Javascript staat uit. Voor een optimale werking moet Javascript worden ingeschakeld.

SailingPegasus.nl - Zeilen met de Pegasus - Blogdetails
Datum: 17-11-2016    Lagos - Vilamoura - Faro
 Maandag 07-11-2016 t/m Dinsdag 15-11-2016
We hebben nu ongeveer maand in Portimão en een meer dan één maand in Lagos doorgebracht en het is nu echt de hoogste tijd om weer verder te gaan.
 
De laatste twee dagen hebben we alle voorraden opgeborgen, een beetje opgeruimd en de route bepaald voor ons vertrek uit Lagos. We tanken water en Fred gaat de laatste rekening betalen bij het havenkantoor. De loopbrug gaat pas om 9:00 uur open, dus voor die tijd kunnen we niet weg. We nemen afscheid van onze buren, Brenden en Serena en beloven in contact te blijven. Ook nemen we uitbundig afscheid van Antoinette en Maarten die voor enkele weken terug gaan naar Nederland. Hun boot blijft in Lagos en wordt gebruikt door hun dochter en vriend.
 
Iets na 9:00 uur verlaten we de haven van Lagos, uitgezwaaid door onze nieuwe zeilvrienden Antoinette en Maarten van de Witte Beer. Ook de overburen, Trevor en Irene zwaaien nog even naar ons. Het weer is iets minder dan de dag er voor, maar toch bijzonder acceptabel. We hebben een lekker windje uit het Noorden en kunnen eindelijk weer eens lekker zeilen (zie filmpje). Er zijn erg weinig boten op het water, je kunt wel zien dat het zomerseizoen over is. We zien langzaam het landschap veranderen. De grilligere hoge rotsen maken plaats voor lange brede stranden met af en toe een stukje rots. De kleur van de rotsen is veranderd van bruin/geel in een rode kleur en de zon glinstert op het water. We zijn weer helemaal in ons element! Omdat we aan de late kant zijn vertrokken waren we een beetje bang dat we bij donker in Faro aan zouden komen en daarom besluiten we om maar een nachtje de haven van Vilamoura in te gaan. We willen tenslotte niet bij donker aankomen en zeker niet wanneer we voor het eerst met ons nieuwe anker gaan ankeren! We leggen aan bij de wachtsteiger en krijgen direct hulp van twee  havenmedewerkers.
Uiterst vriendelijk en zeer behulpzaam. Fred loopt naar de receptie en is meteen een half uurtje weg. Wanneer ik me af ga vragen waar hij blijft verschijnt hij net weer in beeld. Er moesten stapels papieren ingevuld worden en dat voor maar één nachtje. Er vaart een ribbootje mee om ons bij de aangewezen ligplaats ook even te helpen. Super, dat zijn we niet gewend! Het blijkt dat ze in de race zijn voor de beste haven van Portugal! We kunnen in ieder geval zeggen dat ze hun best doen! De haven ligt in een kom met daarom heen vele winkeltjes, barretjes en restaurants. We gaan maar even een biertje drinken, nu er nog een beetje zon is. Zodra de zon achter een gebouw verdwijnt, is het meteen koud aan het worden. Terug naar de boot, eten en lekker lui tv kijken. Morgen gaan we verder richting Faro.
 
Kit
Die moet even zijn energie kwijt, na een dagje onder de salontafel te hebben gezeten tijdens het zeilen. Zodra hij de kans krijgt springt hij op een andere boot! Wacht maar, morgen liggen we voor anker en dan is het uit met de pret!
 
De volgende dag varen we op de motor naar de baai bij Faro.
We willen voor anker bij Faro voor het bekende “Dream breaker Island” ofwel Ilha da Culatra. Over deze plek wordt gezegd dat wanneer je hier eenmaal voor anker hebt gelegen je eigenlijk niet meer weg wilt. We zullen het ervaren!
De “Ria Formosa” is een nationaal natuurpark en wordt beschouwd als één van de meest fantastische plekken van de Algarve. Het is een lagune die bestaat uit een labyrint van zoute moerassen, slikken, schorren, zoutpannen, zandeilandjes en kanalen, het lijkt een beetje op onze Waddenzee. Een reeks van zanderige eilanden en schiereilanden met lage duinen beschermen de lagune tegen de oceaan. Het is een oase van rust, wanneer je de vliegtuigen die op Faro landen en opstijgen even buiten beschouwing neemt. Er is sprake van vele ondiepten, dus is het goed opletten waar je vaart. We plannen het zo dat we met laag water, maar opkomend tij aankomen. We hadden al enkele tips gekregen van Maarten van de “Witte Beer” waar we het beste konden ankeren. Nu met onze nieuwe radar kunnen we nog meer om ons heen zien. We vinden een mooi plekje op gepaste afstand van een tweetal boten. Er liggen ongeveer 18 boten voor anker in dit grote gebied. Maar van horen zeggen liggen hier in de zomer weleens meer dan 100 boten! Het ankeren met ons nieuwe ROCNA anker gaat in één keer goed en niet veel later kunnen we nog even lekker genieten van het zonnetje. Dan wordt het frisser en duiken we de salon in.
We zijn druk bezig met eten maken en kijken ondertussen naar de mooi rode zonsondergang, wanneer er een WhatsApp binnenkomt van Maarten. “Genieten jullie ook van de mooie zonsondergang”? Na het eten krijgen we nog een WhatsApp van Maarten: “We liggen 100 meter van jullie vandaan”! Met verbazing kijken we naar het berichtje en vervolgens op het scherm bij AIS. Verdomd, ze liggen er echt! We krijgen contact via de marifoon en SSB en het blijkt dat ze samen met dochter en vriend hierheen gevaren zijn om vanaf Faro naar Nederland te vliegen. Dat hadden ze niet verteld!
 
Wat hebben we zoal gedaan tijdens deze week.
We zijn een paar keer met de dinghy naar “Ilha da Culatra” gegaan en hebben een beetje over dit, toch wel bijzondere eiland gewandeld. Op dit eiland rijden alleen maar een paar tractoren en soms een klein driewielig autootje. Er wonen ongeveer 900 mensen op dit eiland, veelal vissers en deze zie je bij de haven druk bezig met het herstellen van hun visnetten! Er komt af en toe komt er een veerbootje met enkele toeristen die uitzwermen over het kleine eiland en een boot die het eiland voorziet van voorraden. Wanneer we bij een cafeetje iets drinken zien we een man ladingen biertjes naar binnen rijden, dit is volgens hem “het water van het eiland”. Er wordt wat afgezopen hier! De woningen zijn veelal wit geschilderd met een randje fel gekleurde verf.
Boven de deuren hangen tegeltjes met heiligen er op. Het zand hoopt zich op tussen de huisjes, maar het is sommige mensen toch gelukt om een soort van tuintje te creëren. Je ziet veel planten in potten, vetplanten en cactussen. Er zijn een aantal restaurantjes en cafeetjes, die nu voor namelijk bezet zijn door de eigen bevolking. In één van de zijstraatjes zien we een houten bordje met daarom “mini mercado”, een supermarktje! We volgen de bordjes zigzaggend door de kleine straatjes, want we willen weleens weten wat ze zoal verkopen. We vinden er vers fruit en een pot met rode saus voor de spaghetti! Niet veel later komen we ook de 2e mini mercado tegen die het eiland rijk is. Wanneer je dwars door het dorpje wandelt, over de betonnen platen die de “hoofdweg” voor moet stellen, kom je ineens een paal tegen met daarop allerlei wegwijzer bordjes. De bordjes verwijzen naar pinautomaat, hulppost en zelfs een bibliotheek, die we overigens niet hebben gezien! Er is een basisschool, een crèche en een buurthuis op het eiland. Verder wandelend gaat de weg over in houten vlonders die kronkelend over de wadden loopt en uitkomt bij het nu verlaten strand. Het is een prachtig natuur gebied en we horen allerlei vreemde vogel geluiden. Vlakbij het strand staat een houten huisje waar WC op staat, maar de deur is stevig afgesloten met een hangslot. Ik zeg gekscherend tegen Fred; “voor de sleutel moet je bij de haven zijn”. Je zult maar nodig moeten……….
De eiland bewoners zijn wel een beetje stug en terughoudend, ze begroeten je niet altijd uit zichzelf, maar wanneer je “Bon Dia” zegt, krijg je wel altijd een groet terug. We gaan bij een restaurantje “A Taska” lunchen en maken een praatje met de eigenaar, die uit Lissabon blijkt te komen en dit restaurant nu één jaar geleden gekocht heeft. Hij adviseert ons om de “Cataplana” te nemen, een echt Portugees visgerecht voor twee personen. We moeten wel even geduld hebben zegt de man, maar dan krijg je ook wel wat. Er komt een Cataplanapan (soort wok met deksel) op tafel die gevuld is met “vruchten van de zee” (Fruit du Mer) zoals: witvis, diverse kokkels, oesters, kreeft, garnalen, knoflook, paprika, uien, aardappel, bouillon, tomatenpuree, wijn en kruiden. We krijgen er frietjes en geroosterd brood bij die van te voren behoorlijk met olijfolie is overgoten. Lekker wijntje erbij en dubbel genieten zo! We vertellen de eigenaar dat we hier met onze eigen boot voor anker liggen en de wereld aan het verkennen zijn. Als toetje nemen we één huisgemaakte chocolademousse die we samen oppeuzelen en schenkt de eigenaar nog een lekker likeurtje voor ons in. Hij neemt hartelijk afscheid, wenst ons een behouden vaart en hoopt dat we nog eens terug zullen komen.
 
We gaan ook een keer naar Olhao toe met de dinghy om daar bij een supermarkt ons eten weer aan te vullen. Helaas ligt deze in een soort industrieterrein, vlakbij de Doca de Pesco, waardoor we weinig van het stadje verder zien. Om aan te leggen wurmen we ons tussen de andere bootjes door om aan land te komen. We wandelen door allerlei stoffige straten, langs betegelde huizen over het industrieterrein heen naar de supermarkt. Het is de hoogste tijd om een hapje te gaan eten. We vinden vlakbij de haven een, op het eerste gezicht zeer eenvoudig klein eettentje, waar we buiten bijna op de straat aan een tafeltje plaats nemen. Later blijkt dat dit een bijzonder geliefd restaurantje is bij zowel de plaatselijke bevolking als zowel toeristen. Een aardige ober voorziet ons van een zeer goede degelijk maaltijd, Fred krijgt bonen met saus en varkensvlees en ik frietjes met rundvlees. Allebei iets te drinken erbij en we nog geen € 9,00 kwijt! Dat zijn nog eens leuke bedragen!
 
De rest van de week blijven we aan boord.
We maken twee windschermen van een soort pvc gaasdoek die we langs de railing spannen aan de zijkanten van de kuip. Dit houdt de regen en een deel van de wind tegen, waardoor we veel beter beschut zijn.
Omdat het de laatste dagen nogal bewolkt is, worden de accu’s niet meer 100% opgeladen. We starten de generator ter ondersteuning. Het waait de laatste dagen behoorlijk, windkracht 5, een goede test voor ons nieuwe anker. We liggen hier aan 30 meter ankerketting en als een dijk! We zijn heel gelukkig met ons nieuwe anker. Fransen hebben nogal de neiging om bovenop je lip te gaan liggen met hun boot en wanneer het zo hard waait als nu, is dat niet echt een fijn idee. We zien één van de Franse boten heel langzaam verschuiven. In eerste instantie denken we dat er niemand aan boord is, maar dan verschijnt er toch een persoon op dek. Even later zien we ze opnieuw voor anker gaan. Rare jongens die Fransozen!
Aan het einde van de week ligt ook de “Witte Beer” (met de kinderen) weer in de laguna. Maarten van de Witte Beer belt ons op (vanuit Nederland), hij was beetje ongerust omdat we daar al één week liggen, zonder verder iets van ons vernomen te hebben. We stellen hem gerust en vertellen dat we woensdag zullen vertrekken richting Marokko, wanneer de wind iets afgenomen is. We waarderen het dat hij even belde!
 
We controleren het oliepeil en de koelvloeistof en vullen deze bij.
Voorraadlijst wordt bijgewerkt en uitgeprint.
De komende route naar en langs de kust van Marokko is uitgezocht. Informatie bijeen verzamelt en uitgeprint.
We doen nog een paar kleine klusjes en Fred werkt een poosje.
Als laatste wordt de Grabbag en de SOS-waterdichte ton gecontroleerd en aangevuld. Voor de leken onder ons: dit is een tas gevuld met noodzakelijk spullen voor het geval we ineens onze boot moeten verlaten.
 
Op 14 november 2016 is er een volle super maan te zien en hier kunnen we uitgebreid van genieten. De lucht is helder en de maan gigantisch groot! Dit verschijnsel komt maar eens in de zoveel jaar voor en volgens NASA is de volgende pas in 2034. Wat een geluk dat we dit kunnen zien, in Nederland is het zo bewolkt dat zij dit helaas hebben moeten missen!
 
Woensdagmiddag 16 november 2016 zullen we in de loop van de middag vertrekken richting Rabat in Marokko. Blijft spannend, een nieuw continent met een geheel andere cultuur. Er bestaan zoveel vooroordelen over Marokkanen in ons land dat ik graag wil ervaren hoe de mensen en hun cultuur is in het land zelf. We gaan er heen met een “open mind”. Marokko here we come!
----------
 
     << Terug >>