| Datum: | 30-06-2016 Camarinas | | | | Maandag 27-6-2016 t/m 30-06-2016
Vandaag gaan we weer een stukje verder naar Ria de Camarinas. We vertrekken bijtijds, ondanks dat het maar 20 mijl varen is. De wind is gelukkig aanzienlijk afgenomen waardoor we niet al teveel moeite hebben om weg te komen van de hoge kade. In het begin is er weinig wind, dus op de motor, maar zodra we de Ria uit zijn neemt deze iets toe en zetten we het grootzeil bij. Niet veel later kan de motor uit en zeilen alleen op het grootzeil verder, we hebben tenslotte alle tijd. Het weer is goed, nog een beetje fris maar dat mag de pret niet drukken, want we zeilen weer en met een lekker muziekje op de achtergrond, zijn we weer helemaal in ons element!
De kust is hier grillig en dat is goed te zien bij Cabo Vilano, een gigantische brok steen met een vuurtoren erop, heel imposant om te zien.
Na deze gerond te hebben varen we langs enkele ondieptes, Las Quebrantas, hier neemt de wind ineens toe met uitlopers tot 28 knp. (windkracht 7). Dit noem ik pas zeilen, ben helemaal blij! We zeilen, nog steeds alleen op het grootzeil met een lekker vaartje de Ria Camariñas binnen.
Het landschap bestaat uit groene golvende heuvels en een aantal strandjes, waarvoor je mooi kunt ankeren, wanneer er niet zoveel wind staat als nu tenminste. Wij zoeken de haven op. Zodra we het havenhoofd naderen, laten we het zeil zakken en varen op de motor de haven binnen. Er staat nog steeds een pittig windje en we zien dat de vingersteigers heel kort en laag zijn en hangen snel de stootwillen een stuk lager. Gelukkig worden we door de havenmeester en een Engelsman geholpen met aanleggen. We liggen nog niet eens goed vast of de havenmeester propt me al een formulier in de hand en zegt in het Spaans tegen me dat dit binnen 10 minuten ingevuld moet zijn! Nu ja, hij wacht maar even hoor, rustig aan!!
De haven en havengeld
De havenmeester is een beetje een norse man, die voortdurend in het Spaans van alles en nog wat ratelt. We hebben wel korting gekregen, niet veel maar het was op zich ook niet zo’n dure haven, alle beetjes helpen. Er is een Yachtclub met restaurant, waar je op vertoon van een pasje gratis tapas krijgt, nadat je een drankje hebt besteld! De faciliteiten zijn niet heel erg bijzonder, voor zowel de mannen als vrouwen, slecht 2 douches, 1 toilet en een wastafel. Er is één wasmachine en een droger, in een heel klein hokje geplaats en de havenmeester heeft hier alleen de sleutel van. Elke keer wanneer hij afwezig is, gaat de deur ook op slot, dus wanneer je pech hebt, kun je je was niet eens in de droger stoppen en moet je wachten totdat hij terug is van zijn siësta. Bovendien duurt, ook hier, het droogprogramma uren. De haven zelf ziet er wat armoedig uit en de steigers kunnen ook wel een onderhoudsbeurt gebruiken.
De stad
Vanaf de haven wandel je via een lange loopbrug, die over een oud gedeelte van de haven loopt, naar de lange boulevard waar een aantal restaurantjes gevestigd zijn. Er zijn een paar supermarktjes, maar een bakker hebben we hier niet gevonden. We hebben een rondje gewandeld door het stadje en zijn tot de conclusie gekomen dat het niet veel bijzonders is. Slechts een paar mooie smalle straatjes, huizen met kleurige bloemen en dat is het dan wel. De toeristen die je er tegen komt, zijn bijna allemaal zeilers uit de haven.
Het weer
De ochtenden zijn veelal nevelig en hangt er veel bewolking, maar dit trekt meestal na een paar uur weg om vervolgens in een warme zonnige dag te veranderen. We zijn al aardig van kleur veranderd sinds ons vertrek uit Nederland. Alleen de laatste dag in Camariñas is het regenachtig en bewolkt.
Eten en drinken
De Tortilla de Patata is een van de boegbeelden van de rijke Spaanse keuken. De schoonheid van dit recept schuilt in de geniale combinatie van eenvoudige ingrediënten, namelijk: ei, aardappel en olijfolie. Met een heerlijke “Salada mixta”, die veel gegeten wordt in Spanje, wat brood en een goed glas rode wijn, hebben we weer een heerlijke lunch.
Bootklusjes
We hebben weer enkele stootwillen voorzien van een nieuwe lijn, de windmolen voorzien van een schakelaar zodat we deze uit kunnen zetten wanneer we in een haven liggen. Viltjes onder de stangen van de zonnepanelen gedaan, tegen het klapperen.
Overige dingetjes
Fred heeft gewerkt en ik heb wasjes gedraaid en de boot een beetje schoon gemaakt.
We hebben tijdelijk een net gespannen aan de voorkant om het Kit moeilijker te maken op de steiger te springen. Wanneer het erg warm is, ligt Kit het allerliefste lekker lui binnen op de salonbank, maar zodra het wat koeler wordt, loopt Kit zijn dagelijkse ronde over het dek. Hij verschanst zich dan achter de dinghy, die op het voordek ligt, om naar de vissen in het water te staren. Ook in deze haven zwemmen er veel en grote vissen rondom de boot die aan de onderkant knabbelen van de boot. Dit veroorzaakt een heel vreemd geluid, wat vooral als je binnen zit goed te horen is. Kit kijkt dan ook voortdurend even op met een verbaasde blik op zijn koppie. Uiteraard hebben we ook weer een foto van Fritz en Gonny gemaakt!
Ontmoetingen
Bij aankomst treffen we Suzanne en Mark van de Freya, zij gaan de volgende dag weer verder. Naast ons lag een Engels man met de Charlotte Rose, hij is van plan om een jaar in Spanje te blijven. Verder waren er veel Franse en Engelse boten in de haven.
---------- | |
| | | 4-07-2016, reactie van Geert | Hè fred en Caroline hoe is het gaat goed hè
Ik lees jullie verhalen
Gr geert en davey
|
| | | | 5-07-2016, reactie van Erik en Jeanete | Hoi. Jullie blogs verschijnen in hoog tempo. We zijn net terug uit Schotland en probeer een beetje bij te lezen. Hoop dat het weer goed blijft. Liefs, Erik en Jeanette
|
| | | ---------- |
<< Terug >>
|
Blogdetails
