| | Alweer 2 ½ maand zijn we in Salé en we willen verder naar de volgende bestemming: Agadir. We zullen hier 4 dagen en 3 nachten over doen. Ik ben voldoende opgeknapt en de weersverwachting is gunstig om te vertrekken. De wind hebben we tegen en is niet veel, dat wordt op de motor varen. Langer willen we niet wachten.
Maandag 30-01-2017
Om 10:00 uur varen we naar de aanlegsteiger van de douane om uit te klaren. We leveren onze paspoorten en bootpapieren in en moeten ongeveer 30 minuten wachten voordat deze bekeken zijn en er een uitklaring stempel in onze paspoorten gezet zijn. De dame van de douane komt met 3 collega’s en een hond naar de boot toe en overhandigd ons de papieren. Ze vraagt of we het hekje even open willen maken zodat de hond aan boord kan komen. Fred geeft aan dat we een kat aan boord hebben en dat het hekje (met net) niet los kan. Voordat ze aan boord komen zal hij ook even de kat moeten vasthouden. Probleem! De hond kan zo niet aan boord, blijkbaar is het optillen van de hond geen optie. Wederom ontsnappen we aan de honden controle! De douane mensen komen wel aan boord en willen dat ik allerlei luikjes open maak en kussens van de salonbank optil. Ze kijken een beetje rond en dat is het dan, we kunnen vertrekken! Samen met een Duitse boot “Pretender” varen we achter het pilotbootje de rivier af. We zwaaien nog even naar enkele mensen die langs de rivier op de kade staan en om 12:00 uur varen het zeegat uit. Het is even goed opletten want de deining is hier behoorlijk groot. We zijn weer onderweg!
Het is een mooie zonnig dag met maar weinig wind, we varen op de motor met grootzeil en maken gebruik van de stuurautomaat. Aan het eind van de dag hebben weer een prachtige zonsondergang!
Tijdens de nacht wacht van Fred maakt hij me even wakker. Hij ziet teveel rare lichtjes in de buurt, misschien zijn dit wel de beruchte tonijnnetten! Samen kijken we even goed om ons heen en zijn toch wel heel erg blij dat we in Lagos een radar hebben aangeschaft! We weten ze gelukkig te ontwijken en ik duik weer mijn bedje in. Tijdens mijn nacht wacht passeert er een grote tanker. Niet veel later hangt er een vreselijke stank om ons heen, een mengelmoes van uitlaatgassen en rotte eierenlucht . Blijkbaar heeft deze tanker even wat vuil geloosd. Dan gaat het waaien met wind tot 23 knopen en komen we ook nog eens in de mist terecht. We zetten een rif in het grootzeil. Het is een onrustige nacht.
Dinsdag 31-01-2017
Rond 8:00 uur neemt de wind, die nog steeds van voren komt, zelfs toe tot meer dan 30 knopen. We moeten met de hand sturen. Een paar uur later gaat het ook nog eens regenen en worden de golven behoorlijk hoog. De neus van de boot duikt in de golven en het opspattende water zorgt ervoor dat we er niet droger op worden. In de middag hebben we eerst nog een beetje zon maar dan betrekt het alweer. Een slechte dag met regen en veel wind tegen.
Vandaag hebben we de 2000 Zeemijlen bereikt, weer een hoogte puntje!
Rond 23:00 uur is het droog en is de wind afgenomen tot 10 knopen. In de nacht ontstaan er weer donkere wolken.
Woensdag 01-02-2017
De hele dag is het vrijwel zonnig geweest met gemiddeld 5 knopen wind. We hangen onze natte zeilkleding lekker even te drogen in de zon. Op een gegeven moment zie ik op een afstand schuin voor ons een verandering in de golven ontstaan. Het lijkt of daar een grote groep vissen o.i.d. zwemt. Of zijn het dolfijnen? Nee, het moet echt iets groters zijn. Dan zie ik iets boven water uit komen, het is een grote groep walvissen. Ik gooi ons roer om en ontwijk de groep. Niet veel later zie ik ineens de diepte meter op 4 meter staan. Ze zwemmen blijkbaar ook onder ons door! Jammer dat ze niet even omhoog sprongen. De wind neemt in het begin van de avond even toe, maar al snel zakt deze weer terug naar 4 knopen. De nacht is goed en we hebben allebei een rustige wacht en kunnen daardoor weer een beetje beter slapen. Hoewel het geen volle maan is en daardoor niet super helder, kan ik toch intens genieten van de prachtige sterren hemel. Ook zie ik nog een vallende ster en doe toch maar weer een wens. Ik ben helemaal gelukkig!
Donderdag 02-02-2017
Donkere wolken en de wind komt van opzij. Motor gaat uit, Genua erbij en we kunnen weer lekker zeilen. In de ochtend probeer ik nog even wat te slapen en zodra ik in slaap gevallen ben, kruipt Kit lekker tegen me aan. Rond 12:00 uur komen we in de buurt van Agadir en nemen de kleine vissers bootjes toe. Op de radar kunnen we ze goed zien, gelukkig maar want ze verdwijnen geheel aan ons zicht in de hoge golven. Moedig hoor van deze vissers om met dit soort kleine bootjes zover de zee op te gaan. Om 14:00 uur is de wind afgenomen en rollen we de Genua in. Op de motor varen we Agadir binnen. Het haven personeel staat al naar ons te zwaaien waar we kunnen aanleggen. Ze maken met hand gebaren duidelijk dat ze graag willen dat we met de achterkant van de boot naar de steiger moeten liggen. Maar dat willen wij niet, we zijn nu eenmaal eigenwijs! We hebben een windvaan en geen zwemplateau aan de achterkant om deze te beschermen en ook willen we graag de zon in de kuip hebben. De man van de Marina wil toch wat we de boot omdraaien met als argument dat de vingersteigers niet sterk genoeg zouden zijn wanneer we zo blijven liggen. Onzin natuurlijk! Ik heb al snel door dat alle boten met de achterkant naar de steigers liggen, ze willen dit gewoon voor het mooie “plaatje”! Morgen kunnen we een ander plek krijgen, waar we wel zon in de kuip hebben, maar dan moeten we wel met de achterkant naar de steiger! We gaan toch maar akkoord. Om 15:00 uur liggen goed en wel aan de steiger. Naast ons ligt aan de ene kant een Zwitserse en aan de andere kant een Duitse boot. De politie komt Fred ophalen voor het invullen van het papierwerk. Dan komt de douane man vragen om het in – en uitklaringsbewijs van Salé en loopt met Fred mee terug naar de boot. We hebben, zoals jullie weten een aantal pakketjes ontvangen in Salé (zie vorige blogs) met goederen die hij toch graag even wil zien! Fred laat het gevraagde zien en de man druipt weer af. Op onze paspoorten moeten we nog even wachten.
Nu willen we eerst even lekker douchen en een ergens een hapje gaan eten. Wanneer we boven aan de steiger staan bij het hek, komt de man van de douane man aanlopen en overhandigd ons onze paspoorten. De havenmeester staat er ook bij en laat ons de plek nog even zien waar we morgen kunnen gaan liggen. We wandelen vervolgens naar de boulevard en vinden een restaurant “Havana” met uitzicht op het strand. We kunnen hier alcohol krijgen en doen ons te goed aan lekker eten en een flesje wijn. Na afloop vraagt Fred om een Irish Coffee, maar wat hij krijgt lijkt er op de verste verte niet op. Toch wel jammer, want hij had het wel verdiend! Terug op de boot nestelen we ons op de salonbank en kijken nog wat tv voordat we ons bedje inrollen. Morgen weer een dag.
---------- | |
Blogdetails
