| Datum: | 1-11-2016 Lagos (deel 1) | | | | Zaterdag 01-10 t/m maandag 31-10-2016
Omdat de havenprijzen per 1 oktober halveren, vertrekken richting de haven van Lagos. Hier gaan we een poosje vertoeven vanwege de rugklachten.
Gezondheid
Met mijn rug gaat het eerder slechter dan beter, de pijn straalt nu uit naar mijn rechterbeen en dat voelt niet goed. We besluiten om op zoek te gaan naar een fysiotherapeut. Eerst maar eens bij het havenkantoor gevraagd, waar ze ons niet konden helpen, maar verwijzen naar een apotheek, die zullen zeker adressen hebben. Vervolgens op zoek naar een apotheek en krijgen het adres van een fysiotherapeut. De kliniek waar hij werkt ligt op een heuvel en omhoog lopen met rugpijn valt niet mee. Helaas, niet aanwezig, hij zal bellen! Volgende dag hebben we een afspraak en gaan er met een taxi heen. Het is een hele aardige Portugees, maar hij kan niets meer doen dan een beetje de spanning weg masseren in mijn rug. Hij adviseert ons om naar het ziekenhuis te gaan om foto’s te laten maken, want er zal een zenuw knel zitten. We zijn voor deze behandeling slechts € 15,00 kwijt! We bestellen een taxi en laten ons vervoeren naar het privé ziekenhuis, waar we in de wachtkamer plaats moeten nemen. Op dit moment weet ik al helemaal niet meer hoe ik moet zitten of staan en wacht vol ongeduld op een arts. Na bijna een uurtje zijn we aan de beurt en worden we ontvangen door een vrouwelijke arts. Wij willen haar een hand geven, maar deze probeert ze te ontwijken, want dit is hier in Portugal niet de gewoonte. Ze legt uit dat zij mensen zou kunnen besmetten. Belachelijk, want even later onderzoekt ze me toch ook! Ze denkt aan een hernia en dat de zenuw knel zit waardoor de pijn naar mijn rechterbeen straalt. Deze arts heeft een zeer uitgesproken mening en laat mij als patiënt zelf beslissen of ik eerst met medicatie wil starten of eerst een CT-scan wil laten maken en daarna de medicatie. Ik ga voor de scan, dan wordt misschien iets meer duidelijker. Hiervoor hoef ik niet lang te wachten en binnen 15 minuten staan we weer buiten. Het resultaat van de foto zal nog een uurtje duren en nu was het al ruim na 18:30 uur. Met de hulp van een uitermate vriendelijke portier kunnen we nog iets te eten krijgen in een cafétje in de buurt, want in het ziekenhuis is niets te krijgen. Bij onze terugkomst nemen we weer plaats in de wachtkamer, waar na een half uur de laborante ons de map met foto’s overhandigt. Nu maar weer wachten, wachten en wachten. Ik zie allerlei mensen binnen komen en weer weggaan en wij worden maar niet opgeroepen. Uiteindelijk ga ik naar een balie en vraag hoelang het nog gaat duren. Het is al 21:30 uur geweest en mijn geduld is op! Oeps……we waren vergeten! Bijna direct worden we ontvangen door een mannelijk arts, die ons WEL een hand geeft! Hij legt uit dat ik een kleine hernia heb, geeft een recept voor pijnstillers en ontstekingsremmers en adviseert een operatie. Hiervoor moeten we dan de volgende dag terug komen om een afspraak te maken met een chirurg, die ons verdere tekst en uitleg zou geven indien ik besluit dit te doen. Ik heb het helemaal gehad met dit ziekenhuis, verrek van de pijn en wil alleen nog maar die pillen! Met een taxi naar de avondapotheek en dan terug naar de Marina. Allerlei scenario’s passeren de revue voor mijn ogen. Opereren, hier of in Nederland? Hoe, wat, waarom? Fred is de rust zelf, gelukkig maar, en werkt al aan allerlei oplossingen! Wat moet ik zonder mijn lief! We winnen de komende dagen informatie in bij diverse medische experts. Opereren is niet iets wat nu meteen geadviseerd wordt in Nederland. Veelal gaat een kleine hernia vanzelf over na een aantal maanden en zo niet, kun je altijd nog over gaan tot een operatie. Advies is: pillen slikken, rustig aan doen, wel blijven bewegen en afwachten! De pillen helpen goed, ben de hele dag een beetje high! Helemaal niet verkeerd, voel ik de pijn in ieder geval minder. Gelukkig gaat het met Fred een stuk beter en na een aantal weken met mij ook iets beter. Wel moet ik blijven opletten dat ik geen zware dingen til of rare bewegingen maak. Gelukkig kunnen we deze maand in de haven blijven liggen en gebruikmaken van een heerlijke douche, wat erg lekker is, zeker met een pijnlijke rug!
De stad, haven en vervoer
Lagos kent een bijzonder relaxte sfeer. De charme van een Zuid-Europese stad wordt gecombineerd met leuke winkeltjes barretjes en heeft een hele fijne hippie achtige sfeer. In de jaren ’80 kwamen er grote groepen “Backpacking” studenten en hippies naar de stad toe. Nog steeds zie je dit terug in de stad aan de straatkunst, de soort cafés en restaurants. Op straat kom je met regelmaat diverse artiesten tegen die muziek maken en zingen. Bij een terrasje ontmoeten we de singer-songwriter Michael Green uit Engeland, die al 13 jaar in Lagos woont. Hij speelt op zijn gitaar en zingt een aantal zelfgeschreven nummers, die ons erg aanspreken. De cd’s die hij verkoopt kunnen wij niet afspelen en dus vragen we of hij een aantal nummers naar ons kan mailen. Geen probleem en al snel hebben we deze prachtige muziek ontvangen. We gaan daarna vaker op dat terrasje koffie drinken en maken dan altijd even een praatje.
Op een paar minuten afstand van de haven is de supermarkt “Pingo Doce” gevestigd. Deze ligt vlakbij een braakliggend terrein, wat veranderd is in een soort natuurreservaat waar alleen de schoorstenen van oude fabrieken nog staan. Ze zijn het domein geworden van “overwinterende” ooievaars, want op elke hoge schoorsteen is wel een groot nest gebouwd.
|
 |
De loopbrug over de “Ribeira de Bensafrim” verbind de haven met het centrum van Lagos, waarna je op een lange boulevard uitkomt. Hier staan, naast de gewone souvenirs stalletjes ook de standjes om tickets te kopen voor boottochten naar de grotten en om de dolfijnen te zien op zee. Bij de Marina heb je een aantal restaurantjes en winkeltjes die wel heel erg op de Engelsen gericht zijn. Iedereen spreekt niet alleen Engels, maar menig eigenaar komt zelfs uit Engeland en voor het gemak hebben ze de prijzen daar ook maar even op aan gepast! Wanneer je naar het oude centrum gaat en een beetje de zijstraatjes op zoekt, vindt je ook gezellig barretjes, waar je heel veel minder betaald dan bij de Marina. Aan het einde van de maand maken we een fietstochtje op de geleende vouwfietsen van onze buren uit Jersey. We fietsen helemaal tot “Farol da Ponta da Piedade”, waar de vuurtoren bovenop de rots ligt.
De wandelpaden leiden naar beneden waar je de grotten kunt bezoeken. Het was een flinke fietstocht, heuveltje op welke we gedeeltelijk gelopen hebben omdat ik nog steeds last van mijn ruggetje heb. Maar het uitzicht was de moeite waard! Jammer alleen van de buslading toeristen die daar gedropt worden om ook dit uitzicht te bewonderen. Wat wel erg eng is dat ze nergens afscheidingshekjes geplaatst hebben, je kunt gewoon op de rand staan en naar beneden kijken. Levensgevaarlijk, zeker wanneer het een aantal dagen geregend heeft. Toch zijn er mensen die het gevaar op zoeken en toch op de rand gaan staan, erg dom in onze ogen!
Het weer
In het begin nog aangenaam warm, later iets minder en af en toe een bewolkte dag, met soms een dagje regen. Wel is het vroeg donker en wordt het ook een stukje frisser in de avond, maar een dekbed hebben we nog niet nodig!
Bootdingetjes
We hebben het nodige besteld en kijken dan ook elke dag halsreikend uit naar alle pakketjes uit de diverse landen.
ROCNA anker 33 kg
| Besteld in Nederland, is binnen één week binnen en keurig verpakt. We hangen eerst de zogenaamde “Fenderflex” op de neus ter bescherming. Daarna het ROCNA anker, gelukkig met de hulp van onze buurman Brenden, omdat we allebei nog steeds last van onze rug hebben. |
 |
Ankerketting van AQUA 4
Komt uit Italië, is ook binnen één week binnen, verpakt in een grote kartonnen doos op een houten pallet. Iemand van het havenpersoneel komt speciaal naar de boot toe om te melden dat het gearriveerd is bij de receptie en of we het even willen ophalen! Helpt hij ook een handje mee? Niet dus, dat mogen we lekker zelf uitzoeken, ondanks dat ik dit van te voren gevraagd had aan de receptie! Valt wel een beetje tegen van moet ik zeggen. Maar goed het lukt Fred uiteindelijk om de ketting, met een gewicht van 230 kg, in een karretje van de haven te laden en naar de boot te brengen. Ik kan met mijn rug niet veel meer doen dan toekijken en het hek openen. Het is één grote kluwen ketting en het kost toch wel enige moeite om deze te ontwarren. Uiteindelijk ligt de ketting uitgestald op de steiger klaar om aan het nieuwe anker gemonteerd te worden en vervolgens in de ankerbak te verdwijnen. Ook hier krijgen we weer hulp van Brenden.
Stuurautomaat
Voor de stuurautomaat is Joop Wilms (zie vorige blog) van Aqua Electronics aan boord geweest. De oude “wheeldrive” heeft hij gerepareerd, zodat we deze als reserve kunnen gebruiken.
De onderdelen die nodig waren om de nieuwe “lineaire drive” te kunnen monteren hadden wat langer op zich laten wachten, maar waren ook eindelijk binnen gekomen. Nu was het de beurt aan Joop om deze aan boord te monteren en te installeren. Van te voren hebben we al de draden doorgetrokken om alles aan te kunnen sluiten. Hiervoor moest wel even de hele ”werkkooi” leeg gehaald worden en leek het binnen wel of we aan het verhuizen waren! Maar aan het einde van de dag hebben we een stuurautomaat die werkt! Dit zal het zeilen weer een stuk aangenamer maken op de lange afstanden, maar zeker wanneer we ‘s nachts varen.
Verstaging laten controleren
Hiervoor hebben we “FOFOVELAS, Sails covers & rigging” laten komen. De eigenaar is António Viegas, een hele geschikte man.
Alle verstagingen worden gecontroleerd en een aantal popnagels in de giek worden vervangen. Na de keuring kregen we binnen een half uur per mail het keuringsrapport, zodat we deze meteen naar de verzekering konden sturen. Het bedrijf heeft geen website, maar is te vinden in: Largo do Rossio de São João Batista 1, 8600-707 te Lagos, Ph. 00 351 917550960. Na de bevestiging van onze verzekeringsmaatschappij “Pantenius” dat nu ook dit opgeniomen is in de polis, kunnen we weer met een gerust hart verder zeilen!
Reling
Eén van de spanners van de reling is gebroken. Nadat we naar een watersportzaak waren gegaan om een nieuwe spanner te kopen, blijkt dat de spanners op onze boot americaanse spanners zijn.
Alle europese (metrische) spanners passen niet! Dus aan António gevraagd om een hele reling inclusief nieuwe spanner te maken. Ik leg uit waarom we een nieuwe reling willen, waarop António zegt dat hij nog wel americaanse spanners heeft liggen. Zo kunnen we bij Fofovelas drie ¼ inch spanners kopen, één als vervanging en twee als reserve.
Radar, SIMRAD 3G Breedband
Gekocht in Engeland bij Force4, www.force4.co.uk.
Wederom laten we Antonio komen van “Fofovelas” die binnen afzienbare tijd de radar in de mast monteert, net boven de eerste zaling van de mast.
Voor het aansluiten van de radar op de boordcomputer moet er een speciale kabel getrokken worden vanaf de radar naar de kaartentafel waar zich alle instrumenten bevinden. Het trekken van deze kabel en het aansluiten hiervan doen we zelf. Ook dit heeft wel wat voeten in aarde. Door het gat bij de radar laten we een touwtje met daaraan een stukje lood binnen in de mast naar beneden dalen, hieraan verbinden we de kabel en trekken deze door naar beneden. Helaas hebben we twee pogingen nodig voordat dit lukt. Vervolgens moet het plafond in de kajuit bij de mast open om de kabel hiervandaan naar de kaartentafel te krijgen. Zo al met al, zijn we weer een dagje onder de pannen! Aan het einde van de dag proberen we vol spanning of de radar zijn werk doet. Gelukkig, hij doet het! Nu kunnen we echt alles zien onderweg. De 3G radar werkt met behulp van een gewone ethernetkabel die je direct in een netwerkpoort van een computer kan prikken. Met behulp van de Navico plugin bij OpenCPN (ons kaartplotter en navigatie programma) kan het radarbeeld op het computerscherm getoond worden. In OpenCPN zijn alle opties aanwezig om het radar goed in te stellen.
Winchrite
Onze lieren zijn niet elektrisch en dat kost soms veel kracht om de zeilen te hijsen of in te rollen. Om het mij iets gemakkelijker te maken hebben we ons het veroorloofd om een hulpmiddel hiervoor aan te schaffen, de zogenaamde Winchrite. Het is een elektrisch lierhendel die werkt op een sterke oplaadbare Li-ion accu. Om Fred omhoog te hijsen in de mast heb ik dan ook deze Winchrite gebruikt. Omdat de Winchrite erg krachtig is, moet deze met een touw geborgd worden. Anders slaat hij uit je handen. Dit vergt in het begin zeker enige oefening!
Dinghy Wheels
Ook besteld bij FORCE4 in Engeland. Dit zijn stevige harde wieltjes die je aan de achterkant van de dinghy monteert, waardoor je in staat bent om de dinghy makkelijker een helling of het strand op te trekken. Deze wieltjes kun je omhoog/omlaag klappen, waardoor ze niet in de weg zitten. Dit scheelt een hoop tilwerk en worden onze ruggetjes minder belast! ( zie foto)
Aluminiumstrips voor de windvaan
Besteld in Nederland en ontvangen, maar nog niet gemonteerd.
Overige
Losse waterfilter, die we tussen de kraan op de steiger en onze waterslang kunnen monteren om zo het water extra te filteren.
Kattenvoer en kattenbakspul voor onze Kit hebben we besteld bij de Portugese “ZOOPLUS”. Bij deze firma kochten we in Nederland ook altijd onze spulletjes voor Kit. Nu waren alle bestellingen goed gegaan, behalve deze. De postbode die die dag deze bestelling moest afleveren was zeker de weg kwijt. Na enige vertraging, bel- en emailcontact te hebben gehad kwam het gelukkig nog net op tijd binnen.
Ontmoetingen
Naast ons ligt de boot “Baltic Dart“ uit Jersey met Brenden en Serena, die het komende halfjaar overwinteren in de Marina de Lagos. We maken regelmatig een praatje, ’s avonds een borreltje en er worden allerlei tips over en weer uitgewisseld. Ook nu komt de kennis van Fred op computergebied e.d. weer van pas. We mogen ook af en toe hun vouwfietsen lenen om een beetje rond te fietsen, met dank hiervoor!
We ontmoeten de Brabanders Maarten en Antoinette van de “De Witte Beer”. Maarten en Fred hebben samen de SSB-cursus in Dordrecht gevolgd. Wat is de zeilwereld toch klein! We hebben af en toe een gezellig avondje samen op wederzijdse boten en wisselen de nodige tips en trucs uit. Over en weer kunnen we elkaar met allerlei dingen helpen. Fred met zijn kennis op computergebied en van Antoinette en Maarten over de plaatsen langs de kust en de Canarische eilanden. Niet alleen nuttig dus, maar ook bijzonder gezellig!
We zien dat Ruben Donné met zijn boot in de haven ligt, maar voordat we het weten is hij alweer vertrokken. Hij zeilt solo de Atlantische Oceaan om zo bekendheid te geven aan de ziekte MS (Multiple Sclerosis). Je kunt een zeemijl kopen en daardoor het onderzoek naar MS ondersteunen, www.sailingchallenge4ms.com.
Hans van het zeiljacht “Olle-P” ligt ook in de haven en komt op een middagje even langs voor een praatje. Zijn vrouw en hij hebben jaren lang gezeild en ook komen ze al enige jaren in Lagos.
Kit:
Die wordt met de dag brutaler en springt nu regelmatig over naar de boot van de Brazilianen, welke aan de andere kant van ons ligt. Op een dag zijn de buren niet thuis en springt Kit ongezien weer even aan boord. Er staat een klein luikje open en ja hoor…. hij naar binnen. Wat we ook proberen om meneer weer aan boord te krijgen, niets lukt. Gelukkig is hij op een gegeven moment uitgekeken en kruipt doodleuk weer uit het luikje. Vanaf dat moment doen we hem een tuigje aan met een lange verstelbare rekbare hondenriem (soort katrol). Aangezien de handgreep redelijk zwaar is leggen we die gewoon op de grond en denken dat hij zo wel rustig binnen zal blijven. We hebben alleen niet voorzien dat hij ineens de kuip in schiet, met de riem achter zich aan, de kletterend over het dek gaat. Hier schrikt hij zo geweldig van dat hij zichzelf ontdoet van riem en harnas. Helemaal geschrokken en in de stress zit hij even later in de salon bij te komen. De rest van de avond is hij extra op zijn hoede en schrikt van elk geluidje. Tja, Kit heeft zijn lesje wel geleerd! Althans voor een paar dagen, want daarna springt hij vrolijk weer over naar de andere boot. Hij daagt ons gewoon elke keer weer uit. Het houdt ons leuk bezig!
---------- | |
| | | 13-11-2016, reactie van Jeroen en Karin | Heftige tijd! Liggen jullie nog bij Faro? Marinetraffic stopt met jullie weergave vlak voor de ingang bij Faro. Wij gaan dinsdag het water in.misschien zien we elkaar nog. En anders goede oversteek!
|
| | | ---------- |
<< Terug >>
|
Blogdetails
