| Datum: | 31-05-2016 Ribadeo | | | | Zondag 29 mei 2016
Van Cudillero naar Ribadeo
Vandaag gaan we weer een stukje verder. Het is zo’n 43 zeemijl naar Ribadeo en dat betekend ongeveer 8 ½ uur varen. We staan om 7:00 uur op en maken ons klaar voor vertrek. Het weer ziet er redelijk uit, maar helaas is er weer erg weinig wind. Bovendien komt de wind ook nog eens uit de verkeerde richting, namelijk van voren. Dat wordt vandaag dus weer een dagje op de motor. Het los maken van de boeien verloopt soepel en binnen no-time varen we de baai uit. Terwijl we Cudillero achter ons laten, maken we nog even een paar mooie foto’s van de vuurtoren op de rots. Omdat de wind van voren (uit het westen) komt, varen we tegen de golven in, wat een vervelende beweging geeft.
Laat mij maar sturen, dan ben ik helemaal in mijn element.
Je ziet duidelijk de kleur van het water veranderen naarmate we zuidelijker gaan, niet meer zo donker als de Noordzee, nu meer een azuurblauwe kleur en je kunt veel meer zien. We kunnen niet heel erg lang genieten van het zonnetje, er verschijnen steeds donkere wolken aan de horizon. Tijd om de Bimini weer uit te klappen, dat scheelt iets als het gaat regenen. Fred heeft inmiddels het stuur overgenomen en krijgt een enorme hoosbui over zich heen. Ook de wind trekt ineens aan tot windkracht 6, maar zakt ook net zo snel weer terug naar 2. De rest van de middag is het afwisselend weer, maar we kunnen gelukkig nog een paar regenbuien ontwijken. Rond 16:00 uur naderen we de ingang van de rivier de Ribadeo die de twee provincies, Asturië en Galicië, van elkaar scheidt, Ribadeo ligt in regio Galicië.
Het was net 2 uur geleden hoog water geweest, waardoor we toch wel even goed de vaargeul in de gaten moeten houden. Ik vind het fijn om achter het roer te staan terwijl Fred de navigatie in de gaten houdt. We varen onder de enorme brug van 600 meter lang door, best indrukwekkend, en vlak daarna ligt de jachthaven aan de rechterkant. Inmiddels staat er een pittig windje, opletten dus met invaren. De havenmeester en nog twee mensen staan al te zwaaien waar we moeten aanleggen en helpen ons met aanleggen. Super! Maar we liggen nog niet vast, of Fred krijgt al een formulier in zijn handen gedrukt met het verzoek om dit in te vullen en dan naar het havenkantoor te gaan en graag zo snel mogelijk omdat ze om 19:00 uur dicht gaan.
We vullen het noodzakelijk kwaad in en gaan richting havenkantoor. Toch maar weer even proberen om korting te krijgen, we zijn tenslotte toch Hollanders! De dame achter de balie is vriendelijk, maar helaas onze pas van de Toerzeilers maakt geen indruk op haar. Ze geeft ons wel een goede tip om in La Coruna een andere pas (Passeportescales) aan te schaffen, die in vele andere havens (niet alleen in Spanje, maar ook in andere landen) korting kan opleveren. Wat ze wel heeft voor ons kan doen, is een “Nautical Passport Galicia” geven en deze voorzien van een keurige stempel, waarmee we dan in de volgende haven korting zouden kunnen krijgen. We zijn benieuwd!
Aan de overkant van de haven ligt een plaatsje Figueras met een grote scheepswerf en iets verderop het schilderachtig plaatsje genaamd Castropol. We vragen nog even naar een leuk lokaal restaurantje en gaan dan lekker douchen, mag wel weer na een aantal dagen…… Nadat we ons gelaafd hebben met een goed glas wijn (met dank aan Mila) en nog wat lokale kaassoorten uit Asturië, maken we ons klaar om uit eten te gaan. Ribadeo ligt tegen een heuvel opgebouwd en ook nu weer komen onze wandelschoenen goed van pas! Om een stukje af te snijden naar het centrum van het stadje, moeten we wel een aantal trappen oplopen (linkerkant naast het havenkantoor). Kreun, niet echt mijn ding laten we maar zeggen! We lopen het stadje een beetje door, wat er erg verlaten bij ligt voor een zondag, winkels zijn dicht en ook vele eettentjes. We zijn het rondlopen al gauw beu en duiken dan maar een groot Mexicaans restaurant in, waar we even later aan een super groot bord met eten zitten. Gelukkig is naar beneden wandelen altijd een stuk makkelijker en zo hangen we even later met een volle buik op onze salonbank.
Maandag 30 mei 2016
Vandaag is het een “werk-dag”, dus kruipt Fred achter zijn werktafel. Het vakantiegevoel wat we in het begin toch een beetje hadden is er inmiddels aan het af gaan. De dingen die we nu doen, horen gewoon bij het dagelijkse leven aan boord. Voordat ik in de ochtend naar de supermarkt ga, gooi ik eerst een wasmachine vol. Vervolgens wandel ik naar een tweetal watersportzaken om te proberen een gaspatroon te kopen voor het zwemvest van Fred, die laatst opgeblazen is. Helaas in de eerste zaak wordt het niets. Vervolgens mag ik wederom allemaal kleine trapjes omhoog lopen naar het centrum. Met een omweg, maar zo zie ik tenminste nog iets van het oude stadje, kom ik uiteindelijk bij de supermarkt aan. Ik sla voor twee dagen eten in, het is altijd meer dan je denkt, sjouw ik me vervolgens een breuk aan mijn inkopen. Op weg naar de haven kom ik langs een hengelsportzaak waar de eigenaar mij probeert te helpen om aan een gaspatroon te komen, helaas dit gaat echt niet lukken in Ribadeo. Het wordt steeds warmer en bezweet kom ik op de boot aan.
Langs de steigers zie ik vissen zwemmen van wel 40 cm lang, je zou ze zo eruit kunnen scheppen. Wat voor soort het is? Geen idee, dat zoeken we uit.
In het washok, er is maar één werkende wasmachine en één droger en je mag de was slechts op 40 graden wassen, doe ik een poging om onze vuile was schoon te krijgen. Ik heb al gauw ruzie met de machines, ze willen niet doen wat ik wil, en uren en vele muntjes later hebben we dan toch weer alles een beetje schoon.
Doordat we zo veel buiten zijn, word ik al gauw slaperig en tussen het heen en weer lopen naar het washok, val ik op de bank in slaap. Niet slim, want later blijkt dat ik die avond niet in slaap kan komen.
Fred wandelt “nog even” naar de supermarkt om water en cola te kopen. Zijn tempo houd ik niet bij, daarom gaat hij maar alleen en bovendien heb ik vandaag mijn portie beweging wel gehad! We eten op de boot en kijken een film van een aantal jaren geleden.
Dinsdag 31 mei 2016
We blijven nog één extra dagje in Ribadeo en gaan samen het stadje bekijken. Alweer die trapjes op………. Nee, niemand hoeft iets te zeggen over dat we te weinig beweging krijgen, we lopen wat af zo! Bij de plaatselijk VVV krijgen we een betere plattegrond en kunnen hier ook gratis ansichtkaarten krijgen. Het stadje is nog steeds een beetje uitgestorven, bijna geen toeristen te zien. Er zijn veel gebouwen die gerestaureerd of verbouwd worden, aantal kleine kerkjes, een mooi groen park met palmbomen bij het gemeentehuis, maar voor de rest niet echt bijzonders.
We zijn al een poosje op zoek naar een pompje die we op de grote waterflessen, van 5 of 6 liter, die ze hier in Spanje verkopen, kunnen draaien, zodat we het water makkelijker kunnen overpompen naar een kleinere fles. In Nederland hebben we een pompje gekocht, maar deze blijkt alleen geschikt te zijn voor nog grotere flessen. We wandelen af en toe een winkel binnen, gevuld met de meeste uitéénlopende goederen, die hoog opgestapeld in tientallen stellages liggen. We wurmen ons door de nauwe gangpaden op zoek naar een pompje en probeer, in mijn beste “handen en voeten” Spaans, een Chinese medewerker duidelijk te maken waar we naar op zoek zijn. Hij doet zijn best om ons te begrijpen en is heel erg behulpzaam, maar aan een fietspomp hebben we echter niet zoveel. Ze verkopen echt alles hier………………behalve het juiste pompje. Ik koop een paar bolletjes haak wol (of ik nog niet genoeg aan boord heb) en een goede, redelijke goedkope werphengel met haakjes e.d. Tussen de middag eten we op een terrasje “platos de dia”, het wordt bijna een gewoonte s ’middags warm eten! Met een volle buik wandelen we naar de supermarkt om voorraden in te slaan voor de komende dagen, want morgen varen we weer verder met de boot. We hopen dan een aantal dagen voor anker te kunnen liggen bij het plaatsje Viveiro. Op de boot gaat Fred nog even werken en ik ga het blog schrijven. We doen de laatste dingetjes voor morgen, beetje stofzuigen, water tanken e.d. en dan is deze laatste dag in Ribadeo weer bijna teneinde.
---------- | |
| | | 3-06-2016, reactie van Ludmilla/Mila - Español con manos y pies....hihihi |
Met handen en voeten aan een Chinees in het Spaans vragen om een pompje.....dat is vràgen om taalproblemen....WAHAHAHA!
Ik heb me blauw gelachen om dat stukje!
Is het misschien handig om een fotootje van zo'n ding op te zoeken en dat te laten zien? ;-)
liefs en tot ...eh...tsja
Mila
|
| | | | 3-06-2016, reactie van Jeroen Sassen |
Hallo lui,
Ik ben er 30 jaar geleden een paar keer met een boot geweest (had er zelfs een vriendin).
Vond het er erg mooi maar had toen wel mijn eigen gids.
Groetjes Jeroen
|
| | | ---------- |
<< Terug >>
|
Blogdetails
