wim van de "Seagull" met pc perikelen. Ik ga verder met administratie en ons blog.
Naar de apotheek geweest om onze boordapotheek aan te vullen met medicatie, wanneer iemand last krijgt van zijn hart, dit ontbrak nog. We willen ook wat extra Diazepam hebben om makkelijker in slaap te komen en te ontspannen, maar hiervoor moeten we eerst een receptje halen. Bij de medische post bij de haven krijgen we dit met gemak
Fred komt bij het toiletgebouw wanneer een dame aan hem vraagt hoe ze toegang kan krijgen tot het toilet. Met het pasje dat je op het havenkantoor krijgt als je in de haven ligt zegt Fred. Ze heeft geen pasje, maar ze is wel met een boot, die grote grijze zegt ze en wijst vervolgens naar een super grote grijze Duitse cruise boot die in de haven aangemeerd is. Het moet niet gekker worden!

We hebben één dag een auto gehuurd om het eiland te bekijken, zie volgend blog.

----------
 
     << Terug >>