Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 28-09-2017    Puerto Rico - Pasito Blanco - Mogan
 
We staan ruim voor zonsopgang op en maken de boot klaar voor vertrek. Bij het vertrek uit een haven sta ik meestal achter het roer en ruimt Fred alle lijnen op en hangt de stootwillen binnen boord. Het is nog donker wanneer we de haven achter ons laten. Nu ben ik zo gewend dat we naar het zuiden varen dat ik automatisch rechtsaf sla bij het uitvaren van de haven. Fred vraagt wat doe jij nu, waar ga je heen? Oeps foutje, het is nog vroeg zullen we maar zeggen! De jachtwerf ligt een stukje terug naar het Noorden. Soepel draai ik de boot en vaar de juiste koers. Het is maar 7 zeemijl, dus ongeveer 1,5 uur varen. Er is nog niet veel wind, de zee is rustig en langzaam zien we de zon opkomen. Altijd een prachtig gezicht! Wanneer we Pasito Blanco naderen hebben we goed zicht bij het invaren. We roepen de havenmeester op en melden dat we een afspraak hebben om 8:00 uur om uit het water gehesen te worden. We worden verzocht om te wachten bij de steiger van de werf. Jammer genoeg is de wind toegenomen en moeten we goed opletten bij het aanleggen bij de steiger van de werf. Vervolgens is het wachten tot er enige actie wordt ondernomen door de werf. Maar na enige tijd ga ik toch maar even de kant op om te vragen wanneer we er uit gaan. De man in het kantoor van de werf zegt dat het personeel van de kraan nog moet komen….. Weer echt Spaans, daarvoor moesten we nu zo vroeg op!
Ik leg de man uit dat wij een speciale antifouling op de boot hebben en er dus voorzichtig met de banden van de hijskraan moet worden omgegaan en ook bij het plaatsen op de bokken (steunen). Uiteindelijk is het pas 9:00 uur wanneer er iets wordt ondernomen. De mannen van de werf zijn zeer efficiënt en behulpzaam. De banden worden in het water gelaten, gaan om de boot heen en dan gaat de boot een beetje de hoogte in. Voordat ze verder gaan moeten wij van de boot af. Vanaf de kant kijken we met enige spanning toe hoe de kraan de boot verder omhoog hijst en vervolgens naar een plek op de werf toe rijdt. Het blijft altijd spannend, want een boot hoort in het water, niet op de kant. Ze hebben goed geluisterd en doen zeker hun best om de antifouling zo min mogelijk te beschadigen. Niet veel later staan onze Pegasus op een zestal bokken. De boot is er vier jaar geleden voor het laatst uit geweest en dankzij onze bijzondere antifouling, ziet de onderkant er zeker niet slecht uit. Deze werf gaat zeer efficiënt om met zijn ruimte, kleine bootjes die op de kant staan worden in een stellage opgeslagen. Ook is er voldoende ruimte om de boot heen om goed te kunnen werken.
Ruben (de motor monteur) komt pas om 12:00 uur, zo hebben wij mooi de tijd om de buitenkant van de boot schoon te maken. Door deze antifouling gaan de pokken er redelijk gemakkelijk af. Alleen bij de boegschroef zitten behoorlijk wat pokken (hier is gewone antifouling gebruikt omdat deze later is aangebracht) en bij de onderkant van de kiel en de schroef. De schroef en het roer maken we ook vrij van pokken en dat ziet er dan al meteen weer een stuk beter uit. Het blijft toch een hele klus, maar het gaat om het resultaat. Wanneer de schroef helemaal schoon is zullen we ook meer toeren kunnen draaien.
Dan komt Ruben en haalt de eindanode en de schroef er af. De lagers die hij bij zich heeft passen niet en waarom verbaasd me dat niet eens meer? Hij belt met zijn vader en even later vertrekt Ruben op zoek naar een passende lager. Na 2 uur komt Ruben terug en ik zie het al aan zijn gezicht, met slecht nieuws. Geen lager van de juiste maat te krijgen op geen van de Canarische Eilanden. Ze hebben het meteen besteld in Barcelona (gelijk maar 2 stuks) en deze zullen per expres verzonden worden, zodat we het de volgende dag er is. De volgende dag om 13:00 uur zal Antonio komen en het werk afmaken. Nu hebben wij niet zulke goede ervaringen met het verzenden c.q. ontvangen van goederen per post, dus dat moeten we eerst nog maar eens zien. Het betekend mu wel dat we toch een nachtje op de kant zullen staan. Niet gepland en ook niet echt gewenst door ons, maar ja wat doe je er aan. We kunnen onmogelijk zonder schroef verder. Het zou slechts een paar uurtjes tijd kosten en hij had toch alle materialen? Het schijnt hier niet anders te kunnen en wij zijn er nog steeds niet aan gewend dat alles veel langer duurt. We nemen afscheid van Ruben, omdat zijn vader alleen zal komen de volgende dag. De rest van de dag doen we niets meer, we hebben het nu wel een beetje gehad. We zijn vies en moe, de hoogste tijd voor een douche. Natuurlijk is er alleen maar koud water en hiermee proberen we ons zo goed als het gaat een beetje schoon te maken.

Bij deze haven is niet veel, slechts één restaurant en die is veel te ver lopen na deze vermoeiende dag. Gelukkig is er naast de werf wel een kleine SPAR supermarkt die voldoende heeft om ons te kunnen voorzien van een goede pizza en vers brood. Het is een raar gevoel om weer op de kant te staan en iedere keer een ladder op te moeten klimmen om aan boord te komen. De boot beweegt niet of nauwelijks en dat zijn we helemaal niet meer gewent. Van bovenaf ziet alles er toch anders uit. Zelfs Kit is van slag en begrijpt er niets van, zoveel geluiden om hem heen en hij ziet zo weinig. Heel vreemd voor hem. Ook mag hij van ons nu niet naar buiten omdat we niet weten wat er zal gebeuren als hij van iets schrikt. Moe, maar voldaan dat het grootste gedeelte van de onderkant van de boot “schoon” is, hangen we s ’avonds op de bank.

2017-09-27 Pasito Blanco - Mogan
De volgende ochtend gaan we verder met schoonmaken en wachten op de komst van Antonio met de nieuwe lagers. We zijn bijna klaar met onze lunch, het is precies 13:00 uur (ja, ze kunnen wel op een afgesproken tijd komen!) wanneer Antonio het terrein op komt rijden. De lagers zijn gearriveerd (het moet niet gekker worden) en hij kan aan de slag. De lager, anodes en de schroef worden gemonteerd en dan is alles weer in orde.
Bij de motor doet Antonio ook nog extra isolatie materiaal om het motoruitlaatspruitstuk. Hierna nemen we de papieren door m.b.t. de aanschaf van de motor, vinken alles af en vullen het garantiebewijs in. De mensen van de werf staan ineens te trappelen van ongeduld om ons weer het water in te krijgen, maar die moeten maar even geduld hebben. We zullen toch eerst even alles moeten opruimen en we willen ook nog even vers brood kopen. Zodra we weer in het water liggen komt Antonio ook nog even aan boord om nog een laatste test te doen. Het is 15:00 uur wanneer we eindelijk zo ver zijn dat we kunnen vertrekken. We nemen afscheid van Antonio, die nog een poosje op de kant naar ons staat te zwaaien. We mogen misschien niet altijd tevreden zijn geweest over hoe alles is verlopen wat de motor betreft, maar de beide monteurs (Antonio en zijn zoon Ruben) hebben er alles aan gedaan om het zo goed mogelijk te herstellen. We denken dat dit voor hen een goede lering is geweest.
We besluiten om meteen door te varen naar het zuiden om daar voor anker te gaan bij Mogan. Het is maar 2 uurtjes varen en dan kunnen we nog even bijkomen van alles wat we achter de rug hebben. We zijn al eerder in de haven van Mogan geweest, maar ditmaal blijven één nachtje voor anker liggen. De volgende dag zullen we, wederom op de motor, naar Tenerife varen. We willen zo snel mogelijk aan de eerste 50 motor uren komen, dan kunnen we de servicebeurt nog bij de Canarische Eilanden doen. We genieten nog even van het heerlijke weer

----------
 
 
5-10-2017, reactie van Ludmilla :)
Wat ben ik toch blij dat jùllie een boot hbben en niet ik....wahaha....
Nee sorry, blij dat het uiteindelijk goed is gekomen.
Kusje
 
9-10-2017, reactie van Caroline en Fred
Zo zijn wij weer erg blij dat we geen huis en auto meer hebben......!
 ----------
     << Terug >>